Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1912)

Τνλισος Μινωική" νπυ Ίωσ. Χατζηδάκη.

καϊ βάρους. ΤαΟτα έχρησίμευον πιθανώτατα ώς Και οί άλλοι τρεις λέβητες εχουσι την κατα

σταθμά. (Ίοε Εναιιβ ΟογοΙςι ηιιιπίδηΐ3ΐϊο& 1906, σκευήν εντελώς όμοίαν. Και το σχήμα δέ αύτ

ων

336 κέ.).Το βάρος αυτών συμπίπτει του μέν έλα- είναι βμοιον προς το του πρώτου, μόνον είσίν όλί-
οζοζίρον προς την δραχμήν, του οέ βαρύτερου γον βαθύτεροι σχετικώς.

προς το ΚβάΘΐ της δεκάτης όγδοης Αιγυπτιακής Ό λέβης β' ε/ει διάμετρον 1"05, βάθος 0"37

δυναστείας. Έν τη σημειωΟείση μελέτη του ό κ. και βάρος 24 χιλιόγραμμα και 360 γραμμάρια.
Εναηδ άποδεικνύε; ότι τοιαύτη νομισματική μονάς Ο λέβης γ' ε/ει διάμετρον 0'84, βάθος 0"35

ήτο έν χρήσει και έν Κνωσω. και βάρος Ιό χιλιόγραμμα κα'ι 70 γραμμάρια.

20. Μέγα κυλινδρικΌν δοχεΐον εκ στεατίτου, Ο λέβης ο έχει διάμετρον Ό'72, βάθος 0"32

συναρμολογηθεί έκ πολλών τεμαχίων. Είχε δύο και βάρος 12 χιλιόγραμμα και 500 γραμμάρια,
μικράς σχετικώς άλλα χονδράς λαβάς και αύλα- Ιόσω μεγάλους λέβητας έδυσκολεύετο ο τεχνί-

κωτήν προχοήν. Τά τοιχώματα ίκανώς ισχυρά. της νά κατασκευάση ές ίν'ος μόνου τεμαχίου με-
Γψος 0*33, διάμ. στομίου 0'29 (είκ. 2<9, α^. τάλλου' διό ήναγ/.άσΟη νά συναρμολογήση έκα-

στον τούτων ές επτά μεγάλων φύλλων χαλκού,
άτινα συνέθεσε προς άλληλα δι ήλων
έχόντοον διπλήν κεφαλήν, μεταχειρι-
σθείς ένθα μέν άπλήν, ένθα οέ διπλήν
σειράν τοιούτων ήλων, ώς φαίνεται σα-
φώς έν είκ. 30.

Εύνόητον είναι ότι το βάρος τών λε-
βήτων ήτο άονικώς πολΰ α.εΐ^ον' διότι
« 0ρ. 0-33; 0 Μ. 0-275; , 0-32; ή δξείδωσις εχεί καταφάγει μέγα μέρος

ΕΙκών 28. Δοχεία εκ στεατίτον. τοΟ μέταλλου.

Εις τήν άποΟηκην η' ευρέθη δρθιον

27. Ημισφαιρική λεκάνη ε* στεατίτου με λε- παρά τον νότιον τοϊχον τοΟ δωματίου χαλκουν τά-

πτότερα τοιχώματα. Διάμ. στομίου 0'27ό, βάθος λαντον (είκ.31). Οΰτως ώνομάσΟησαν τοιαΟται

ΟΊ5 (είκ. 28, /?). πλάκες χαλκού εΰρεθεΐσαι το πρώτον έν Άγ. Ιρι-

2δ. Φακοειδές δο/εΐον (είκ. 28, ^) εκ στεατί- άοι ύπο της Ιταλικής αρχαιολογικής αποστολής έν

του μέ παχέα τοιχώματα. Έχει δύο ίσχυράς λα- Κρήτγ] (ΡίροΗηΐ Βιιΐΐθΐίηο (1ϊ Ρίΐΐβίηοΐο^ϊα τ.

£άς και δεδηλωμένην πλαστικώς τήν βάσιν. XXIX). Οτι ταύτα οέν έχουσι νά κάμωσι τίποτε

μέ τά τάλαντα τής Ελληνικής εποχής είναι φανε-

ε';. Χαλκώματα. ρόν. Τοιαυται πλάκες χαλκού έχουσιν ήδη ευρέθη

έν Χαλκίοι, Αίγίνη, Σικελία και Μυκήναις, έν

Είπομεν ότι χωρικός σ/.άπτων προς έςαγωγήν Κρήτη οέ πλην τής Αγ. Τριάδος και Τυλίσου, έν

ύλικοΟ οικοδομής εύρήκε τυχαίως εις τήν άποΟη- Μόχλω και Παλαικάστρω Σητείας,

κην Β' τών ανακτόρων ή έςωΟεν αυτής (ό χωρικός Ό Εναπ8 καϊ ό Ρϊ^οππϊ είκάζουσιν ότι τά τά-

οέν ένθυμεϊται ακριβώς τον τόπον), τέσσαρα; πε- λαντα ταύτα άντεπροσώπευον ώρισμένην άςίαν'

λωρίους λέβητας, ών Ό μικρότερος είναι πολύ με- έχρησίμευον δηλ. ώς μονάς νομισματική. Επειδή

γαλύτερος του έν Μυκήναις ευρεθέντος τοιούτου. ομως τοιαύτα τάλαντα ευρέθησαν ού μόνον άκέ-

0 μέγιστος τούτων (είκ. 29), ημισφαιρικός το ραια, άλλά καϊ το ήμισυ περίπου τούτων καϊ πολύ

σχήμα, έχει διάμετρον 1'40, βάθος 0'44 και πά- μικρότερα τεμάχια επίτηδες άποκεκομμένα πιστεύ-

χος τών τοιχωμάτων αύτοΟ 0Ό03. 'Επϊ του χει- ομεν, χωοϊς νά άποκρούωμεν τελείως τήν γνώμην

λους φέρει τρεις ίσχυράς λαβάς σχήματος ΤΤ, δΓών τών προειρηυ,ένων σοοών, ότι αί πλάκες αύται

άνηρτάτο ύπέρ τήν έστίαν. Βάρος 52 χιλιόγραμμα ήσαν συνήθης μορφή, ύφ' ήν ό χαλκός έκυκλοφόρει

καϊ 064 γραμμ. τότε εις τό έμπόριον. Έν τοις έργαστηρίοις οέ ό