DOI Artikel:
Bersakēs, Friderikos: Ho thronos tou Amyklaiou Apollōnos
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14281#0199
Ό '&ρόνος τον Άμνκλαίου Απόλλωνος- νττο Φρ. Βερσάκη.
Είκών 21. Γείοο)ν τομαί.
φον έξέχοντος τμήματος άνθους λωτοΟ Ιναλλάς". Τεμάχια τινα φέρουσιν
είναι δωρίζοντος ουθμοΟ ομως α.όνον άνθος λωτού (είκ, 23), άοα και εν-
ΕΙκών 22. Υδρορρόη.
Είκών 20. Γείσου βρανσμα
(πρβ. είκ. 18). ιΥ.ον προμόχθους, ανευ
οαιος σταγόνων. Η οπι-
σθία οέ πλευρά είναι διηρημένη το ύψος εις δύο
μέρη, ών το εν είναι βαθύτερον και το έτερον απο-
λήγει προς τά άνω εις όμοίαν άπόφυσιν ώς εν τω
προσώπω (είκ. 17 και 21 δεξιά). ΈπΊ της έσωτε- «^ίκτ
ρικής άνω άκμής είναι λελαςευμέναί έντομα! προς
ενΟεσιν τών δοκών της στέγης, έφ'ών προσηλοΟντο
πάλιν σανίδες, της πρώτης τούτων έρειδομένης
και έπ! τοΟ γείσου έντός μικρας εντομής κατά μή-
κος τούτου. 1ου γείσου 6'μως όπάρχουσι δύο εί'δη,
ών το έτερον οέν φέρει τά ιωνικά κυμάτια προς
το άνω μέρος της πρόσθιας επιφανείας και τον
άστράγαλον, άλλ' απολήγει εις άπόφυσιν, ήν δει-
κνύει το σχεδιαγρά^ημα (είκ. 18, 20 και 21 άρι- ΕΙχών 23. Ύδρορρόη.
στερά). Και ή εσωτερική πλευρά τούτου φέρει
δύο μόνον ταινίας (είκ. 21 αριστερά). Συμπεραίνο-
μεν λοιπόν ό'τι αί πλευρά! του οικοδομήματος είχον
άνόμοια γείσα, και επειδή αί δοκοί έπ! τών στωικών
κτισμάτων ερείδονται έπ! τών δύο παραλλήλων
μακρών πλευρών, έξάγομεν ό'τι ή πλουσιώτεοον
εςειργασμένη πλευρά εκείτο φυσικώς εν τω μετώ- Είκών 24. Ύδρορρόης τομή.
πω κα! ή ετέρα όπισθεν. Αί διαστάσεις του γείσου
είναι άνάλογοϊ προς τους κίονας κα! τά έπίκρανα. ταυΟα συνέβαινεν ο,τι και περ! του γείσου είπομεν'
Λαμβάνοντες δε ύπ' δψιν πλήν τοΟ ΰλικου κα! την αί πλευοα! του οικοδομήματος εφερον ύδρορρόην
όμοίαν έργασίαν κα! τον κοινόν τόπον ευρέσεως, διαοόρως κεκοσμημένην. Τά τεμάχια ταΰτα έ'χου-
προς οέ κα! τήν υπαρςιν εν αύτοΐς τών αυτών στοι- σιν ίσον περίπου μήκος προς τάί πλάκας του κρη-
χείων ιωνικής κα! δωρικής τέ'/νης, συνάγομεν κατά πιδώματος, ύψος 0'20 κα! σχήμα τήν τομήν ώς
λογικήν συνέπειαν ότι- ταύτα προέρχονται εκ τοΰ ή είκ. 24 δεικνύει. Προς το κάτω ένσκαφέν τμήμα
αύτου οικοδομήματος, εξ ου κα! τά ανωτέρω μνη- έφηρμόζοντο αί κεραμίδες. Επειδή δε ή εντομή
μονευθέντα άρχιτεκτονικά μέλη. είναι λοξή κατερχομένη προς τά έσω, συνετέλει ή
Το αυτό πρέπει νά λεχθή κα! περ! της ΰ^ρορρ0Ί]ς λοξότης αύτη νά συγκρατή τά τεμάχια εκ τής
('είκ. 22, 23, 24), ήτις παρουσιάζει κα! αυτή προς τά εξω μετακινήσεως κα! νά κωλύη τήν δια-
τά αύτά στοιχεία ιωνικής τέχνης. Διότι εχει τήν μονήν τών είσρεόντων εις αυτά υδάτων. Έπ! τής
προσΟίαν πλευράν λελαξευμένην εις σχήμα τής άνω επιφανείας φαίνεται ότι έπεκάθητο κα! έτερον
μνημονευθείσης αιγυπτιακής άποφύσεως κα! φέρει τεμάχιον' διότι υπάρχει ενταύθα άβαΟής λάξευσις
έπ αυτής άναγεγλυμμένην σειράν άνθεμί(ον κα! προς εΦαομογήν πιθανώς αύτου. Κα! ούτω ή ύορορ-
Είκών 21. Γείοο)ν τομαί.
