DOI Artikel:
Kastriōtēs, Panagiōtēs: Hēras Argeias xoanon
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14367#0065
Α Ε Ι92(ΐ
Κατόπιν δέ παοίστων αυτούς υπό μιορφήν άν-
θρωπίνην και ούτου παρήγαγον τ.ά -ρώτα άγάλ-
■ματα των θεών, άτινα ατελέστατα και έν νηπιώοε^
καταστάσει. Οί πρώτοι τεχνΐται, οι αρχαιότατοι,
αναφέρονται οί Κύκλωπες, οί'τινες έκ Λυκίας έλ-
■Οόντες κατασκεύασαν τά τείχη της Ιίρυνθος και
τών Μυκηνών, την κεφαλήν της Μεδούσης και
το υπέρ την Πύλην τών Μυκηνών άνάγλυφον τών
.λεόντων, όπερ είναι το έπισημότατον και άρχαιό-
τατον τών έν Ελλάδι σωζομενουν μνημείων της
Γλυπτικής.
Ή υ,αοτυοία του Παυσανι'ου (Β 17) δύναται,
νομίζω, νά πείση ήαάς ότι το άυ.οο^ον αύτο εύ-
οημα εις ούδεμίαν άλλην θεότητα προσήκει, ή εϊς
αυτήν τήν έν τώ Ηραίω άναφερομένην. Έάν δε
κατά το συνηααένον αωτογράφημα θελήσωαεν να
άντιβάλωμεν αύτο προς το έν ΒααηιθίδΙβΓ ΠθΐιΙν-
.ΐΉίίθΙβΓ σ. 603 είκ. 650 άπείκασμα (εικ 3),
■Ί; Ίαοεοον νόμιομα.
όπεο παρίσταται έπ'ι νοαίσματος της έν Καοία Ιά-
» Γ » I I * Γι
σου, τών Αύτο/.οατοοικών νρόνων (Κομμόοου 180
— 193 α ν. ι θά ί.ύοο)υ.εν άναμ.Φΐ3όλω: ότι το έν
I /„ / II I ι ι
λόγω Ηοανον τυγγάνει ον ποοσόμοιον πού: έκεΐνο
I ι ^ 1 /„ ιι ι ι
άφ' ού μάλιστα ή Καρική "Ιασος ήν αποικία του
Αργούς (Πολυβ. ΙΚ Ί22'; και το Αργός (ΰνομά-
ζετο Ίασον (Όδ. Ν. 246)
Κατά ταύτα νομίζομεν ότι το ςόανον τούτο είναι
αύτο το υπό του Παυσανι'ου άνάοεοόαενον άγαλμα
III 1 1
της θεάς Ήρας και το άρχαιότατον τών έν τώ
ήμετέρω Μουσείω. (απόκειται νυν έν τη Αρχαϊκή
Αίθούση του 1 Αθηνησιν άρχαολογίκου Μουσείου
ΰπ' αριθ. 2702. πρβ και Π. Καστριώτου: Κατά-
λογον του Έθν. Μουσείου σ. 410).
Τό Ηόανον τούτο, μετά τήν πυρπόλησιν του αρ-
χαίου ναου μετήνεγκον και περ κατεστραμμένον,
εις τον ολίγον κατωτέοιο τών έοειπίων του ποώτου
^ 1 ιι >
ανεγερθέντα δεύτερον ναόν και μετ' ευλάβειας έθα-
ψαν αύτο παρά τά θεμέλια της ΒΔ γωνίας του
όπισθοδόυ,ου και εί: Βάθος 21/., υ,έτοων ένθα εύ-
ρέθη, και τούτο ίνα διατηρησωσιν αύτο ώς και οί
Αθηναίοι έ'πραςαν και εις τά έν Άκροπόλει αρ-
χαία αγάλματα τών κορών, άτινα καίτοι ύπο τών
ΙΙεοσών καταστρα'^έντα, συλλέςαντες έθαβαν παρά
τό Έρεχθειον (Παυσ. Α. 276).
11 μεϊς π α ρ α /. ο λ ο υ θ ή σ α ν τ ε ς τάς άνασκαοάς του
Ηραίου» ώς έφορος της Ελληνικής Κυδεοντσεω;,
άνεγνωρίσαμεν άπό τή: ποώτης στιγμής τήε ε6ρέ-
σεως του κίονος οτι οεν εχρησιμευε οι αοχιτεκτ'>-
νικόν σκοπόν και έγράφαμεν τούτο έν ττ, ποός τΌ
I ι 1 ι Π 4 " *
Γπουργεΐον εκθέσει ημών. Και ο ανάσκαψα: καθη-
γητής Οίΐ· ννβΐάιδίθϊη άνεγνώρισεν αύτόν έπίσης ώς
συμβολίζοντα τήν πρώτην εικόνα της θεάς Έρας.
Ο περί ου ό λόγος τετράγωνος πώοινο: λίθο: δια
ι I ' ι I ι
μικράς έογασία: όλως άτέννως έ'λα3ε υ,οοοήν κίονος,
προφανώς τή βοήθεια αρχεγόνου εργαλείου και τοι-
ούτον θα ήτο ό ποίων, ού τά σημεία είσιν ετι όοατά .
