DOI Artikel:
Maltezos, Kōnstantinos: Hē dikastikē klepsydra kai hē diamemetrēmenē hēmera
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14367#0081
ΑΕ 1920
Κ. Μαλτέζος' Ή δικαστική κλεψύδρα καϊ ή διαμεμετρημένη ήμερα. 71
Έκ τών πινάκων τούτων συνάγομεν τά ακό-
λουθα" πρώτον, τινές τών άγορευσεων, αίτινες
κατά τήν μέθοδον του Κθίΐ φαίνονται έπιμηκέστε-
ραι έτερων, εινε τουναντίον βραχύτεραι αυτών
δεύτερον, αί πλεΐσται τών αγορεύσεων είνε βρα-
χύτεραι, τινές δε κατά πολύ του νομίμου ορίου'
τρίτον ή άγόοευσις του Δημοσθένους ΧΙ<ΙΧ (362
π. Χρ. Χρέος. 4338 δρ. 20 δβ.) προς Τιμόθεον
εινε έπιμηκεστέρα τών 7 χοών, έχουσα πιθανόν νό-
αιμον δριον 8 χόας, μολονότι κατά τήν Άθ. Πο-
λιτείαν ό νόμιμος χρόνος ήτο 7 χοών. Επίσης δια
τήν ύπ' άριθ. Χί< άγάρευσιν του αύτου (περί το
347 τιμή 1 τάλ.) προς Βοιωτόν υπέρ μητρώας
προικός, φαίνεται έκ της καταλήψεως αυτής
ότι οέν υπήρχε δευτερολογία, διό τό νόμιμον
δριον, κατά τήν Άθ. Πολ., έ'δει νά ή 6 χοών,
και όμως το μήκος ήτο μείζον τών 6 Χ/2 χ., τό δε
δριον πιθανώς 7 '/οών όθεν ταύτα, έν συνδυα-
σμώ προς τά έν σελ. 64 αναπτυχθέντα, άγουσιν
ήμας εις τήν λίαν πιθανήν ύπόθεσιν δτι μεταςύ του
360 περίπου προ Χ. και τοΟ 325 π. Χ. ο νόμιμος
χρόνος δια τους πρώτους λόγους μετεβλήθη ίσως
κατά τον λόγον 44· Επομένως τά μέτρα εις χόας
τά παρεχόμενα δια τους πρώτους λόγους κατά
τήν Άθ. Πολιτείαν 10, 7 και 5 κα! δια τάς δια-
δικασίας 6, ανήρχοντο προηγουμένως εις 12, (8 ?)
και 6 και δια τάς διαδικασίας (7?).
Τέλος έκ τής μελέτης της διαρκείας τών
βραχέων λόγων κατά τους Ίζροτυου^ένους πίνα-
κας ώς και τίνων έκ τών μακρών συνάγεται ή
έντύπωσις, ήτις προφανώς ήγαγε τον Κθϊΐ εις τήν
διατύπωσιν τής γνώμης περί αλλαγής τής διαρ-
κείας του χοός, ή και τής άλλαγής τοΟ μεγέθους
του χοός, οτι Ό χους έν τοις χρόνοις του Λυσίου
διήρκει πλειότερον χρόνον ή κατά τούς χρόνους
του Δημοσθένους. Άλλα τούτο δεν αντέχει εις
προσεκτικήν έ'ρευναν' όντως, έκ τών τεσσάρων
πρώτων λόγων του πίνακος Α, τών βραχυτέρων
του Λυσίου, οί μεν δύο (ό β' και 6 δ') προφα-
νώς είχον νόμιμον δριον διαρκείας πολύ μείζον
τής τών διασωθεισών αγορεύσεων, Ό δε πρώτος,
άποτελών δευτερολογίαν,διήρκεσεν όλιγώτερον τών
4λ δ') δέν υφίσταται δέ δευτερολογία του Λυ-
σίου διαρκείας τριών χοών, ίνα συγκριθή προς τάς
άντιστοίχους του Δημοσθένους, καθόσον ή δεύτε
ρολόγια (XXX) τοΰ Λυσίου, κατά Νικόμαχου, είχε
προφανώς δριον χρόνου υπερβαίνον τούς τρεις χόας.
