La extracción de la piedra de la locura

219

ekspresjonistycznych, korzystające z form rysunkowych za pomocą rozmaitych
środków i technik proponujemy przestudiować w szczególności poprzez anali-
zę wspomnianej instalacji, będącej swoistym wywrotowym poszukiwaniem ar-
tystycznym w poszczególnych formach sztuki konceptualnej podejmowanym
przez sztukę, która sama nie pretenduje do tego miana, a stawia sobie za cel wy-
pracowanie nowych modeli i propozycji. Dzięki związkom z kinem Téllez trak-
tuje swoją propozycję plastyczną przez pryzmat kinematografii i włącza per-
spektywę filmowca do instalacji. W prezentowanej pracy motyw kina pojawia
się w jej pierwszym etapie, ale dokonuje dekonstrukcji głębi plastycznej, dzię-
ki czemu artysta może oszlifować swoje dzieło. Téllez przyjmuje wobec sztuki
postawę nie kontemplacyjną, lecz partycypacyjną. Sztuka jest doświadczeniem
ludzkim, które nie potrzebuje wynosić się ponad inne, ale umożliwia nam spoj-
rzenie na siebie samych i wyznaczenie nowych obszarów i celów dialogu w ra-
mach naszych dyskursów. Według Tćlleza sztuka pomaga żyć i zrozumieć po-
stawy ludzi, których spotykamy na naszej drodze.