4 1 ϊ ι I
Κατά τό κάτω το και πλατύτεοον μέοος έςένει ό
ι ι ι - - /,
λίθος άποτελών την βάσιν οι αποκοπής τών τεσ-
σάρων γωνιών του τετοαγώνου κοοαοϋ του κίονος.
ΓΙ ι I ιι -
II προεςοχή όε αύτη παρατηρείται μόνον εις το
ποόσθιον, ού/Ί δε και εις το όπισθεν υ.έοος.
Ο κίων με ι ο υ τα ι προς τά άνω και λαμβάνε,
σχήμα κωλούρου πυοαυ.ιδο:. Ιά άκοα δέ έκάστνν
πρόσθιας γωνίας εκοπησαν καθέτως ούτως ώστε
απετέλεσαν δκτώγωνον σχήμα, ώς παρατηοοΟαεν
επί τών αρχεγόνων πήλινων ειδωλίων.
Εκ τών άνωτεοο.) τούτ<.ον συνάγομεν οτι δεν
ι ί ι
ηουνατο, ως ειπομεν ανοτεριυ, να εχρησιμευε οι
άρχιτεκτονικόν σκοπον, αλλ ήτο αύτο τούτο τό
άθ7α-ότατον άγαλαα της ΆοΛ'είας Ηοας και άν-
τίγραοον πιθανώς του ςυλίνου, του ές άχράδος,
έργου του Πειράσου (Παυσ. II, 175), όπεο, ώς
αανθάνοαεν, έκ του ΙΙαυσανίου, κατά τήν κατα-
ιι ' I
στοοφήν της πόλεως κατετέθη ύπο τών Αογείων εις
ι I ( ( - I | | *
το έν Άργει Ηοαΐον.
ι I ι
«Τίρννϋα δε άνελόν:ες άγαλμα άργαϊον Ηρας
κομίζοναιν ές το Ηοαΐον» (Παυσ. αυτόθι Β .
Το ςοανόαοοΐ/ον τούτο άγαλαα ενε'- τον τύπον
4 4 4 ί 1 /-
τών αρχεγόνων ςοανων τής πλαστικής τέχνης,
ποιηθέν κατ άπομίμησιν τής παλαιάς έκ ξύλου
Ευλογλυφίας. Ό ποιήσας τεχνίτης ήν συνηθι-
σμένος νά έργάζηται έν ς"ύλω, διότι, ώς γνοιστόν.
Κατόπιν δέ παοίστων αυτούς υπό μιορφήν άν-
θρωπίνην και ούτου παρήγαγον τ.ά -ρώτα άγάλ-
■ματα των θεών, άτινα ατελέστατα και έν νηπιώοε^
καταστάσει. Οί πρώτοι τεχνΐται, οι αρχαιότατοι,
αναφέρονται οί Κύκλωπες, οί'τινες έκ Λυκίας έλ-
■Οόντες κατασκεύασαν τά τείχη της Ιίρυνθος και
τών Μυκηνών, την κεφαλήν της Μεδούσης και
το υπέρ την Πύλην τών Μυκηνών άνάγλυφον τών
.λεόντων, όπερ είναι το έπισημότατον και άρχαιό-
τατον τών έν Ελλάδι σωζομενουν μνημείων της
Γλυπτικής.
Ή υ,αοτυοία του Παυσανι'ου (Β 17) δύναται,
νομίζω, νά πείση ήαάς ότι το άυ.οο^ον αύτο εύ-
οημα εις ούδεμίαν άλλην θεότητα προσήκει, ή εϊς
αυτήν τήν έν τώ Ηραίω άναφερομένην. Έάν δε
κατά το συνηααένον αωτογράφημα θελήσωαεν να
άντιβάλωμεν αύτο προς το έν ΒααηιθίδΙβΓ ΠθΐιΙν-
.ΐΉίίθΙβΓ σ. 603 είκ. 650 άπείκασμα (εικ 3),
■Ί; Ίαοεοον νόμιομα.
όπεο παρίσταται έπ'ι νοαίσματος της έν Καοία Ιά-
» Γ » I I * Γι
σου, τών Αύτο/.οατοοικών νρόνων (Κομμόοου 180
— 193 α ν. ι θά ί.ύοο)υ.εν άναμ.Φΐ3όλω: ότι το έν
I /„ / II I ι ι
λόγω Ηοανον τυγγάνει ον ποοσόμοιον πού: έκεΐνο
I ι ^ 1 /„ ιι ι ι
άφ' ού μάλιστα ή Καρική "Ιασος ήν αποικία του
Αργούς (Πολυβ. ΙΚ Ί22'; και το Αργός (ΰνομά-
ζετο Ίασον (Όδ. Ν. 246)
Κατά ταύτα νομίζομεν ότι το ςόανον τούτο είναι
αύτο το υπό του Παυσανι'ου άνάοεοόαενον άγαλμα
III 1 1
της θεάς Ήρας και το άρχαιότατον τών έν τώ
ήμετέρω Μουσείω. (απόκειται νυν έν τη Αρχαϊκή
Αίθούση του 1 Αθηνησιν άρχαολογίκου Μουσείου
ΰπ' αριθ. 2702. πρβ και Π. Καστριώτου: Κατά-
λογον του Έθν. Μουσείου σ. 410).
