DOI Artikel:
Wide, Sam: To en Daphniō ieron tēs Aphroditēs
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0034
47 Τό έν Δαψνίω ιερόν της
έκ του μεγέθους το0 σώματος. Λείπουσιν ή κεφαλή
και ό κορμό:. Φέρει χιτώνα καταπίπτοντα έν κα-
θέτοις πτυχαϊς, το δε κάτω μέρος του σώματος
περιβάλλει ίμάτιον.
Έκ τών θεαινών ή μια ώνομάσθη ήδη, ήτοι ή
Αφροδίτη, γνωριζομένη έκ του Έρωτος. Επειδή
δε δια τών επιγραφών (ΐδέ κατωτέρω) μαρτυρεΐται
ή έν τω ίερώ της Αφροδίτης λατρεία Πειθούς, δυ-
νάμεθα νά όνομάσωμεν ούτω τήν έτέραν τών δυο
Είκών 6.
θεαινών, πιθανώς τήν δεξιάθεν της Αφροδίτης ίστα-
μένην, εί και αύτη παριστάνεται ενταύθα κατά τον
τύπον της Άθηνας ή Δήμητρος' άλλ' έπειδή ή τέ-
χνη άλλως στενώς συνδέει τήν Άφροδίτην προς
τήν Πειθώ, πρέπει νά έπιμείνωμεν εις το όνομα
ταύτης. Ή θέσις της άριστερόθεν του άνδρος θεό-
τητος, τήν οποίαν άφήνομεν άνώνυμον και ήτις
βαίνει έπϊ του αριστερού ποδός, άνέχουσα τον δε-
ξιόν, αντιστοιχεί τελείως προς τήν κατά το δεξιόν
άκρον ίσταμένην θεάν, ελέγχουσα τήν τάσιν του
"Αφροδίτης- νπό 8. Ψίάβ. 48
καλλιτέχνου προς συμμετρικήν διάταξιν της παρα-
στάσεως τοΟ ανάγλυφου.
2). Είκών 6. Σύμπλεγμα αγαλμάτων Αφροδί-
της και Έρωτος. Έν τώ Έθνικώ Μουσείω Αθη-
νών (άρ. εύρετηρίου 2167). Πεντελησίου μαρμά-
ρου. Σωζόμενον υψος 0,83 μ. Αείπουσι τό άνω
μέρος τοΟ στήθους και ό δεξιός βραχίων της θεοίς.
Κατά τον δεξιόν πόδα έθραύσθη μικρόν τεμάχιον
της βάσεως. Του γυμνού μειρακίου λείπουσιν ή
κεφαλή, ό δεξιός βραχίων καϊ τό άριστερον σκέ-
λος" βεβλαμμένος εϊνε Ό καμπτόμενος άριστερος
βραχίων. Κατά τον δεξιόν ώμον τοΟ γυμνοΰ' μει-
ρακίου διακρίνεται τεμάχιον της μιας πτέρυγος'
οπίσω δέ κατά τόν άριστερον ώμον υπάρχει τόρμος,
πάντως προς γόμρωσιν της δευτέρας πτέρυγος.
Ή Αφροδίτη, ήτις όπισθεν εϊνε χονδροειδώς
εϊργασμένη, κλίνει μέ τόν κορμόν ολίγον προς τά
δεξιά, ώστε ή ό'λη στάσις του σώματος εχει τήν
μορφήν τοΟ λατινικού γράμματος δ. Βαίνει έπι του"
άριστεροΟ ποδός, άνέχουσα τον δεξιόν. Φέρει λι-
νοΟν ΐωνικόν χιτώνα υψηλά έζωσμένον, δια δέ της
αριστεράς χειρός κρατεί τό ίμάτιον, ό'περ περιβάλ-
λει τό κάτω μέρος του σώματος, φερόμενον άπό
τοΟ δεξιού σκέλους περί τον νώτον πρός τον άρι-
στερον ώμον έξ αύτοΟ δέ καταπίπτει το άκρον
του ιματίου, συγκρατούμενον υπό του άριστεροΰ
πήχεως, ώς πλατεία χειρίς. Τό ίμάτιον δεικνύει
άπλας επιφανείας και οχι άφθονους πτυχάς, αί με-
γαλείτεραι δέ έπιφάνειαι ποικίλλονται διά μικροτέ-
ρων πτυχών, αίτινες διασταυρώνουσι τάς κυριωδε-
στέρας.Τό τριγωνικόν τοΟ ιματίου άκρον, ό'περ εμ-
πρός καταπίπτει, άποχωρίζεται σαφώς της ύπ'αύτό
έσθήτος' μόνον δέ περί τήν διάταξιν τοΟ κατά τον
κόλπον συρρέοντος όγκου του ιματίου ύπέκυψεν ό
τεχνίτης εις δυσυπερβλήτους τινάς δυσκολίας.
Παρά τήν θεάν ίσταται μειράκιον βαϊνον επί του"
δεξιού ποδός και έπι κορμοΰ δένδρου προσερειδόμε-
νον' έκ του" κατά τόν ώμον σωζομένου τεμαχίου
πτέρυγος διαγινώσκεται ώς "Ερως. Εϊνε εΰμήκης
μορφή, ήτις μέ τον δεξιά στρεφόμενον κορμόν και
το περικαμπτόμενον δεξιόν ίσχίον τρυφερώς προσ-
κολλάται εις τήν θεάν. Ό άπολεσθε'ις δεξιός βρα-
χίων εκλινεν ώς φαίνεται ολίγον πρός τά έμποός,
ό δέ άριστερός κάμπτεται ισχυρώς, κρατών πιθα-
νώς άντίκείμενόν τι, αόριστον νυν.
