232 Τύλίσος Μινωϊκή' ύπο Ίωσ. Χατζηδάκη.
τάς προϊστορικάς εν Κρήτη έποχάς οί άνθρωποι ρατα των πρωτογενών βοών (1)08 ρππιί§θηπΐ8,
όέν ετρωγον πτηνά. είκ. 4(9). Ή φυλή αύτη ε/ει προ πολλού έκλίπη
Ιδιαιτέρας -ροσοχής άςια είναι τά μεγάλα κέ- έκ της Ευρώπης. Έκ τών οστών δ'μως καϊ κεοά-
ΕΙκών 40. Κέρατα πρωτογενούς βοός (μήκος τον μεσαίου ακεραίου 0'43' περ. 1:10).
τα>ν, άτινα ευρέθησαν και άλλαχοΟ [Λεν εν Κρήτη, σης ήμερων και άγριων.Έγίνετο άρα έν τοις /ρο-
ίδία δέ έν Ρύλίσω, φαίνεται δτί οέν ήτο σπανία νοις έκείνοις μεγάλη χρήσις κρεάτων συός, άνα-
εν Κοήτη καθ όλην τήν μακράν περίοδον της Μι- λόγως μείζων ή σήμερον,
νωϊκής έπο/ής. Δίδεται ουτοο πραγματική βάσις
εις τον μΰΟον του Μινώταυρου. Το Οηρίον εζη εν β')' θαλασσίων.
αγρία καταστάσει' ότι όμως συνελαμβάνετο εν μι-
.1 ' , , ,.',<> , ΣυνηΟέστεοον εϋοίσκονται έν ταΐς άνασκαφαΐς έν
κρα μάλιστα ηλικία και εςημερουτο, αποδείκνυε- 1 ' ' ~
,' , 1 „ „ Κρήτη όστρακα, αλλά και σπόνδυλοι ϊνθύων οέν
ται αναμφηριστως εκ του γεγονότος οτι ευρομεν- „ , '
, Ό ~ . ~ ι ·. λ / τ. . είναι σπάνιοι,
τοιούτων ροών κέρατα νεαρών και ενήλικων, ων η
·,- ' , „ ϊ« ( , . /,π - Έν Τυλίσω άνευοοαεν τά έξης ίείκ. 41)'
αιχμή ει/εν αποκοπή οια πριονος (ιοε εικ. 41) το ■ 11 ' » '
ποώτον ζεύγος), ίνα κατασταΟή το Οηρι'ον δλιγώ-
, , ιν ε», ,λ . , ν ί^' μονό&νρα.
τερον επικινουνον. Ευρέθησαν και εν Κνωσω κέ-
ρατα ούτως άποτετμημένην ε'χοντα τήν αιχμήν. α<)_ Τρίτωνα (ϋοπαιη ΤΓίίοη, ίοέ άριθ. 3).
Λιά τοιούτων ήμιτιΟάσων ταύρων Οά ετελοϋντο έν ΠΌρνύραν (ΜαΓθΧ Τπιηοαίαβ, 2 και 19).
Κρήτη τά ταυροκαΟάψια ή βοηδρόμια, άτινα συ- γγ 0αλάσσ[ον κ0/λίαν (^ίοππα - ΕίίίΟΓθα,
χνά βλέπομεν άπεικονιζόμενα εις τοιχογραφίας και ^ /χ; ^\
ανάγλυφα έπί αγγείων έκ στεατίτου καϊ εις σφρα- Κυπραίαν (Ογρναβα, Μ και 15).
γίσματα και γαλόπετρας. ^ ■ ^ Πεταλίδα (Ρβίβΐΐ*. 4 και 12).
Ιά θηρία του είδους τούτου ζώσιν εις δάση σύ-
σκια και τόπους υγρούς. Είναι λοιπόν ή ΰπαρξις 2)· δί&νρα.
τοιούτων ζώων έν Κρήτη κατά τους Μινωικούς
/ρόνους άπόοειξις ο'τι τό ςηρον νυν έδαφος της Ρ'). Κυθηραίαν (Κγί1ΐΘΐ'θ&, ό και 18).
νήσου έκαλύπτετο τότε υπό οασών, εύδοκιμούντων ζ ). Κάρδιονή Κυδώνι (Οαΐ'άίαιη, 8 και 13).
έν ύγροϊς καϊ πολυρρύτοις τόποις. η )■ Κιβωτον Νώε, κοινώς Αχιβάδες ή Καλό-
Έκ σωροΟ οστών εύρεΟέντων έν ταΐς άνασκα- γνώμες (Ν&νβ Νοθ, 7).
φαΐς ήριΟμήσαμεν 32 σιαγόνας προβάτων και αί- Ο ). Στρείδια (3ροικΙγ]ιΐ8, 17).
γών ήμερων καϊ αγρίων, 17 δέ σιαγόνας συών επί- ι ). Γαδουρόποδα (ΟίκΙθΓορυδ, () και 16).