φον έξέχοντος τμήματος άνθους λωτοΟ Ιναλλάς". Τεμάχια τινα φέρουσιν
είναι δωρίζοντος ουθμοΟ ομως α.όνον άνθος λωτού (είκ, 23), άοα και εν-
ΕΙκών 22. Υδρορρόη.
Είκών 20. Γείσου βρανσμα
(πρβ. είκ. 18). ιΥ.ον προμόχθους, ανευ
οαιος σταγόνων. Η οπι-
σθία οέ πλευρά είναι διηρημένη το ύψος εις δύο
μέρη, ών το εν είναι βαθύτερον και το έτερον απο-
λήγει προς τά άνω εις όμοίαν άπόφυσιν ώς εν τω
προσώπω (είκ. 17 και 21 δεξιά). ΈπΊ της έσωτε- «^ίκτ
ρικής άνω άκμής είναι λελαςευμέναί έντομα! προς
ενΟεσιν τών δοκών της στέγης, έφ'ών προσηλοΟντο
πάλιν σανίδες, της πρώτης τούτων έρειδομένης
και έπ! τοΟ γείσου έντός μικρας εντομής κατά μή-
κος τούτου. 1ου γείσου 6'μως όπάρχουσι δύο εί'δη,
ών το έτερον οέν φέρει τά ιωνικά κυμάτια προς
το άνω μέρος της πρόσθιας επιφανείας και τον
άστράγαλον, άλλ' απολήγει εις άπόφυσιν, ήν δει-
κνύει το σχεδιαγρά^ημα (είκ. 18, 20 και 21 άρι- ΕΙχών 23. Ύδρορρόη.
στερά). Και ή εσωτερική πλευρά τούτου φέρει
δύο μόνον ταινίας (είκ. 21 αριστερά). Συμπεραίνο-
μεν λοιπόν ό'τι αί πλευρά! του οικοδομήματος είχον
άνόμοια γείσα, και επειδή αί δοκοί έπ! τών στωικών
κτισμάτων ερείδονται έπ! τών δύο παραλλήλων
μακρών πλευρών, έξάγομεν ό'τι ή πλουσιώτεοον
εςειργασμένη πλευρά εκείτο φυσικώς εν τω μετώ- Είκών 24. Ύδρορρόης τομή.
πω κα! ή ετέρα όπισθεν. Αί διαστάσεις του γείσου
είναι άνάλογοϊ προς τους κίονας κα! τά έπίκρανα. ταυΟα συνέβαινεν ο,τι και περ! του γείσου είπομεν'
Λαμβάνοντες δε ύπ' δψιν πλήν τοΟ ΰλικου κα! την αί πλευοα! του οικοδομήματος εφερον ύδρορρόην
όμοίαν έργασίαν κα! τον κοινόν τόπον ευρέσεως, διαοόρως κεκοσμημένην. Τά τεμάχια ταΰτα έ'χου-
προς οέ κα! τήν υπαρςιν εν αύτοΐς τών αυτών στοι- σιν ίσον περίπου μήκος προς τάί πλάκας του κρη-
χείων ιωνικής κα! δωρικής τέ'/νης, συνάγομεν κατά πιδώματος, ύψος 0'20 κα! σχήμα τήν τομήν ώς
λογικήν συνέπειαν ότι- ταύτα προέρχονται εκ τοΰ ή είκ. 24 δεικνύει. Προς το κάτω ένσκαφέν τμήμα
αύτου οικοδομήματος, εξ ου κα! τά ανωτέρω μνη- έφηρμόζοντο αί κεραμίδες. Επειδή δε ή εντομή
μονευθέντα άρχιτεκτονικά μέλη. είναι λοξή κατερχομένη προς τά έσω, συνετέλει ή
Το αυτό πρέπει νά λεχθή κα! περ! της ΰ^ρορρ0Ί]ς λοξότης αύτη νά συγκρατή τά τεμάχια εκ τής
('είκ. 22, 23, 24), ήτις παρουσιάζει κα! αυτή προς τά εξω μετακινήσεως κα! νά κωλύη τήν δια-
τά αύτά στοιχεία ιωνικής τέχνης. Διότι εχει τήν μονήν τών είσρεόντων εις αυτά υδάτων. Έπ! τής
προσΟίαν πλευράν λελαξευμένην εις σχήμα τής άνω επιφανείας φαίνεται ότι έπεκάθητο κα! έτερον
μνημονευθείσης αιγυπτιακής άποφύσεως κα! φέρει τεμάχιον' διότι υπάρχει ενταύθα άβαΟής λάξευσις
έπ αυτής άναγεγλυμμένην σειράν άνθεμί(ον κα! προς εΦαομογήν πιθανώς αύτου. Κα! ούτω ή ύορορ-