DOI Artikel:
Oikonomos, Georgios P.: Epigraphai ek tēs en Athēnais agoras
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0023
25
ΈπιγραφαΙ έκ της έν 'Άΰήναις άγοράς' ΰπδ Γ. Π. Οικονόμου.
26
είναι, νομίζω, τοιούτοι, ώστε μετά πάσης ασφα-
λείας νά στηρι/θή τις έπ' αυτών.
Περί τών καθ' εκαστον συμπληρώσεων δέν πα-
ρίσταται ανάγκη μακρολογίας 1'.
Έν στ. 5^ ατά τε προ [τών έκκλη σιών» ο τε,
εϊ και δέν είναι ευκρινέστατος έν τώ λίΟω, άναγι-
νώσκεται ευχερώς. Ή φράσις αΰτη διατυπουται
συνήθως άνευ τοΟ τε (τά προ τών εκκλησιών)2,
έχει δέ αυτόν έν μια επιγραφή 3 άλλα και έκεΐ
ούχΐ άκέραιον.
Έν στ. 7" εϋ^νσαν δε και τά Στήνια παρ
ά[0\τών. Ούτω νομίζω ότι δφείλει νά συμπλη-
ρωθή ή τελευταία λέξις, εί και δέν γνωρίζω άλλο
παράδειγμα της φράσεως εύλογωτάτης έν τούτοις
προκειμένου περί τών Στηνίων, του καθαρώς αστι-
κού μέρους τών Θεσμοφορίων.
Έν στ. άναγινώσκω α φα.σιν. Ή συνήθης
διατύπωσις τών έπιγραφών είναι άγα&ά . . γεγονέ-
ναι ή τά άγαϋά δέχεσΰ'αι τά γεγονότα 4' άπαντα
δ' ό'μως έν ΙΟ II δΐιρρί. σ. 154 άρ. 6141», 22 δ ιά
μεν άγαϋ'ά δέχεσΰαι α φηοιν ( Αριστοφάνης 'Αρι-
στομένου Λευκονοεΰς) γεγονέναι έν τοις ίεροΐς οΐς
εΰνεν τη τε Δήμητρι και τη Κόρη κτά., έν δέ ΙΟ II
31810 τά μεν άγα'&ά δέχεσ'ϋαι τον δήμον α άπα γ-
γέλλει ό άρχων γεγονένίαι κλπ. Ωσαύτως και II
8ΐιρρ1. 184*>, 12.
Έν στ. 10^ [Όσοι είσινεϋν ους. Πρβλ. τον τύ-
πον της ονομαστικής του πληθυντ. και έν. άλλαις
άττ. έπιγραφαΐς οίον ΙΟ II 270. 315. ΜβϊδίθΓ-
1ι&Π8-8ο]ι\νγζβΓ (τΓ&Πΐηΐ3ίϊ1ί.
Έν στ. 17-18": τά π[ρδς τους | ϋ·εούς, 1 ==1011
403 κ.ά.Έν τέλει του στ. ίσως γοαπτέον εις τή[ν
διο'ικηψιν της Φνσίας].
Έν στ. 19-20 συνεπλήρωσα: τδιν ταμίαν τ\ών
στρατιωτικών και τους επί τη διοικήσει, παρα-
πέμπω δέ εις το μόνον, καθ δ'σον γνωρίζω, επιγρα-
φικό ν μαρτύριον, ενθα υπάρχει συνδεδεμένος ό τα-
1 ψηφίσματα εις επαινον πρυτάνεων ί'δ. -αρά Η. ΕΊ·3Π0θ11β,
Όβ 1» ΐ6§Ϊ8ΐ3ίίοη αώβηϊβηηβ 811Γ 1β8 άϊηΒΐϊηοΙϊοηΒ Ιιοηο-
πίίηιιβΒ.
* Οίίτω γ., χ. 10 II 392, 15. 408, 9.
3 16 Π 417 τά τ[ε προ τ. ε.] (=010 112 τά π[ρό τών εκκλη-
σιών) .
4 10 II 408, 12. 417. 459. Έν 10 II 426 ό έχδοτης συμπληροΐ
τά άγα&ά δέχεοϋαι [τά εν τοις ίεροΐς] οΐς ε'&νον άνευ του ιά γεγο-
νότα, διά τό βρα^ύ του κενοΰ διαστήματος.
