Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1920)

"2"2 Κεραμόπουλλος- Πολεμισται της εν Δηλίω μάχης. \ε

τοίχος ίκανώς υψηλός, ώστε υπεράνω των καλυ- στης έλευθερίας επλαττε ποικιλώτατα ονόματα,
ψάντων αυτόν εςω χωμάτων να κατολισθήσωσιν ώστε νά άποφεύγηται πάση ουνάμει ή ομωνυμία
αί στηλαι εις τοσαύτην άπόστασιν. εν τω αύτώ τόπω και χρόνω. Κατ' άκολουθίαν,
Τοιουτοτρόπως καί το θεσπικΌν και τό Γανα- εάν έν τω αύτώ τόττο^ και γοόνω έν τω πέα,πτω
γραικό ν πολυάνδριον έκάλυτττον ένδόςους νεκρούς τουλάχιστον αίώνι π. Χ. εϋρίσκωμεν δύο δυιοια
της ~ερί τό Δήλιον μάχης. Τά ονόματα των νε- ονόματα, είνε πολύ πιθανόν, ότι τά ονόματα ταύτα
κοών αναγράφονται έκατέρωθι άπλα. άνευ πατοω- οηλοΟσιν εν και τό αυτό πρόσωπον. Τούτο ποέπει
νυμικου ή άλλου προσθέτου καθορισμού, ό'στις ήτο αληθώς νά συμ^αίνη, οσάκις πρόκειται περι όνο-
καί —εριττός, άφ' ου, ώς γνωστόν, τά ονόματα μάτων σπανίων ή ονομάτων πολιτών μικρών πό-
κατΐί τούς χρόνους έκείνους έπλάττοντο μετά με- λεων. Και ίνα έπανέλθωμεν εις τό θέμα, άφ' ου
γάλης ελευθέριας γλωσσοπλαστικής, ώστε σπα- φαινομενικώς άπεμακρύνθημεν, λέγω, ότι σύμπα-
ντος ύπήρχον ούο όμοια έν τη αύτη πόλει * . Είνε σα ή Βοιωτία κατά το β ήμισυ του ε' αιώνος ούο
αληθές, ότι εις τά 63 ονόματα της επιγραφής της μόνον Σαυγένεις και ούο μόνον Κοιράνους έγνώρισε
Τανάνοαε ενομεν ούο Χαοώνδας και ούο >4ττο2- πάντας Γαναγραίους. Εις Κοίοανο: ϊ και εις Σαυ-
λοδώρονς, εις δε τά 94 των έπιγραφών των θε- γένης περιλαμβάνονται μεταξύ τών ().'} όνομάτουν
σττιών τρεις Πν&οδώρονς και ούο Δαμοφίλους. της επιγραφής του ΓαναγραϊκοΟ πολυανορίου ώς

Άλλ' ή ομωνυμία αύτη, έκτος του ό'τι, και με6' πεσόντες κατα τάνωτέρω εν τη μάχη του Δηλίου.

όλης της δυνάμεο-ΐς αύτής άν γίνη δέκτη, δεν άναι- Ο έτερος Σαυ ('ένης και ό έτερος Κοίρανος είνε οί

οει τον κανόνα τλε σπανιότητο^, ώ: άοαιά έ:αίοε- τών στηλών, άς μετήνεγκον έκ Ιανάγρας εις το

σΐ£, έΗηγεΐται όαως και άλλως. Ποώτον διότι είνε μουσεΐον τών Θηβών, ίϊζ άνε~τύ:αυ.εν άν(:υτέοω,

δυνατόν οί δύο Χαόώνοαι π. γ. νά είνε πατηο και ούτοι άπέθανον έν πολεμώ, άφ ου εικονίζονται

υίος (γνωστοΟ οντος, οτι κατά τον ε' αιώνα το όνο- μαχόμενο;. Εχομεν λοιπόν ενταύθα εις έκάτεοον

ι

υ.α του -ατοο: εοιοετο και ει: τον υιον ενίοτε). ^,ευγος ο"υμ~τωσ',ν ονου.ατοον, συυ.πτωσιν γοονολο-

Δεύτερον είνε δυνατόν οί δύο Χαρώνδαι νά κατή- γικην έπιγραφικώς και τεχνικώς, σύμπτοοσιν το-

γοντο ού/ίέκ τή; αύτής πόλεως, άλλ' έκ δυο χω- πικήν, συμ-τωσιν τρόπου θανάτου. ΓοσαΟται δμως

οίων, κειμένων έν τη πεοιφεοεία τών Θεσπιών. Γα συμπτώσεις οέν είνε πλέον συμπτώσεις, αλλ είνε

ΓΙ ι· ι ί ι ι ι ι

θεοφόρα δμως όνόυ.ατα Άπολλόδωοος και Πυθό- άποοείίεις ταυτότητος τών προσώπων
οωοος ίσως καί εύσεΒές καθήκον ευγνωμοσύνης

