DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20305#0406
394 Chronik, 124, 125.
124.1)
Heinricus dei gratia rex, Odalrico monacho. Miramur quo ausu, cuiusue solatio
abbatiam nostram contra nos retinere uolueris, nec nobis inde seruiens, nec patrono
nostro A. cui hanc dedimusa) quicquam sabiectionis impertiens. Quapropter uolumus,
firmiterque tibi sub interminatione proprio salutis precipimus, ut absque mora nostra
5 relinquere non differas, nec ulterius aliquid de his te intromittere presumas, uirgam
quoque nuncio nostro nobis portandam tradas.
Alie. quoque littere, fratribus misse., ab obedientia abbati ullatenus uel ulterius
exhibenda eos deterrebant, in hunc modum.
125.
Heinricus dei gratia rex, fratribus lauresharaensibus, gratiam suam. Sicut de
uestra semper obedientia accepimus, sie et modo probare uolumus. Precipimus quidem
O. quondam dictum abbatem uestrum, quem nos propter inobedientiam et malum
exemplum temerum iudicauimus, nichil uobis debere iubere, nec uos ultra ei obedire
5 debere. Ergo si nostre. uoluntati obsecundatis, in nullo sibi amplius obediatis.
Rom. i2,i9. Kap. 126. Abbas igitur habito consilio dans locum ire. preeepto paruit, et Magon-
tiam se ad sanetum Albanum contulit.1) Uerum milites et fideles e.cclesie, eius ab-
sentiam non ferentes, ueriti ne qua hostibus daretur occasio, statirn eum reuocauerunt,
et Adelberto comiti de Kalewa*), tum inter eos et natu, et fide, amicorumque ac
m. 23,2. 5 militaris rei copia preminenti c(om)mendauerunt. | Episcopus autein rege Triburim
io66 Jan. i3. reducto, castri nitebatur obsidionein, estimans si eo ui potiretur, omnia sibi ex sen-
tentia cedere. Quod dum opinato tardius procederet, conspirantibus in eum prineipum
odiis, que. sibi et fastu superbie et rapaoi ingluuie consciuerat, insidiis undique con-
clusus, regio uix septus munimine, nocturna fuga turpiter elapsus est, atque ita
2. ReK. i5,3i. io consilium Achithofel infatuatum est. Median te igitur Sigefrido magontiensi3), et Annone
coloniensi archiepiscopis, Rudolfo quoque et Godefrido dueibus, ceterisque regni
primatibus, fugato c(om)muni omnium hoste, plurima que. in regno erant sub rege
puero perperam gesta correxerunt, atque abbatem laureshamensem non tarn ad regis
quam ad regni presentiam asciuerunt, promittentes ei per legatos pro iustitia et
i5 libertate Qcclesi^ sue. se daturos et salubre consilium, et fidele patrocinium. Qui
co(m)municato XII illustrium fidelium suorum consilio, quo numero etiam beneficialis
summa militaris clipei, qui uulgo dicitur Hereschiltb), laureshamensis e.cclesie. adtinens,
includitur, singulis pro quantitate beneficii centenos milites armatos ut traditur assi-
gnauit, eosque0) distinetis ordinibus incedentes, maxima frequentia insequens, tarn
2o tutus quam ornatus regis et regni conspectui se obtulit. Ubi fauore omnium prineipum
in gratiam regis reducitur, benigne suseipitur, et cassatis uniuersali sententia cunetis
episcopi molitionibus, cum summo honore et gloria reuertitur IUP. non. febr.d),
Is. 61,3. gaudentibus suis deumque laudantibus, qui dedit eis coronam pro cinere, oleum gaudii
a) dededimu8 Hs. b) h dem c überschrieben. c) que überschrieben.
d) Datum am Rande.
124], *) Druck nach Freher: Helwich, Antiq., auch in Joannis, a.a.O., 60.
K126]*) Lamperts Darstellung berichtet statt dessen von einer — sicher unhistorischen — heimlichen
Flucht. Der König und mit ihm wohl Adalbert gingen von Goslar über Korvei nach Mainz zum
Weihnachtsfest 1065.
2) Der Neugründer Hirschaus, Schwager des gleich zu nennenden Herzogs Gottfried des
Bärtigen. Stalin, Wirt. Gesch. I, 567. Jahrbb. Heinrichs IV. I, 489.
3) Regest: Böhmer-Will, Reg. d. Erzb. v. Mainz 186, nr. 34.
