DOI Artikel:
Kuruniōtēs, Kōnstantinos: To en Lykossoura Megaron tēs Despoinēs
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14281#0161
Το έν Λνκοσονρα Μέγαρον τής Αεσποίνης- νπό Κ. Κονρουνιώτου.
151
ραστάς, λήγουσα εμπρός εις μέρος δωρικοΟ κίονος,
ούτινος το κατώτερον ήμισυ περίπου μέχρις ύψους
0"68 δέν είνε κυρίως ηύλακωμένον, άλλα μόνον
πολυγων.κώς περιτετμημένον εις τόσα έπίπεδα,
όσα; είνε καί αί αύλακες. Ομοίων ήμικιονίων (είκ.
15), πέντε περίπου, ευρέθησαν μέρη έν διαφόροις
Ειχών 15. Ημικιόνων Μεγάρου.
Οέσεσι του χαμηλότερου έπιπέοου του ίερου. Εκ
τών ευρεθέντων τεμαχίων ήμικιονίων καταφαίνεται
οτι ταΰτα ήσαν μονόλιθα, είχον ύψ. 1 "91, μήκ.
άκτΐνος ήμικιονίου 0*165, μήκ. παραστάδος 0*245.
Πλησίον του παρά το Μέγαρον κειμένου ήμι-
κιονίου ευρέθη και το οίκεΐον κιονόκρανον' συμφώ-
νως προς την μοριήν του ήμικιονίου είνε και τούτο
κατά μεν το πρόσΟιον ήμισυ κιονόκρανον δωρικοΰ
κίονος, επίκρανον δε δωοικής παραστάδος κατά τό
δπίσθιον ήμισυ (είκ. 16-18).
Ειχών 16. Πλαγία δψις κιονοχράνον Μεγάρου.
Αί διαστάσεις ώς και ή κάτω επιφάνεια αυτού,
μήκ.0'41, πλ. 0'33 συμφωνοΟσι προς τάς διαστά-
σεις της άνω επιφανείας τών ήμικιονίων, συαφω-
ΗΤΊΠι
Είκών 17. Προσϋία οι/πς κιονοκράνου Μεγάρου.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΗ. 1912
Είχών 18. Κάτω δψις κιονόκρανου Μεγάρου.
νουσι ο' έπι πλέον και αί ϋπάρχουσαι όπα! γόμφων
έπ'αύτου και της άνω επιφανείας του ήμικιονίου.
Έπι της σωζόμενης σειράς λίθων κατά μή-
κος τής νοτίας πλευράς του βωμοϋ" ευρίσκονται,
ώς είπομεν ανωτέρω, κατά διαστήματα δύο δπαΐ
γόμφων (ίδέ είκ. 6), αί'τινες συμφωνουσι προς
όμοιας οπάς υπάρχουσας έπι τής βάσεως τών ήμι-
κιονίων, επειδή δε και παρά την σειοάν ταύτην
τών λίθων εύρέθη το ήμικιάνιον και το κιονόκρα-
νον, καθίσταται φανερον ότι έπι ταύτης ίσταντο
τά ήμικιόνια σχηματίζοντα έκεΐ εϊοος στοάς.
Αί θέσεις τών γόμφων άπέχουσιν άπ' αλλήλων
0*55 περίπου, ε/άστη δε τρίτη Οέσις γόμφου άντε-
στοίχει προς ενα κίονα, άλλ' επειδή δεν είνε άναγ-
καΐον νά συμπίπτωσιν οί γόμφοι προς τον άξονα
του ήμικιονίου, διά τούτο αί άκριβεΐς θέσεις τών
ήμικιονίων δεν καΟωρίσθησαν μόνον ύπο τούτων.
Έκαστον ήμικιόνιον εχει έφ' έκατέρας πλευράς
μέχρι ύψους 1*35 έντομήν πλάτ. 0'17 και βάΟ.
0'02.Έκ τούτων γίνεται δήλον ότι τά μετακιόνια
διαστήματα ήσαν πεφραγμένα διά πλακών, αί'τινες
ένετίθεντο εντός τών εντομών τούτων. Ευτυχώς και
τούτων τών πλακών ευρέθη μία πλησίον του" ήμι-
κιονίου. Εινε (είκ. 19) αύτη μόνον όλίγον βεβλαμ-
μένη κατά την βάσιν, σώζεται όμως καθ όλον το
ύψος και παρέχει ήμΐν πάσας τάς διαστάσεις. Ί ψος
έχει 1 '36 συμφωνούν προς το ύψος τής εντομής του
κίονος, πάχος δέ κάτω μεν 0*18, άνω δε 016;),
άλλά κατά τάς πλευράς εχουσιν άποκοπή πλαγίως
αί άκμαί, ώστε νά δύναται νά εϊσχωρή εις τήν
στενοτέραν έντομήν τών ήμικιονίων.Το πλάτος αυ-
τής εινε 101. Επειδή δέ το πλάτος τής βάσεως
τών ήμικιονίων είνε 0'34, έ'χομεν μεταξόνιον διά-
στημα 1*35, έπειδή δ' όμως ή πλάς είσεχώρει
κατά τι έντός τών πλευρών του κίονος, το μεταςό-
21
151
ραστάς, λήγουσα εμπρός εις μέρος δωρικοΟ κίονος,
ούτινος το κατώτερον ήμισυ περίπου μέχρις ύψους
0"68 δέν είνε κυρίως ηύλακωμένον, άλλα μόνον
πολυγων.κώς περιτετμημένον εις τόσα έπίπεδα,
όσα; είνε καί αί αύλακες. Ομοίων ήμικιονίων (είκ.