5 Και ϋίίίβηΐ.. 8γ11. 192, 22.
μίας τών στρ. μετά τών επί τη δ., τήν έπιγραφήν
Ι& II 327 ι.
Επίσης έν στ. 22-23 συμπληρώ: σ[τήσαι έν |
τω πρυτανεικω, εις δε τήν άναγρα ,φήν κτέ. στη-
ριζόμενος εις τήν μαρτυρίαν τών συγγενών τη προ-
κειμένη έπιγραφών, αίτινες άνιδρύοντο έν τώ πρυ-
τανεικω.
Περί τών έν τέλει ονομάτων πρυτάνεων προκει-
μένου παρατηρώ δτι τά τρία τουλάχιστον -ρος
Απολλοδώρου , -ς Άλεξιάδου και -ους διά τον
Άλεξιάδην, ού έγνωρίσαμεν άνωτέρω τήν ές 'Ανα-
φλύστου καταγωγήν, όφείλουσι νά άνήκωσιν εις
Άναφλυστίους. Έκ τών υπολοίπων νέοι είναι δ
Θουχάρης Καλ- και δ Λυσιφάνης Ίσο-, δυσταύτι-
στος δέ δ Φιλέας Φιλομβρό[του).
Έκ δέ τών πραγματικών λεπτομερειών της επι-
γραφής άξια σημειώσεως είναι πρώτον οτι αΰτη
παρέ/ει έν στ. 7ν τό πρώτον έπιγραφικον μαρτύ-
ριον τών Στηνίων ήτοι της πρώτης ήμέρας τών
θεσμοφορίων 2. Έπειτα άλλη άξια λόγου πληρο-
φορία είναι ή έν στ. Ιθ^: δπως αν δε και τά Χαλ-
κεϊα ϋ'ύσωσι τη Άϋ·ηνάι τεΐ Άρχη\γέτιδι τ \ής πό-
λεως κτέ. Και τά μέν Χαλκεϊα είναι γνωστά έκ
της παραδόσεως, μνημονεύονται δέ και έν επιγραφή
ΙΟ II δΐιρρί. 441β κατά πιθανωτάτην συμπλήρω-
σιν τοΟ £.ο1Ηη§ 3. Ή δέ Άθηνα ή Άρχηγέτις (ούτω
μόνον, έν ώ ή ήμετέρα έπιγραφή παρέχει τό πλη-
ρέστερον: Άϋ'ηνά Άρχηγέτις της πόλεως) μαρ-
τυρεϊται έν τή γνωστή έπιγραφή τοΟ έπιστυλίου
της έν τή Άγορα τών Αθηνών Πύλης και έν άλλη
άναθηματική έπιγραφή, άμφοτέραις ρωμαϊκών χρό-
νων ία III 65. 66.
Ή νέα έπιγραφή διδάσκει δτι ή έορτή τά Χαλ-
κεϊα, έξηκολούθει νά είναι δημοτελής και έπίσημος
και επ'ι Γλαυκίππου άρχοντος, δέν είχε δέ κατα-
πέσει εις άπλήν λαϊκήν πανήγυριν τών χειροτε-
χνών ήδη άπο του 4ου αί. ώς πιστεύεται4. Ή λε-
ξικογραφική παράδοσις δέν άναφέρει σαφώς και
άναντιλέκτως τους έν τή έορτή τιμωμένους θεούς.
1 Πρβλ. χα'ι ΟαίΠβπιβΓ ενθ' άνωτέρω.
2 Τά κατά τήν ζωηράν έορτήν χαβο'λου Ί'δε παρά ΜθΓηΐΤ18βη,
Ρββίβ άβδ 8ί3<11 Αίΐιβη 319 Οπιρρβ, Οπβοΐι. Μγ11ιο1θ£Ϊθ
1175 στ,μ. 4.
3 Πρόλ. χελευταϊον ν. 8θΙΐΟβίί6Γ Ιν \νΪ880\ν3 ΚΕΚΑ III
2067 έν λ. Χαλκεϊα.