Τό Ηόανον τούτο, μετά τήν πυρπόλησιν του αρ-
χαίου ναου μετήνεγκον και περ κατεστραμμένον,
εις τον ολίγον κατωτέοιο τών έοειπίων του ποώτου
^ 1 ιι >
ανεγερθέντα δεύτερον ναόν και μετ' ευλάβειας έθα-
ψαν αύτο παρά τά θεμέλια της ΒΔ γωνίας του
όπισθοδόυ,ου και εί: Βάθος 21/., υ,έτοων ένθα εύ-
ρέθη, και τούτο ίνα διατηρησωσιν αύτο ώς και οί
Αθηναίοι έ'πραςαν και εις τά έν Άκροπόλει αρ-
χαία αγάλματα τών κορών, άτινα καίτοι ύπο τών
ΙΙεοσών καταστρα'^έντα, συλλέςαντες έθαβαν παρά
τό Έρεχθειον (Παυσ. Α. 276).
11 μεϊς π α ρ α /. ο λ ο υ θ ή σ α ν τ ε ς τάς άνασκαοάς του
Ηραίου» ώς έφορος της Ελληνικής Κυδεοντσεω;,
άνεγνωρίσαμεν άπό τή: ποώτης στιγμής τήε ε6ρέ-
σεως του κίονος οτι οεν εχρησιμευε οι αοχιτεκτ'>-
νικόν σκοπόν και έγράφαμεν τούτο έν ττ, ποός τΌ
I ι 1 ι Π 4 " *
Γπουργεΐον εκθέσει ημών. Και ο ανάσκαψα: καθη-
γητής Οίΐ· ννβΐάιδίθϊη άνεγνώρισεν αύτόν έπίσης ώς
συμβολίζοντα τήν πρώτην εικόνα της θεάς Έρας.
Ο περί ου ό λόγος τετράγωνος πώοινο: λίθο: δια
ι I ' ι I ι
μικράς έογασία: όλως άτέννως έ'λα3ε υ,οοοήν κίονος,
προφανώς τή βοήθεια αρχεγόνου εργαλείου και τοι-
ούτον θα ήτο ό ποίων, ού τά σημεία είσιν ετι όοατά .
4 1 ϊ ι I
Κατά τό κάτω το και πλατύτεοον μέοος έςένει ό
ι ι ι - - /,
λίθος άποτελών την βάσιν οι αποκοπής τών τεσ-
σάρων γωνιών του τετοαγώνου κοοαοϋ του κίονος.
ΓΙ ι I ιι -
II προεςοχή όε αύτη παρατηρείται μόνον εις το
ποόσθιον, ού/Ί δε και εις το όπισθεν υ.έοος.
Ο κίων με ι ο υ τα ι προς τά άνω και λαμβάνε,
σχήμα κωλούρου πυοαυ.ιδο:. Ιά άκοα δέ έκάστνν
πρόσθιας γωνίας εκοπησαν καθέτως ούτως ώστε
απετέλεσαν δκτώγωνον σχήμα, ώς παρατηοοΟαεν
επί τών αρχεγόνων πήλινων ειδωλίων.
Εκ τών άνωτεοο.) τούτ<.ον συνάγομεν οτι δεν
ι ί ι
ηουνατο, ως ειπομεν ανοτεριυ, να εχρησιμευε οι
άρχιτεκτονικόν σκοπον, αλλ ήτο αύτο τούτο τό
άθ7α-ότατον άγαλαα της ΆοΛ'είας Ηοας και άν-
τίγραοον πιθανώς του ςυλίνου, του ές άχράδος,
έργου του Πειράσου (Παυσ. II, 175), όπεο, ώς
αανθάνοαεν, έκ του ΙΙαυσανίου, κατά τήν κατα-
ιι ' I
στοοφήν της πόλεως κατετέθη ύπο τών Αογείων εις
ι I ( ( - I | | *
το έν Άργει Ηοαΐον.
ι I ι
«Τίρννϋα δε άνελόν:ες άγαλμα άργαϊον Ηρας
κομίζοναιν ές το Ηοαΐον» (Παυσ. αυτόθι Β .
Το ςοανόαοοΐ/ον τούτο άγαλαα ενε'- τον τύπον
4 4 4 ί 1 /-
τών αρχεγόνων ςοανων τής πλαστικής τέχνης,
ποιηθέν κατ άπομίμησιν τής παλαιάς έκ ξύλου
Ευλογλυφίας. Ό ποιήσας τεχνίτης ήν συνηθι-
σμένος νά έργάζηται έν ς"ύλω, διότι, ώς γνοιστόν.