DOI Artikel:
Chiller, Phriderikos: Epigraphai ek tou ierou tēs Epidaurou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14370#0091
Α Ε 1920—1926
Φ. Χίλλερ: Έτζιγραφαι εκ τον Ίεροϋ της Επιδαύρου.
79
Δεν αμφιβάλλω, δτι τά αποσπάσματα Ια και Ιβ ανήκουν εις την αυτήν στήλην.
Επειδή δ' αΰτη άρχεται από Μεγάρων και προχωρεί δια Βοιωτίας και Θεσσαλίας μέχρι
Μακεδονίας (μικράς έ'τι ούσης) και τών έπϊ Θράκης, ή δ' άλλη αρχομένη εκ Κορίνθου
και Δελφών Λοκρούς και Άκαρνάνας καΐ Ήπειρον και Σικελίαν και Ίταλίαν περι-
έχει^ έκ τοΰ Γεωγραφικού συστήματος συνεπέραναν ήδη οι λόγιοι, δτι αί των πρέσβεων
πορεΐαι υπόκεινται, καθώς έν ταΐς τών επί Μαιάνδρου Μαγνήτων έπιγραφαΐς. Έδώ-
καμεν τη ανατολική, άτε τά σπουδαιότερα μέρη της Ελλάδος περιεχούση, τον πρό-
τερον, τή δ'εσπερινή τον δεύτερον αριθμόν τρίτη δε στήλη ϊσως τήν άλλην Πελοπόν-
νησον και τάς νήσους παρείχε καί, εάν ή πολιτική κατάστασις τότε επέτρεπε, καί τινας
της Μικράς Ασίας πόλεις. Διακρίνομεν δε δυο τρόπους αναγραφής θεαροδόκων.
1) άνα€ρέρονται μόνον τά ονόματα άνευ πατέρων Ια. β1-32 II 1-38. Περι τούτων
θά ΐδωμεν, ότι εινε πρότερα τοΰ έτους περίπου 356 π. Χ., ενια δέ και όλίγω έτι αρχαιό-
τερα τοϋ 360.
2) έχομεν ονόματα πατρόθεν αναφερόμενα, αρχόμενα από Δίωνος καί Ήρακλείδα
τών Συρακοσίων, ετών 356/4 έν II 39-45 και έν ταΐς από 354/3 μέχρι έτους 316 ή
ύστερον γενομέναις προσθήκαις. Πολλάκις δέ και τό πρώτον κείμενον διωρθώθη· διότι
αποθανόντος τοϋ θεαροδόκου ή άλλως άντικατασταθέντος υπό νέου προσώπου έξηλεί-
φθη και έτέθη άντ' αύτοΰ τό όνομα τοϋ διαδόχου, τοϋτο δέ κατά τό νεώτερον σύστημα
πατρόθεν. Ό αύτός τρόπος παρατηρείται έν τισι καταλόγοις ένοικιάσεοον, π. χ. τών έν
Καρθαία της Κέω ΙΟ- XII 5, 544 1076 και άλλαχού. Οί θεαροδόκοι τοϋ Ασκληπιού
κατά τά ε'ιθισμένα έγένοντο και πρόξενοι της πόλεως τών Έπιδαυρίων, άπαξ δέ άνα-
φέρεται πρόξενος τις, ώ δεν εδόθη συνάμα και ή θεαροδοκία.
Ια 1. 2. Τήν Κόρινθον, ήτις εινε έτι πλησιεστέρα τής Επιδαύρου, ϊδε έν II 2 1.
Ιβ 1 Οξύνιον ούτως, ούχι Όξώνιον, άναγνούς έπεισέ με ό Καββαδίας. Πρό-
κειται λοιπόν ούχι περι τών Μαγνήτων Όξωνιαίων (8ν11.3 239 Ε 40), αλλά περι Όξυ-
νείας τής Έστιαιώτιδος, περι ής ό Στράβων VII 327 λέγει- και «πόλις Όξύνεια παρά
τον "Ιωνα ποταμόν, άρχουσα Άζώρου τής Τρι,πολίτιδος σταδίους εκατόν είκοσι». δί&βΐιΐίη
ΗθΙΙ. ΤΙιθββ&Ιϊθτι 114; πβ. 160 5.