4 V. 8θΙΐδίίθ1· αύτ.
ΈπιγραφαΙ έκ της έν 'Άΰήναις άγοράς' ΰπδ Γ. Π. Οικονόμου.
26
είναι, νομίζω, τοιούτοι, ώστε μετά πάσης ασφα-
λείας νά στηρι/θή τις έπ' αυτών.
Περί τών καθ' εκαστον συμπληρώσεων δέν πα-
ρίσταται ανάγκη μακρολογίας 1'.
Έν στ. 5^ ατά τε προ [τών έκκλη σιών» ο τε,
εϊ και δέν είναι ευκρινέστατος έν τώ λίΟω, άναγι-
νώσκεται ευχερώς. Ή φράσις αΰτη διατυπουται
συνήθως άνευ τοΟ τε (τά προ τών εκκλησιών)2,
έχει δέ αυτόν έν μια επιγραφή 3 άλλα και έκεΐ
ούχΐ άκέραιον.
Έν στ. 7" εϋ^νσαν δε και τά Στήνια παρ
ά[0\τών. Ούτω νομίζω ότι δφείλει νά συμπλη-
ρωθή ή τελευταία λέξις, εί και δέν γνωρίζω άλλο
παράδειγμα της φράσεως εύλογωτάτης έν τούτοις
προκειμένου περί τών Στηνίων, του καθαρώς αστι-
κού μέρους τών Θεσμοφορίων.
Έν στ. άναγινώσκω α φα.σιν. Ή συνήθης
διατύπωσις τών έπιγραφών είναι άγα&ά . . γεγονέ-
ναι ή τά άγαϋά δέχεσΰ'αι τά γεγονότα 4' άπαντα
δ' ό'μως έν ΙΟ II δΐιρρί. σ. 154 άρ. 6141», 22 δ ιά
μεν άγαϋ'ά δέχεσΰαι α φηοιν ( Αριστοφάνης 'Αρι-
στομένου Λευκονοεΰς) γεγονέναι έν τοις ίεροΐς οΐς
εΰνεν τη τε Δήμητρι και τη Κόρη κτά., έν δέ ΙΟ II
31810 τά μεν άγα'&ά δέχεσ'ϋαι τον δήμον α άπα γ-
γέλλει ό άρχων γεγονένίαι κλπ. Ωσαύτως και II
8ΐιρρ1. 184*>, 12.
Έν στ. 10^ [Όσοι είσινεϋν ους. Πρβλ. τον τύ-
πον της ονομαστικής του πληθυντ. και έν. άλλαις
άττ. έπιγραφαΐς οίον ΙΟ II 270. 315. ΜβϊδίθΓ-
1ι&Π8-8ο]ι\νγζβΓ (τΓ&Πΐηΐ3ίϊ1ί.
Έν στ. 17-18": τά π[ρδς τους | ϋ·εούς, 1 ==1011
403 κ.ά.Έν τέλει του στ. ίσως γοαπτέον εις τή[ν
διο'ικηψιν της Φνσίας].
Έν στ. 19-20 συνεπλήρωσα: τδιν ταμίαν τ\ών
στρατιωτικών και τους επί τη διοικήσει, παρα-
πέμπω δέ εις το μόνον, καθ δ'σον γνωρίζω, επιγρα-
φικό ν μαρτύριον, ενθα υπάρχει συνδεδεμένος ό τα-
1 ψηφίσματα εις επαινον πρυτάνεων ί'δ. -αρά Η. ΕΊ·3Π0θ11β,
Όβ 1» ΐ6§Ϊ8ΐ3ίίοη αώβηϊβηηβ 811Γ 1β8 άϊηΒΐϊηοΙϊοηΒ Ιιοηο-
πίίηιιβΒ.
* Οίίτω γ., χ. 10 II 392, 15. 408, 9.
3 16 Π 417 τά τ[ε προ τ. ε.] (=010 112 τά π[ρό τών εκκλη-
σιών) .
4 10 II 408, 12. 417. 459. Έν 10 II 426 ό έχδοτης συμπληροΐ
τά άγα&ά δέχεοϋαι [τά εν τοις ίεροΐς] οΐς ε'&νον άνευ του ιά γεγο-
νότα, διά τό βρα^ύ του κενοΰ διαστήματος.