Έτνπ. 4.6.10
έκ του μεγέθους το0 σώματος. Λείπουσιν ή κεφαλή
και ό κορμό:. Φέρει χιτώνα καταπίπτοντα έν κα-
θέτοις πτυχαϊς, το δε κάτω μέρος του σώματος
περιβάλλει ίμάτιον.
Έκ τών θεαινών ή μια ώνομάσθη ήδη, ήτοι ή
Αφροδίτη, γνωριζομένη έκ του Έρωτος. Επειδή
δε δια τών επιγραφών (ΐδέ κατωτέρω) μαρτυρεΐται
ή έν τω ίερώ της Αφροδίτης λατρεία Πειθούς, δυ-
νάμεθα νά όνομάσωμεν ούτω τήν έτέραν τών δυο
Είκών 6.
θεαινών, πιθανώς τήν δεξιάθεν της Αφροδίτης ίστα-
μένην, εί και αύτη παριστάνεται ενταύθα κατά τον
τύπον της Άθηνας ή Δήμητρος' άλλ' έπειδή ή τέ-
χνη άλλως στενώς συνδέει τήν Άφροδίτην προς
τήν Πειθώ, πρέπει νά έπιμείνωμεν εις το όνομα
ταύτης. Ή θέσις της άριστερόθεν του άνδρος θεό-
τητος, τήν οποίαν άφήνομεν άνώνυμον και ήτις
βαίνει έπϊ του αριστερού ποδός, άνέχουσα τον δε-
ξιόν, αντιστοιχεί τελείως προς τήν κατά το δεξιόν
άκρον ίσταμένην θεάν, ελέγχουσα τήν τάσιν του
"Αφροδίτης- νπό 8. Ψίάβ. 48
καλλιτέχνου προς συμμετρικήν διάταξιν της παρα-
στάσεως τοΟ ανάγλυφου.
2). Είκών 6. Σύμπλεγμα αγαλμάτων Αφροδί-
της και Έρωτος. Έν τώ Έθνικώ Μουσείω Αθη-
νών (άρ. εύρετηρίου 2167). Πεντελησίου μαρμά-
ρου. Σωζόμενον υψος 0,83 μ. Αείπουσι τό άνω
μέρος τοΟ στήθους και ό δεξιός βραχίων της θεοίς.
Κατά τον δεξιόν πόδα έθραύσθη μικρόν τεμάχιον
της βάσεως. Του γυμνού μειρακίου λείπουσιν ή
κεφαλή, ό δεξιός βραχίων καϊ τό άριστερον σκέ-
λος" βεβλαμμένος εϊνε Ό καμπτόμενος άριστερος
βραχίων. Κατά τον δεξιόν ώμον τοΟ γυμνοΰ' μει-
ρακίου διακρίνεται τεμάχιον της μιας πτέρυγος'
οπίσω δέ κατά τόν άριστερον ώμον υπάρχει τόρμος,
πάντως προς γόμρωσιν της δευτέρας πτέρυγος.
Ή Αφροδίτη, ήτις όπισθεν εϊνε χονδροειδώς
εϊργασμένη, κλίνει μέ τόν κορμόν ολίγον προς τά
δεξιά, ώστε ή ό'λη στάσις του σώματος εχει τήν
μορφήν τοΟ λατινικού γράμματος δ. Βαίνει έπι του"
άριστεροΟ ποδός, άνέχουσα τον δεξιόν. Φέρει λι-
νοΟν ΐωνικόν χιτώνα υψηλά έζωσμένον, δια δέ της
αριστεράς χειρός κρατεί τό ίμάτιον, ό'περ περιβάλ-
λει τό κάτω μέρος του σώματος, φερόμενον άπό
τοΟ δεξιού σκέλους περί τον νώτον πρός τον άρι-
στερον ώμον έξ αύτοΟ δέ καταπίπτει το άκρον
του ιματίου, συγκρατούμενον υπό του άριστεροΰ
πήχεως, ώς πλατεία χειρίς. Τό ίμάτιον δεικνύει
άπλας επιφανείας και οχι άφθονους πτυχάς, αί με-
γαλείτεραι δέ έπιφάνειαι ποικίλλονται διά μικροτέ-
ρων πτυχών, αίτινες διασταυρώνουσι τάς κυριωδε-
στέρας.Τό τριγωνικόν τοΟ ιματίου άκρον, ό'περ εμ-
πρός καταπίπτει, άποχωρίζεται σαφώς της ύπ'αύτό
έσθήτος' μόνον δέ περί τήν διάταξιν τοΟ κατά τον
κόλπον συρρέοντος όγκου του ιματίου ύπέκυψεν ό
τεχνίτης εις δυσυπερβλήτους τινάς δυσκολίας.
Παρά τήν θεάν ίσταται μειράκιον βαϊνον επί του"
δεξιού ποδός και έπι κορμοΰ δένδρου προσερειδόμε-
νον' έκ του" κατά τόν ώμον σωζομένου τεμαχίου
πτέρυγος διαγινώσκεται ώς "Ερως. Εϊνε εΰμήκης
μορφή, ήτις μέ τον δεξιά στρεφόμενον κορμόν και
το περικαμπτόμενον δεξιόν ίσχίον τρυφερώς προσ-
κολλάται εις τήν θεάν. Ό άπολεσθε'ις δεξιός βρα-
χίων εκλινεν ώς φαίνεται ολίγον πρός τά έμποός,
ό δέ άριστερός κάμπτεται ισχυρώς, κρατών πιθα-
νώς άντίκείμενόν τι, αόριστον νυν.
Έτνπ. 4.6.10