3
ΒΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΚ ΤΗΣ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΑΓΟΡΑΣ
νά θύση έπί τούτω. Έκ δέ των, ώς νομίζω, ορ-
θώς συμπληρωθέντων στίχων 6, 7 και 8 συνάγε-
Είκών 1.
τα; δτι δ προκείμενος νόμος εϊνε συμπληρωτικός
ή μάλλον επανορθωτικός άλλου νόμου περ'ι τη;
άπαρ'/ής, ον είχε «συγγράψει» Χαιρημονίδης τις,
άγνωστος μέν εις ήμας άλλοθεν, ίσως δέ τις των
περί τά ίερά και όσια ασχολουμένων, όποιοι π. χ.
ήσαν δ Φανόδημος Διύλλου θυμαιτάοης 1, δ Λαμ-
πών δ εξηγητής 2 και άλλοι των σπουδαίων 3. Ο
νόμος έκεΤνος ρητώς καλείται πρότερος έν στί/ω
32, άλλ' έκ της απλής ταύτης δηλώσεως δεν είναι
δυνατόν μετά βεβαιότητος νά συνα^θή, άν ήτο
πολλώ ή όλίγω προγενέστερος της τροποποιήσεως,
ήν περιέχει ή ήμετέρα επιγραφή. Έάν έν τούτοις
άποβλέψωμεν εις το ατελές τοΟ εισαγωγικού τύ-
που τοΟ νόμου, ίσως έπιτρέπεται νά εΐκάσωμεν,
οτι ούτος δεν απέχει του Χαιρημονιδείου νόμου
πολύ, έγένετο δέ έν τω αύτώ και έκεΐνος έ'τει, μό-
νον κατά την πρυτανείαν διαφέρων. Πότε έψηφίσθη
ή τροποποίησις μανθάνομεν έκ τοΟ στ. 14, ενθα
μνημονεύεται δ άρχων θούδημος, άρξας έν Αθή-
ναις τώ 353/2 π. Χ. 4. Τον τρόπον, καθ' δν οί
Αθηναίοι και οί σύμμαχοι αύτών άπήρχοντο του
καρπού προς τους έν Έλευσΐνι «δύο θεούς» έδίδα-
ζεν ήδη προ πολλού έπιγραφή των τελευταίων δε-
καετηρίδων τοΟ Ε' αιώνος π.Χ.5, ήτις ίκανον συμ-
βάλλεται εις συμπλήρωσιν της ήμετέρας.
Ό αριθμός της πρυτανείας έν στ. 1 δύναται νά
είναι ή πέμπτης ή εβδόμης ή δεκάτης. Επειδή δ'
δμως έπαφίεται εις τον δήμον (στ. 9-10) νά κα-
νονίση τάς λεπτομέρειας της εκλογής τοΟ καρπού,
ούτος δέ, νομίζω, έ'δει νά εχη προς τούτο χρονι-
κόν τι διάστημα προ της συγκομιδής τών δημη-
τριακών, όφείλομεν νά άποκλείσωμεν την δεκάτην
πρυτανείαν, νά περιορίσωμεν δέ τήν πιθανότητα
εις τήν έβδάμην ή τήν πέμπτην. Όντως δέ καί δ
παλαιότερος περί της απαρχής νόμος έψηφίσθη,
1 Έφ. Άρχ. 1891 σ. 85.
2 Ιβ I δΐιρρί. 4ρ. 27 1) στ. 47.
3 Ό έν άναθηματ. έπιγρ. της Αχροπόλεως (Λόλλιγχ, Κατάλογος
σελ. 106 άριθ. 219 χαϊ ΚΪΓΟίΐΠΘΓ ΡΓ08θρθ§Γ3ρΗΪ3 &ΙΙΪ03 ένλ.)
απαντών Χαιρεμονίδες, ή'δη διά τόν χρο'νον, είναι του προκειμένου
ολως ξένος.
4 Τά μαρτύρια βλέπε παρά ΚΪΓΟίΐηθΓ ΡΑ. 7248 χαϊ ΗίοίΣΒ-
ΗΪ11 Ογ66]ς ΗίδίΟΓ. ΙηδΟΓΪρί. 321.Όρ0ώς έχφέρεται τό όνομα έν
ΙΟ II 72, 795. XIV 1098. άλλ' ό Διονΰσ. ό Άλ,χ. Ιπιστ. πρ. Άμ-
μαίον 4 χαί περί Δείναρχου 9 χαϊ ό Διόδωρος XVI, 32 παραδίδουσιν
Εΰδημον.
5 16 I 81ΐρρ1. 271), έδημοσιεύθη τελευταϊον χαϊ υπό τοϋ 1,.
ΖϊβΙΐβΠ, Εβ«β8 £Γ360ΟΙΊ1Π1 8Ε0Γ&6 άρ. 4 σ. 19 χΙ. μετ'ακρι-
βούς βιβλιογραφίας.
ΒΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΚ ΤΗΣ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΑΓΟΡΑΣ
νά θύση έπί τούτω. Έκ δέ των, ώς νομίζω, ορ-
θώς συμπληρωθέντων στίχων 6, 7 και 8 συνάγε-
Είκών 1.
τα; δτι δ προκείμενος νόμος εϊνε συμπληρωτικός
ή μάλλον επανορθωτικός άλλου νόμου περ'ι τη;
άπαρ'/ής, ον είχε «συγγράψει» Χαιρημονίδης τις,
άγνωστος μέν εις ήμας άλλοθεν, ίσως δέ τις των
περί τά ίερά και όσια ασχολουμένων, όποιοι π. χ.
ήσαν δ Φανόδημος Διύλλου θυμαιτάοης 1, δ Λαμ-
πών δ εξηγητής 2 και άλλοι των σπουδαίων 3. Ο
νόμος έκεΤνος ρητώς καλείται πρότερος έν στί/ω
32, άλλ' έκ της απλής ταύτης δηλώσεως δεν είναι
δυνατόν μετά βεβαιότητος νά συνα^θή, άν ήτο
πολλώ ή όλίγω προγενέστερος της τροποποιήσεως,
ήν περιέχει ή ήμετέρα επιγραφή. Έάν έν τούτοις
άποβλέψωμεν εις το ατελές τοΟ εισαγωγικού τύ-
που τοΟ νόμου, ίσως έπιτρέπεται νά εΐκάσωμεν,
οτι ούτος δεν απέχει του Χαιρημονιδείου νόμου
πολύ, έγένετο δέ έν τω αύτώ και έκεΐνος έ'τει, μό-
νον κατά την πρυτανείαν διαφέρων. Πότε έψηφίσθη
ή τροποποίησις μανθάνομεν έκ τοΟ στ. 14, ενθα
μνημονεύεται δ άρχων θούδημος, άρξας έν Αθή-
ναις τώ 353/2 π. Χ. 4. Τον τρόπον, καθ' δν οί
Αθηναίοι και οί σύμμαχοι αύτών άπήρχοντο του
καρπού προς τους έν Έλευσΐνι «δύο θεούς» έδίδα-
ζεν ήδη προ πολλού έπιγραφή των τελευταίων δε-
καετηρίδων τοΟ Ε' αιώνος π.Χ.5, ήτις ίκανον συμ-
βάλλεται εις συμπλήρωσιν της ήμετέρας.
Ό αριθμός της πρυτανείας έν στ. 1 δύναται νά
είναι ή πέμπτης ή εβδόμης ή δεκάτης. Επειδή δ'
δμως έπαφίεται εις τον δήμον (στ. 9-10) νά κα-
νονίση τάς λεπτομέρειας της εκλογής τοΟ καρπού,
ούτος δέ, νομίζω, έ'δει νά εχη προς τούτο χρονι-
κόν τι διάστημα προ της συγκομιδής τών δημη-
τριακών, όφείλομεν νά άποκλείσωμεν την δεκάτην
πρυτανείαν, νά περιορίσωμεν δέ τήν πιθανότητα
εις τήν έβδάμην ή τήν πέμπτην. Όντως δέ καί δ
παλαιότερος περί της απαρχής νόμος έψηφίσθη,
1 Έφ. Άρχ. 1891 σ. 85.
2 Ιβ I δΐιρρί. 4ρ. 27 1) στ. 47.
3 Ό έν άναθηματ. έπιγρ. της Αχροπόλεως (Λόλλιγχ, Κατάλογος
σελ. 106 άριθ. 219 χαϊ ΚΪΓΟίΐΠΘΓ ΡΓ08θρθ§Γ3ρΗΪ3 &ΙΙΪ03 ένλ.)
απαντών Χαιρεμονίδες, ή'δη διά τόν χρο'νον, είναι του προκειμένου
ολως ξένος.
4 Τά μαρτύρια βλέπε παρά ΚΪΓΟίΐηθΓ ΡΑ. 7248 χαϊ ΗίοίΣΒ-
ΗΪ11 Ογ66]ς ΗίδίΟΓ. ΙηδΟΓΪρί. 321.Όρ0ώς έχφέρεται τό όνομα έν
ΙΟ II 72, 795. XIV 1098. άλλ' ό Διονΰσ. ό Άλ,χ. Ιπιστ. πρ. Άμ-
μαίον 4 χαί περί Δείναρχου 9 χαϊ ό Διόδωρος XVI, 32 παραδίδουσιν
Εΰδημον.
5 16 I 81ΐρρ1. 271), έδημοσιεύθη τελευταϊον χαϊ υπό τοϋ 1,.
ΖϊβΙΐβΠ, Εβ«β8 £Γ360ΟΙΊ1Π1 8Ε0Γ&6 άρ. 4 σ. 19 χΙ. μετ'ακρι-
βούς βιβλιογραφίας.