2. Φαρκαδών δίαβίιΐίη 11.6/7.
3. "Αδράκας ήτοι "Ατραξ Πελασγιώτιδος 8γ&θ1ι1ϊπ 100/1, μετ' αλλαγής τοϋ τ εις δ.
Τούναντίον οί 'Ρόδιοι πολλάκις έγραφον Βατρόμιος άντι Βαδρόμιος.
4.5 Γυρτών, Λάρισα Πετασγιώτιδος. 6 'Ομόλιον Μαγνήτων.
7. Πνδνα τότε έτι Αθηναίων ην έτους 356 υπό Φιλίππου κατελήφθη. Ββίοοίι
III 1 2 230, ΤθΓΐϊΐΐηιιβ αηΐθ !
8. Μεϋ'ώνα κατελήφθη υπό τοϋ αύτοΰ τω 354 Βθίοοίι III 22 268/9
9. Περδίκκας Άμύντον, έπιτροπεύοντος Πτολεμαίου τοΰ Άλωρίτου 369/8-
365/4, μόνος 365/4—3 60/59 έβασίλευσε. Βθίοοίι III 22 67. Ό Περδίκκας αντιπροσω-
πεύει όλην τήν Μακεδόνων χώραν πάσαι δέ αι πόλεις, όσα ι α ναφέρονται έν τούτω τω
κατα?\,όγω, δεν μετεΐχον ακόμη τής Μακεδονικής αρχής. Ή επιγραφή εινε τεκμήριον
σπουδαιότατον διά τήν ίστορίαν τής Μακεδονίας, άποδεικνύουσα τήν μικράν περιφέρειαν,
ην είχεν αΰτη προ τοΰ Φιλίππου.
1 Έν τω έκτύπφ άναγινώσκω' .1_ΙΙΝί(12 Μαίσυ 1928), οίον [.]ερίνι - - ή τοιοϋιόν τι κρινέτω ό βυολόμενος.
Φ. Χίλλερ: Έτζιγραφαι εκ τον Ίεροϋ της Επιδαύρου.
79
Δεν αμφιβάλλω, δτι τά αποσπάσματα Ια και Ιβ ανήκουν εις την αυτήν στήλην.
Επειδή δ' αΰτη άρχεται από Μεγάρων και προχωρεί δια Βοιωτίας και Θεσσαλίας μέχρι
Μακεδονίας (μικράς έ'τι ούσης) και τών έπϊ Θράκης, ή δ' άλλη αρχομένη εκ Κορίνθου
και Δελφών Λοκρούς και Άκαρνάνας καΐ Ήπειρον και Σικελίαν και Ίταλίαν περι-
έχει^ έκ τοΰ Γεωγραφικού συστήματος συνεπέραναν ήδη οι λόγιοι, δτι αί των πρέσβεων
πορεΐαι υπόκεινται, καθώς έν ταΐς τών επί Μαιάνδρου Μαγνήτων έπιγραφαΐς. Έδώ-
καμεν τη ανατολική, άτε τά σπουδαιότερα μέρη της Ελλάδος περιεχούση, τον πρό-
τερον, τή δ'εσπερινή τον δεύτερον αριθμόν τρίτη δε στήλη ϊσως τήν άλλην Πελοπόν-
νησον και τάς νήσους παρείχε καί, εάν ή πολιτική κατάστασις τότε επέτρεπε, καί τινας
της Μικράς Ασίας πόλεις. Διακρίνομεν δε δυο τρόπους αναγραφής θεαροδόκων.
1) άνα€ρέρονται μόνον τά ονόματα άνευ πατέρων Ια. β1-32 II 1-38. Περι τούτων
θά ΐδωμεν, ότι εινε πρότερα τοΰ έτους περίπου 356 π. Χ., ενια δέ και όλίγω έτι αρχαιό-
τερα τοϋ 360.