124.1)
Heinricus dei gratia rex, Odalrico monacho. Miramur quo ausu, cuiusue solatio
abbatiam nostram contra nos retinere uolueris, nec nobis inde seruiens, nec patrono
nostro A. cui hanc dedimusa) quicquam sabiectionis impertiens. Quapropter uolumus,
firmiterque tibi sub interminatione proprio salutis precipimus, ut absque mora nostra
5 relinquere non differas, nec ulterius aliquid de his te intromittere presumas, uirgam
quoque nuncio nostro nobis portandam tradas.
Alie. quoque littere, fratribus misse., ab obedientia abbati ullatenus uel ulterius
exhibenda eos deterrebant, in hunc modum.
125.
Heinricus dei gratia rex, fratribus lauresharaensibus, gratiam suam. Sicut de
uestra semper obedientia accepimus, sie et modo probare uolumus. Precipimus quidem
O. quondam dictum abbatem uestrum, quem nos propter inobedientiam et malum
exemplum temerum iudicauimus, nichil uobis debere iubere, nec uos ultra ei obedire
5 debere. Ergo si nostre. uoluntati obsecundatis, in nullo sibi amplius obediatis.
Rom. i2,i9. Kap. 126. Abbas igitur habito consilio dans locum ire. preeepto paruit, et Magon-
tiam se ad sanetum Albanum contulit.1) Uerum milites et fideles e.cclesie, eius ab-
sentiam non ferentes, ueriti ne qua hostibus daretur occasio, statirn eum reuocauerunt,
et Adelberto comiti de Kalewa*), tum inter eos et natu, et fide, amicorumque ac
m. 23,2. 5 militaris rei copia preminenti c(om)mendauerunt. | Episcopus autein rege Triburim
io66 Jan. i3. reducto, castri nitebatur obsidionein, estimans si eo ui potiretur, omnia sibi ex sen-
tentia cedere. Quod dum opinato tardius procederet, conspirantibus in eum prineipum
odiis, que. sibi et fastu superbie et rapaoi ingluuie consciuerat, insidiis undique con-
clusus, regio uix septus munimine, nocturna fuga turpiter elapsus est, atque ita
2. ReK. i5,3i. io consilium Achithofel infatuatum est. Median te igitur Sigefrido magontiensi3), et Annone
coloniensi archiepiscopis, Rudolfo quoque et Godefrido dueibus, ceterisque regni
primatibus, fugato c(om)muni omnium hoste, plurima que. in regno erant sub rege
puero perperam gesta correxerunt, atque abbatem laureshamensem non tarn ad regis
quam ad regni presentiam asciuerunt, promittentes ei per legatos pro iustitia et
i5 libertate Qcclesi^ sue. se daturos et salubre consilium, et fidele patrocinium. Qui
co(m)municato XII illustrium fidelium suorum consilio, quo numero etiam beneficialis
summa militaris clipei, qui uulgo dicitur Hereschiltb), laureshamensis e.cclesie. adtinens,
includitur, singulis pro quantitate beneficii centenos milites armatos ut traditur assi-
gnauit, eosque0) distinetis ordinibus incedentes, maxima frequentia insequens, tarn
2o tutus quam ornatus regis et regni conspectui se obtulit. Ubi fauore omnium prineipum
in gratiam regis reducitur, benigne suseipitur, et cassatis uniuersali sententia cunetis
episcopi molitionibus, cum summo honore et gloria reuertitur IUP. non. febr.d),
Is. 61,3. gaudentibus suis deumque laudantibus, qui dedit eis coronam pro cinere, oleum gaudii
a) dededimu8 Hs. b) h dem c überschrieben. c) que überschrieben.
d) Datum am Rande.
124], *) Druck nach Freher: Helwich, Antiq., auch in Joannis, a.a.O., 60.
K126]*) Lamperts Darstellung berichtet statt dessen von einer — sicher unhistorischen — heimlichen
Flucht. Der König und mit ihm wohl Adalbert gingen von Goslar über Korvei nach Mainz zum
Weihnachtsfest 1065.
2) Der Neugründer Hirschaus, Schwager des gleich zu nennenden Herzogs Gottfried des
Bärtigen. Stalin, Wirt. Gesch. I, 567. Jahrbb. Heinrichs IV. I, 489.
3) Regest: Böhmer-Will, Reg. d. Erzb. v. Mainz 186, nr. 34.