ν , >λ ,- -ν , , λ -, ·. ν ^ τιαης ειληνεν, απο τούτου οριλεΐ χαλεΐαθαιι (Πλουτ. π. τ. εκ-

ποο: τον Απόλλωνα επεραλλε να οιοωνται κατ - , ' 01 α. , α·... Τ, „

έπανάληψ'.ν' επείΟη πολλάκις συζυγικά ζεύγη άτε- ί/ιβορΙΐθΗ8 δΒ έξ Γονείς αίτησάμενοι τεκνον παρά του εν Δ:λ-

κνα έτεκνοποίουν τη συναοσεί του Οεου. Ό Εύοΐ- ϊ>οΐς Άπολλωνο; καί γεννηααντες κορην ώνόμασαν αϋτν Δελφίδα

^ ι · «[λαντειας ένεκεν αντ,αά τ; Λελϊών». Κβυ. ά βί βν. 11)1δ 461-2).

πίοης τουλάχιστον έν τω Ιωνι μαρτυρεί τούτο, " ι Ό μυθικός Όρχο^ένιος ήρως Κο^βΠ Οία7. 11 50 έ?., δε·.-

ε'ισάγων την Κοέουσαν καί τον ΞουΟον αίτουαένους κνύει !ΑΟ'νον ?σωί διατ' 70 °νοίΑα Τ0';το ';' *νηκον πάλαιαν πε-

μλ , τ τ , , > ι ,. ^ ρρ ριοοον τη: ελληνικής γλώσσης επανερνεται ε·.; την ζωην και εν

παιόα παοα του 11 υ υ ι ο υ Απόλλωνος. Ιοιαυται - - γτ ' ~ · · ' - τ- ·

ι ■ νεώτεροι; "/ρονοις. Ιίερι του ετυαου του ονόματος ΐνοιρανος ορα·

αιτήσεις έγίνοντο, φαίνεται, συνήθως ύ~ό τών Οίοΐία 1909 (Ι) α. 76 Ιξ.

Β-., λ, Α.Ί. - ' ί 1 ~ 5 ' 2 Όνόαατά τινα άλλα του λίθου του Ταναγοαϊκοΰ -ολυανδοίου

οιωτων έν _\ελοοις και οια τούτο εινε παυ,ποΛλα . , , , , , ' ,

' 1 πλην του Σαυγενου; και του Κοιράνου ευρηνται και ίτ.ι κλλων και

τά Βοίωτίκά Ονόματα τά έχοντα σχέσΐν πρός τόν δή καί έπιτυαβίων λίθων της Τανάγρα:, ων τίνες, σύγχρονοι οντες

ΙΙύΟ'.ον Απόλλωνα (ΠουΟόδωρος, ΙΊούΘων, Π υ- πΡ6- τ0 πολυάνδριον, ενδέχεται να δηλώσιν τους αύτοΰς νεκρούς κο-

, , , « \ .) ι/-\ γ\ / ^( , ~ , λεαιστάς, προεονόαενοι έκ κενοταφίων ίδρυθεντων υ-ό τών οικείων

οαγγελος κλ.) *. ϋπωσοηποτε ούοεν νεον λέγω, , ? „ . , . ,

I I ■ / ι 1 ' κατα τα ::ατο(οα ανηαατα, α/./.οι οε οηλσυσιν ισως ονόματα εκγο-

μνημονεύων, δτΐ ή κλασσική άοναΐότης μετά πλεί- νων. Τοιαΰτα ε·/ομεν τα έξη:, έν οΓ; τά παχέα τετυπωμενα δηλοΰσι

πιθανώς τά αυτά τ.^'κ τά του πολυανδρίου πρόσωπα: Λαλιάδας
(ΙΟ VII 537-8), Χοιρίλος (670), Μισσ&ίδας (646), Σαμίας (538),

1 Όρα ΔημοσΘ. τόν 39''' λογον καί \νϊΐ3ΐηο\^ίΙζ ΑνίδΙοΙ. Χαρώνδας (537) Μελίτων, Νικία;, ©εόζοτος, Μεγαλϊνος, Σαγυθι-
?/«ίί ΑΙΙιβΗ Π, 179. ΒαΐΤΟΛΥβ - ϋΓβ ,Τοΐΐηΐ. οί ΗβΙΙ. 81. νίδας, Χάβας (537) Άμινοκλέεις (511), Όνατορίδα;, Εϋκλίδας
1909 313. (538). Απολλόδωρος (506, 522-5), Αβαεόδωρος (612), Άφρόδι-

2 Πρβλ. ΓγοΙιπθγ /1/·β/ίί'?» Ε- Ψ 1912, σ. 380 ϊς. Γεν·.- το; (507). καί ό ανέκδοτος πώρο: Οπ' άριθ. 1485 του ευρετηρίου
κώς δέ «ω έκαστος θεώ συντετακται καί παο ου δυνάμεως καί Α(?Ι5$ΤΟΤΕί-Ε^.