2) έχομεν ονόματα πατρόθεν αναφερόμενα, αρχόμενα από Δίωνος καί Ήρακλείδα
τών Συρακοσίων, ετών 356/4 έν II 39-45 και έν ταΐς από 354/3 μέχρι έτους 316 ή
ύστερον γενομέναις προσθήκαις. Πολλάκις δέ και τό πρώτον κείμενον διωρθώθη· διότι
αποθανόντος τοϋ θεαροδόκου ή άλλως άντικατασταθέντος υπό νέου προσώπου έξηλεί-
φθη και έτέθη άντ' αύτοΰ τό όνομα τοϋ διαδόχου, τοϋτο δέ κατά τό νεώτερον σύστημα
πατρόθεν. Ό αύτός τρόπος παρατηρείται έν τισι καταλόγοις ένοικιάσεοον, π. χ. τών έν
Καρθαία της Κέω ΙΟ- XII 5, 544 1076 και άλλαχού. Οί θεαροδόκοι τοϋ Ασκληπιού
κατά τά ε'ιθισμένα έγένοντο και πρόξενοι της πόλεως τών Έπιδαυρίων, άπαξ δέ άνα-
φέρεται πρόξενος τις, ώ δεν εδόθη συνάμα και ή θεαροδοκία.
Ια 1. 2. Τήν Κόρινθον, ήτις εινε έτι πλησιεστέρα τής Επιδαύρου, ϊδε έν II 2 1.
Ιβ 1 Οξύνιον ούτως, ούχι Όξώνιον, άναγνούς έπεισέ με ό Καββαδίας. Πρό-
κειται λοιπόν ούχι περι τών Μαγνήτων Όξωνιαίων (8ν11.3 239 Ε 40), αλλά περι Όξυ-
νείας τής Έστιαιώτιδος, περι ής ό Στράβων VII 327 λέγει- και «πόλις Όξύνεια παρά
τον "Ιωνα ποταμόν, άρχουσα Άζώρου τής Τρι,πολίτιδος σταδίους εκατόν είκοσι». δί&βΐιΐίη
ΗθΙΙ. ΤΙιθββ&Ιϊθτι 114; πβ. 160 5.
2. Φαρκαδών δίαβίιΐίη 11.6/7.
3. "Αδράκας ήτοι "Ατραξ Πελασγιώτιδος 8γ&θ1ι1ϊπ 100/1, μετ' αλλαγής τοϋ τ εις δ.
Τούναντίον οί 'Ρόδιοι πολλάκις έγραφον Βατρόμιος άντι Βαδρόμιος.
4.5 Γυρτών, Λάρισα Πετασγιώτιδος. 6 'Ομόλιον Μαγνήτων.
7. Πνδνα τότε έτι Αθηναίων ην έτους 356 υπό Φιλίππου κατελήφθη. Ββίοοίι
III 1 2 230, ΤθΓΐϊΐΐηιιβ αηΐθ !
8. Μεϋ'ώνα κατελήφθη υπό τοϋ αύτοΰ τω 354 Βθίοοίι III 22 268/9
9. Περδίκκας Άμύντον, έπιτροπεύοντος Πτολεμαίου τοΰ Άλωρίτου 369/8-
365/4, μόνος 365/4—3 60/59 έβασίλευσε. Βθίοοίι III 22 67. Ό Περδίκκας αντιπροσω-
πεύει όλην τήν Μακεδόνων χώραν πάσαι δέ αι πόλεις, όσα ι α ναφέρονται έν τούτω τω
κατα?\,όγω, δεν μετεΐχον ακόμη τής Μακεδονικής αρχής. Ή επιγραφή εινε τεκμήριον
σπουδαιότατον διά τήν ίστορίαν τής Μακεδονίας, άποδεικνύουσα τήν μικράν περιφέρειαν,
ην είχεν αΰτη προ τοΰ Φιλίππου.
1 Έν τω έκτύπφ άναγινώσκω' .1_ΙΙΝί(12 Μαίσυ 1928), οίον [.]ερίνι - - ή τοιοϋιόν τι κρινέτω ό βυολόμενος.