τάς προϊστορικάς εν Κρήτη έποχάς οί άνθρωποι ρατα των πρωτογενών βοών (1)08 ρππιί§θηπΐ8,
όέν ετρωγον πτηνά. είκ. 4(9). Ή φυλή αύτη ε/ει προ πολλού έκλίπη
Ιδιαιτέρας -ροσοχής άςια είναι τά μεγάλα κέ- έκ της Ευρώπης. Έκ τών οστών δ'μως καϊ κεοά-
ΕΙκών 40. Κέρατα πρωτογενούς βοός (μήκος τον μεσαίου ακεραίου 0'43' περ. 1:10).
τα>ν, άτινα ευρέθησαν και άλλαχοΟ [Λεν εν Κρήτη, σης ήμερων και άγριων.Έγίνετο άρα έν τοις /ρο-
ίδία δέ έν Ρύλίσω, φαίνεται δτί οέν ήτο σπανία νοις έκείνοις μεγάλη χρήσις κρεάτων συός, άνα-
εν Κοήτη καθ όλην τήν μακράν περίοδον της Μι- λόγως μείζων ή σήμερον,
νωϊκής έπο/ής. Δίδεται ουτοο πραγματική βάσις
εις τον μΰΟον του Μινώταυρου. Το Οηρίον εζη εν β')' θαλασσίων.
αγρία καταστάσει' ότι όμως συνελαμβάνετο εν μι-
.1 ' , , ,.',<> , ΣυνηΟέστεοον εϋοίσκονται έν ταΐς άνασκαφαΐς έν
κρα μάλιστα ηλικία και εςημερουτο, αποδείκνυε- 1 ' ' ~
,' , 1 „ „ Κρήτη όστρακα, αλλά και σπόνδυλοι ϊνθύων οέν
ται αναμφηριστως εκ του γεγονότος οτι ευρομεν- „ , '
, Ό ~ . ~ ι ·. λ / τ. . είναι σπάνιοι,
τοιούτων ροών κέρατα νεαρών και ενήλικων, ων η
·,- ' , „ ϊ« ( , . /,π - Έν Τυλίσω άνευοοαεν τά έξης ίείκ. 41)'
αιχμή ει/εν αποκοπή οια πριονος (ιοε εικ. 41) το ■ 11 ' » '
ποώτον ζεύγος), ίνα κατασταΟή το Οηρι'ον δλιγώ-
, , ιν ε», ,λ . , ν ί^' μονό&νρα.
τερον επικινουνον. Ευρέθησαν και εν Κνωσω κέ-
ρατα ούτως άποτετμημένην ε'χοντα τήν αιχμήν. α<)_ Τρίτωνα (ϋοπαιη ΤΓίίοη, ίοέ άριθ. 3).
Λιά τοιούτων ήμιτιΟάσων ταύρων Οά ετελοϋντο έν ΠΌρνύραν (ΜαΓθΧ Τπιηοαίαβ, 2 και 19).
Κρήτη τά ταυροκαΟάψια ή βοηδρόμια, άτινα συ- γγ 0αλάσσ[ον κ0/λίαν (^ίοππα - ΕίίίΟΓθα,
χνά βλέπομεν άπεικονιζόμενα εις τοιχογραφίας και ^ /χ; ^\
ανάγλυφα έπί αγγείων έκ στεατίτου καϊ εις σφρα- Κυπραίαν (Ογρναβα, Μ και 15).
γίσματα και γαλόπετρας. ^ ■ ^ Πεταλίδα (Ρβίβΐΐ*. 4 και 12).
Ιά θηρία του είδους τούτου ζώσιν εις δάση σύ-
σκια και τόπους υγρούς. Είναι λοιπόν ή ΰπαρξις 2)· δί&νρα.
τοιούτων ζώων έν Κρήτη κατά τους Μινωικούς
/ρόνους άπόοειξις ο'τι τό ςηρον νυν έδαφος της Ρ'). Κυθηραίαν (Κγί1ΐΘΐ'θ&, ό και 18).
νήσου έκαλύπτετο τότε υπό οασών, εύδοκιμούντων ζ ). Κάρδιονή Κυδώνι (Οαΐ'άίαιη, 8 και 13).
έν ύγροϊς καϊ πολυρρύτοις τόποις. η )■ Κιβωτον Νώε, κοινώς Αχιβάδες ή Καλό-
Έκ σωροΟ οστών εύρεΟέντων έν ταΐς άνασκα- γνώμες (Ν&νβ Νοθ, 7).
φαΐς ήριΟμήσαμεν 32 σιαγόνας προβάτων και αί- Ο ). Στρείδια (3ροικΙγ]ιΐ8, 17).
γών ήμερων καϊ αγρίων, 17 δέ σιαγόνας συών επί- ι ). Γαδουρόποδα (ΟίκΙθΓορυδ, () και 16).