Άνακεφαλαιουντες τά περί διαμεμετρημένης
ημέρας, φρονουμεν οτι έδείξαμεν δτι ή μέση διάρ-
κεια τής εκκενώσεως ένος χοός, δηλ. ή μονάς χρό-
νου τών άγορευσεων έν τοις δικαστηρίοις παρέ-
μεινεν ή αυτή καθ' όλον το από 415 μέχρι 325
π. Χρ. χρονικΌν διάστημα, ίση περίπου προς 4λ
5γ2 μέσου ηλιακού" χρόνου, και δτι ώς διαμεμε-
τρημένη (πρότυπος ή"μέρα) έλαμβάνετο ή βραχυ-
τέρα ήμέρα του έτους έν Αθήναις λογιζόμενη με-
ταξύ τής πραγματικής άνατολής και δύσεως τοΟ
ήλίου, και ύποδιηρεΐτο εις 11 ίσα μέρη, ών καθ'
έκαστον ήδύνατο νά έκκενωθή μία κυλινδρική ή
πρισματική κλεψύδρα ώρισμένης έγκαρσίας τομής
και δι' ώρισμένης οπής ή δι ώρισμένου αύλίσκου,
περιέχουσα ένα αμφορέα ύδατος Επίσης κατελή"
ς"αυ.εν εις το πιθανόν συμπέρασμα δτι από τών μέ-
σων τοΟ Δου αιώνος μέχρι του 325 π.Χρ. ό αριθ-
μός τών παρεχομένων χοών ύδατος διά τούς πρώ-
τους λόγους κατά τάς ίδιωτικάς τιμητάς δίκας
ύπεβιβάσθη κατά τον λόγον 12 προς 10.
Έν Αθήναις τ?) 25η αύγούστου 1920.
Κωνσταντίνος Μαλτέζος.
Κ. Μαλτέζος' Ή δικαστική κλεψύδρα καϊ ή διαμεμετρημένη ήμερα. 71
Έκ τών πινάκων τούτων συνάγομεν τά ακό-
λουθα" πρώτον, τινές τών άγορευσεων, αίτινες
κατά τήν μέθοδον του Κθίΐ φαίνονται έπιμηκέστε-
ραι έτερων, εινε τουναντίον βραχύτεραι αυτών
δεύτερον, αί πλεΐσται τών αγορεύσεων είνε βρα-
χύτεραι, τινές δε κατά πολύ του νομίμου ορίου'
τρίτον ή άγόοευσις του Δημοσθένους ΧΙ<ΙΧ (362
π. Χρ. Χρέος. 4338 δρ. 20 δβ.) προς Τιμόθεον
εινε έπιμηκεστέρα τών 7 χοών, έχουσα πιθανόν νό-
αιμον δριον 8 χόας, μολονότι κατά τήν Άθ. Πο-
λιτείαν ό νόμιμος χρόνος ήτο 7 χοών. Επίσης δια
τήν ύπ' άριθ. Χί< άγάρευσιν του αύτου (περί το
347 τιμή 1 τάλ.) προς Βοιωτόν υπέρ μητρώας
προικός, φαίνεται έκ της καταλήψεως αυτής
ότι οέν υπήρχε δευτερολογία, διό τό νόμιμον
δριον, κατά τήν Άθ. Πολ., έ'δει νά ή 6 χοών,
και όμως το μήκος ήτο μείζον τών 6 Χ/2 χ., τό δε
δριον πιθανώς 7 '/οών όθεν ταύτα, έν συνδυα-
σμώ προς τά έν σελ. 64 αναπτυχθέντα, άγουσιν
ήμας εις τήν λίαν πιθανήν ύπόθεσιν δτι μεταςύ του
360 περίπου προ Χ. και τοΟ 325 π. Χ. ο νόμιμος
χρόνος δια τους πρώτους λόγους μετεβλήθη ίσως
κατά τον λόγον 44· Επομένως τά μέτρα εις χόας
τά παρεχόμενα δια τους πρώτους λόγους κατά
τήν Άθ. Πολιτείαν 10, 7 και 5 κα! δια τάς δια-
δικασίας 6, ανήρχοντο προηγουμένως εις 12, (8 ?)