15), πέντε περίπου, ευρέθησαν μέρη έν διαφόροις
Ειχών 15. Ημικιόνων Μεγάρου.
Οέσεσι του χαμηλότερου έπιπέοου του ίερου. Εκ
τών ευρεθέντων τεμαχίων ήμικιονίων καταφαίνεται
οτι ταΰτα ήσαν μονόλιθα, είχον ύψ. 1 "91, μήκ.
άκτΐνος ήμικιονίου 0*165, μήκ. παραστάδος 0*245.
Πλησίον του παρά το Μέγαρον κειμένου ήμι-
κιονίου ευρέθη και το οίκεΐον κιονόκρανον' συμφώ-
νως προς την μοριήν του ήμικιονίου είνε και τούτο
κατά μεν το πρόσΟιον ήμισυ κιονόκρανον δωρικοΰ
κίονος, επίκρανον δε δωοικής παραστάδος κατά τό
δπίσθιον ήμισυ (είκ. 16-18).
Ειχών 16. Πλαγία δψις κιονοχράνον Μεγάρου.
Αί διαστάσεις ώς και ή κάτω επιφάνεια αυτού,
μήκ.0'41, πλ. 0'33 συμφωνοΟσι προς τάς διαστά-
σεις της άνω επιφανείας τών ήμικιονίων, συαφω-
ΗΤΊΠι
Είκών 17. Προσϋία οι/πς κιονοκράνου Μεγάρου.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΗ. 1912
Είχών 18. Κάτω δψις κιονόκρανου Μεγάρου.
νουσι ο' έπι πλέον και αί ϋπάρχουσαι όπα! γόμφων
έπ'αύτου και της άνω επιφανείας του ήμικιονίου.
Έπι της σωζόμενης σειράς λίθων κατά μή-
κος τής νοτίας πλευράς του βωμοϋ" ευρίσκονται,
ώς είπομεν ανωτέρω, κατά διαστήματα δύο δπαΐ
γόμφων (ίδέ είκ. 6), αί'τινες συμφωνουσι προς
όμοιας οπάς υπάρχουσας έπι τής βάσεως τών ήμι-
κιονίων, επειδή δε και παρά την σειοάν ταύτην
τών λίθων εύρέθη το ήμικιάνιον και το κιονόκρα-
νον, καθίσταται φανερον ότι έπι ταύτης ίσταντο
τά ήμικιόνια σχηματίζοντα έκεΐ εϊοος στοάς.
Αί θέσεις τών γόμφων άπέχουσιν άπ' αλλήλων
0*55 περίπου, ε/άστη δε τρίτη Οέσις γόμφου άντε-
στοίχει προς ενα κίονα, άλλ' επειδή δεν είνε άναγ-
καΐον νά συμπίπτωσιν οί γόμφοι προς τον άξονα
του ήμικιονίου, διά τούτο αί άκριβεΐς θέσεις τών
ήμικιονίων δεν καΟωρίσθησαν μόνον ύπο τούτων.
Έκαστον ήμικιόνιον εχει έφ' έκατέρας πλευράς
μέχρι ύψους 1*35 έντομήν πλάτ. 0'17 και βάΟ.
0'02.Έκ τούτων γίνεται δήλον ότι τά μετακιόνια
διαστήματα ήσαν πεφραγμένα διά πλακών, αί'τινες
ένετίθεντο εντός τών εντομών τούτων. Ευτυχώς και
τούτων τών πλακών ευρέθη μία πλησίον του" ήμι-
κιονίου. Εινε (είκ. 19) αύτη μόνον όλίγον βεβλαμ-
μένη κατά την βάσιν, σώζεται όμως καθ όλον το
ύψος και παρέχει ήμΐν πάσας τάς διαστάσεις. Ί ψος
έχει 1 '36 συμφωνούν προς το ύψος τής εντομής του
κίονος, πάχος δέ κάτω μεν 0*18, άνω δε 016;),
άλλά κατά τάς πλευράς εχουσιν άποκοπή πλαγίως
αί άκμαί, ώστε νά δύναται νά εϊσχωρή εις τήν
στενοτέραν έντομήν τών ήμικιονίων.Το πλάτος αυ-
τής εινε 101. Επειδή δέ το πλάτος τής βάσεως
τών ήμικιονίων είνε 0'34, έ'χομεν μεταξόνιον διά-
στημα 1*35, έπειδή δ' όμως ή πλάς είσεχώρει
κατά τι έντός τών πλευρών του κίονος, το μεταςό-
21