DOI article:
Sborōnos, Iōannēs N.: Ianiskos kai Asklēpios pais
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0041
61 Ίανίσκος και Ασκληπιός παΐς' υπό Ί. Ν. Σβορώνου. 62
μεταξύ τοΰ Ασκληπιού και της Ύγιείας ίστάμενον, τελη διακοράν και το άσχετον του τύπου του γυ-
ομοιον άλλ' ενδεδυμένον δια χιτωνίσκου, παιδίον μνοΟ τχά /ηνοφόρου παιδιού προς τον τύπον τοΟ
δπερ καίπερ άσαφέστερον διατηρούμενον, όρθώς Τελεσφόρου, όρθώς άπεφήναντο πάντες ό'τι πρό-
άνεγνωρίσθη ώς το αυτό μυθολογικώς προς το τών κείται περί έτερου τίνος παιδιού του Άσκληπιοΰ,
Περγαμηνών νομισμάτων και άσχετον προς τον ένεθυμήθησαν δέ τον Εύαμερίωνα καΐ Άκεσιν, ών
Τελεσφόρον. ομως είναι άγνωστος ήμϊν οιαδήποτε παράστασις,
Ό Ρίοΐί, Ό \νΊ*ο11ι, ό ΙηιΙαοοΐ-ΒΙππίθΓ και πάν- και περί ών άγνοουμεν τελείως άν ποτ'είκονίσθη-
τες οί πρΌ αυτών περιγράψαντες τοΰς νομισματι- σαν ώς παιδία και ουχί πάντοτε ώς έφηβοι, καθ'ά
κοΰς τούτους τύπους, άναγνωρίσαντες την παν- πάντες οί λοιποί υιοί τοΟ Ασκληπιού . Βεβαίως
2 3
1 4 5 6
όμως νυν μετά την έν τη μνημονευΟείση έμη
μελέτη περισυλλογήν τών μαρτυριών και μνη-
μείων ουδεμία δύναται νά ύπάρςη άμφιβολία 6'τι
πρόκειται περί του μικροΟ θεοΰ' Ίανίσκου, άφοΟ
και ό παρά τοϋς πόδας τοΰ παιδός έπί τοΟ μεγάλου
ΠεργαμηνοΟ νομίσματος απεικονιζόμενος μΟς είναι,
ώς γνωστόν, φορεύς τών λοιμικών νόσων (Στρά-
βωνος Γ', 163), ών ιατρός εθεωρείτο, ώς εί'δομεν,
ό Ίανίσκος, ό πάντως τό σύμβολον τούτο λαβών
παρά του πάππου αύτοΰ Απόλλωνος Σμινθέως,
ήτοι τοΟ καταστροφέως τών μυών και τών έξ αύτών
μεταδιδομένων λοιμικών ασθενειών (ίδέ Χ άθ λνίίίθ,
Αροΐΐοη ΒιηϊηίΐΊΪΘη: Εθν. Νιιιη. 1858, 1 κέξ.).
Άλλα και τό όνομα τοΟτο τοΰ Ίανίσκου άν δεν
ήθελέ τις παραδεχθή ώς βέβαιον διά τόν παϊδα τών
νομισμάτων, άπομένει εκτός πάσης αμφιβολίας 6τι
τό χηνοφόρον παιδίον ούδεμίαν εχει σχέσιν προς
ρωπογράφημα, άλλ' είναι θεός και δη υίός τοΰ
μεταξύ τοΰ Ασκληπιού και της Ύγιείας ίστάμενον, τελη διακοράν και το άσχετον του τύπου του γυ-
ομοιον άλλ' ενδεδυμένον δια χιτωνίσκου, παιδίον μνοΟ τχά /ηνοφόρου παιδιού προς τον τύπον τοΟ
δπερ καίπερ άσαφέστερον διατηρούμενον, όρθώς Τελεσφόρου, όρθώς άπεφήναντο πάντες ό'τι πρό-
άνεγνωρίσθη ώς το αυτό μυθολογικώς προς το τών κείται περί έτερου τίνος παιδιού του Άσκληπιοΰ,
Περγαμηνών νομισμάτων και άσχετον προς τον ένεθυμήθησαν δέ τον Εύαμερίωνα καΐ Άκεσιν, ών
Τελεσφόρον. ομως είναι άγνωστος ήμϊν οιαδήποτε παράστασις,
Ό Ρίοΐί, Ό \νΊ*ο11ι, ό ΙηιΙαοοΐ-ΒΙππίθΓ και πάν- και περί ών άγνοουμεν τελείως άν ποτ'είκονίσθη-
τες οί πρΌ αυτών περιγράψαντες τοΰς νομισματι- σαν ώς παιδία και ουχί πάντοτε ώς έφηβοι, καθ'ά
κοΰς τούτους τύπους, άναγνωρίσαντες την παν- πάντες οί λοιποί υιοί τοΟ Ασκληπιού . Βεβαίως
2 3
1 4 5 6
όμως νυν μετά την έν τη μνημονευΟείση έμη
μελέτη περισυλλογήν τών μαρτυριών και μνη-
μείων ουδεμία δύναται νά ύπάρςη άμφιβολία 6'τι
πρόκειται περί του μικροΟ θεοΰ' Ίανίσκου, άφοΟ
και ό παρά τοϋς πόδας τοΰ παιδός έπί τοΟ μεγάλου
ΠεργαμηνοΟ νομίσματος απεικονιζόμενος μΟς είναι,
ώς γνωστόν, φορεύς τών λοιμικών νόσων (Στρά-
βωνος Γ', 163), ών ιατρός εθεωρείτο, ώς εί'δομεν,
ό Ίανίσκος, ό πάντως τό σύμβολον τούτο λαβών
παρά του πάππου αύτοΰ Απόλλωνος Σμινθέως,
ήτοι τοΟ καταστροφέως τών μυών και τών έξ αύτών
μεταδιδομένων λοιμικών ασθενειών (ίδέ Χ άθ λνίίίθ,
Αροΐΐοη ΒιηϊηίΐΊΪΘη: Εθν. Νιιιη. 1858, 1 κέξ.).
Άλλα και τό όνομα τοΟτο τοΰ Ίανίσκου άν δεν
ήθελέ τις παραδεχθή ώς βέβαιον διά τόν παϊδα τών
νομισμάτων, άπομένει εκτός πάσης αμφιβολίας 6τι
τό χηνοφόρον παιδίον ούδεμίαν εχει σχέσιν προς
ρωπογράφημα, άλλ' είναι θεός και δη υίός τοΰ