και 6 και δια τάς διαδικασίας (7?).
Τέλος έκ τής μελέτης της διαρκείας τών
βραχέων λόγων κατά τους Ίζροτυου^ένους πίνα-
κας ώς και τίνων έκ τών μακρών συνάγεται ή
έντύπωσις, ήτις προφανώς ήγαγε τον Κθϊΐ εις τήν
διατύπωσιν τής γνώμης περί αλλαγής τής διαρ-
κείας του χοός, ή και τής άλλαγής τοΟ μεγέθους
του χοός, οτι Ό χους έν τοις χρόνοις του Λυσίου
διήρκει πλειότερον χρόνον ή κατά τούς χρόνους
του Δημοσθένους. Άλλα τούτο δεν αντέχει εις
προσεκτικήν έ'ρευναν' όντως, έκ τών τεσσάρων
πρώτων λόγων του πίνακος Α, τών βραχυτέρων
του Λυσίου, οί μεν δύο (ό β' και 6 δ') προφα-
νώς είχον νόμιμον δριον διαρκείας πολύ μείζον
τής τών διασωθεισών αγορεύσεων, Ό δε πρώτος,
άποτελών δευτερολογίαν,διήρκεσεν όλιγώτερον τών
4λ δ') δέν υφίσταται δέ δευτερολογία του Λυ-
σίου διαρκείας τριών χοών, ίνα συγκριθή προς τάς
άντιστοίχους του Δημοσθένους, καθόσον ή δεύτε
ρολόγια (XXX) τοΰ Λυσίου, κατά Νικόμαχου, είχε
προφανώς δριον χρόνου υπερβαίνον τούς τρεις χόας.
Άνακεφαλαιουντες τά περί διαμεμετρημένης
ημέρας, φρονουμεν οτι έδείξαμεν δτι ή μέση διάρ-
κεια τής εκκενώσεως ένος χοός, δηλ. ή μονάς χρό-
νου τών άγορευσεων έν τοις δικαστηρίοις παρέ-
μεινεν ή αυτή καθ' όλον το από 415 μέχρι 325
π. Χρ. χρονικΌν διάστημα, ίση περίπου προς 4λ
5γ2 μέσου ηλιακού" χρόνου, και δτι ώς διαμεμε-
τρημένη (πρότυπος ή"μέρα) έλαμβάνετο ή βραχυ-
τέρα ήμέρα του έτους έν Αθήναις λογιζόμενη με-
ταξύ τής πραγματικής άνατολής και δύσεως τοΟ
ήλίου, και ύποδιηρεΐτο εις 11 ίσα μέρη, ών καθ'
έκαστον ήδύνατο νά έκκενωθή μία κυλινδρική ή
πρισματική κλεψύδρα ώρισμένης έγκαρσίας τομής
και δι' ώρισμένης οπής ή δι ώρισμένου αύλίσκου,
περιέχουσα ένα αμφορέα ύδατος Επίσης κατελή"
ς"αυ.εν εις το πιθανόν συμπέρασμα δτι από τών μέ-
σων τοΟ Δου αιώνος μέχρι του 325 π.Χρ. ό αριθ-
μός τών παρεχομένων χοών ύδατος διά τούς πρώ-
τους λόγους κατά τάς ίδιωτικάς τιμητάς δίκας
ύπεβιβάσθη κατά τον λόγον 12 προς 10.
Έν Αθήναις τ?) 25η αύγούστου 1920.
Κωνσταντίνος Μαλτέζος.