5 Και ϋίίίβηΐ.. 8γ11. 192, 22.
μίας τών στρ. μετά τών επί τη δ., τήν έπιγραφήν
Ι& II 327 ι.
Επίσης έν στ. 22-23 συμπληρώ: σ[τήσαι έν |
τω πρυτανεικω, εις δε τήν άναγρα ,φήν κτέ. στη-
ριζόμενος εις τήν μαρτυρίαν τών συγγενών τη προ-
κειμένη έπιγραφών, αίτινες άνιδρύοντο έν τώ πρυ-
τανεικω.
Περί τών έν τέλει ονομάτων πρυτάνεων προκει-
μένου παρατηρώ δτι τά τρία τουλάχιστον -ρος
Απολλοδώρου , -ς Άλεξιάδου και -ους διά τον
Άλεξιάδην, ού έγνωρίσαμεν άνωτέρω τήν ές 'Ανα-
φλύστου καταγωγήν, όφείλουσι νά άνήκωσιν εις
Άναφλυστίους. Έκ τών υπολοίπων νέοι είναι δ
Θουχάρης Καλ- και δ Λυσιφάνης Ίσο-, δυσταύτι-
στος δέ δ Φιλέας Φιλομβρό[του).
Έκ δέ τών πραγματικών λεπτομερειών της επι-
γραφής άξια σημειώσεως είναι πρώτον οτι αΰτη
παρέ/ει έν στ. 7ν τό πρώτον έπιγραφικον μαρτύ-
ριον τών Στηνίων ήτοι της πρώτης ήμέρας τών
θεσμοφορίων 2. Έπειτα άλλη άξια λόγου πληρο-
φορία είναι ή έν στ. Ιθ^: δπως αν δε και τά Χαλ-
κεϊα ϋ'ύσωσι τη Άϋ·ηνάι τεΐ Άρχη\γέτιδι τ \ής πό-
λεως κτέ. Και τά μέν Χαλκεϊα είναι γνωστά έκ
της παραδόσεως, μνημονεύονται δέ και έν επιγραφή
ΙΟ II δΐιρρί. 441β κατά πιθανωτάτην συμπλήρω-
σιν τοΟ £.ο1Ηη§ 3. Ή δέ Άθηνα ή Άρχηγέτις (ούτω
μόνον, έν ώ ή ήμετέρα έπιγραφή παρέχει τό πλη-
ρέστερον: Άϋ'ηνά Άρχηγέτις της πόλεως) μαρ-
τυρεϊται έν τή γνωστή έπιγραφή τοΟ έπιστυλίου
της έν τή Άγορα τών Αθηνών Πύλης και έν άλλη
άναθηματική έπιγραφή, άμφοτέραις ρωμαϊκών χρό-
νων ία III 65. 66.
Ή νέα έπιγραφή διδάσκει δτι ή έορτή τά Χαλ-
κεϊα, έξηκολούθει νά είναι δημοτελής και έπίσημος
και επ'ι Γλαυκίππου άρχοντος, δέν είχε δέ κατα-
πέσει εις άπλήν λαϊκήν πανήγυριν τών χειροτε-
χνών ήδη άπο του 4ου αί. ώς πιστεύεται4. Ή λε-
ξικογραφική παράδοσις δέν άναφέρει σαφώς και
άναντιλέκτως τους έν τή έορτή τιμωμένους θεούς.
1 Πρβλ. χα'ι ΟαίΠβπιβΓ ενθ' άνωτέρω.
2 Τά κατά τήν ζωηράν έορτήν χαβο'λου Ί'δε παρά ΜθΓηΐΤ18βη,
Ρββίβ άβδ 8ί3<11 Αίΐιβη 319 Οπιρρβ, Οπβοΐι. Μγ11ιο1θ£Ϊθ
1175 στ,μ. 4.
3 Πρόλ. χελευταϊον ν. 8θΙΐΟβίί6Γ Ιν \νΪ880\ν3 ΚΕΚΑ III
2067 έν λ. Χαλκεϊα.
4 V. 8θΙΐδίίθ1· αύτ.