141
Κεραμεικοϋ άνασκαφαί· υπό Λ. Βηιββίΰηβν.
142
των χρόνων εκείνων πιθανώς δε και άρχαίαις νομι- αλαβάστρων. Αγγεία τοΟ είδους τούτου ήσαν έν'ι-
καΐς διατάξεσι. Πολλοί και θά Οαυμάσωσιν ότι καϊ δρυμένα και προ τών επιτύμβιων μνημείων έν τοις
αυτά τα πήλινα κτερίσματα δεν είναι ή τοΟ άπλου- βάθροις αυτών συνελέγησαν δέ πολλά τεμάχια έν
στατου ειοους. ϋκ τούτου τα ευρήματα κυρουσι τ-/] περις /ωρα.
τήν γενικώς κρατοΟσαν γνώμην περί της καταπτώ- Ή έξέτασις άλλου τινός γενικωτέρου ζητήματος,
σεο)ς της αγγειογραφίας έν τω δευτέρω ήμίσει της προς ό παρέχουσιν άφορμήν τά ευρήματα, τίνα
τετάρτης έκατονταετηρίδος.Ό,τι δέ άλλο λείψανον .δηλ. σχέσιν έχουσι προς άλλήλας ή έν ταΐς σαρ-
ζωγραφικης άνεφάνη έκ τών εντός τοΟ περιβόλου κοφάγοις ταφή και ή έκ παραλλήλου προς αυτήν
τούτου χωμάτων περιορίζεται εις εύάριΟμά τινα αναφαινομένη καυ'σις τών νεκρών, φαίνεται πρόω-
οστρακα παναθηναϊκών αμφορέων άρχα'ίζοντος όυ- ρος πριν έξετασθώσι και άλλαι περιπτώσεις έν τώ
θμου'. Τά συνηθέστατα πήλινα άγγεϊα έλαίου, οΐαι νεκοοταφείω. Τούτο μόνον είναι σαφές, ό'τι ή έν
π. χ. αί λευκαί λήκυθοι, είναι πλέον άχρηστα, άν- σαρκοφάγοις ταφή έπεφυλάχθη εις τά κύρια πρόσ-
τικατασταθέντα αποκλειστικώς υπό τών ωραίων ωπα της οικογενείας. Έκ τούτου είναι πρόχειρον
Εικών 24. Πυρά 7 (εις αε?.. 140).
το συμπέρασμα ό'τι αί πυραί, ών το είδος επέτρεπε τον τάφον αυτής. Άντ' αύτου ή μεν Κοράλλιον
τήν έκ νέου χρησιμοποίησιν του' εδάφους, άνή- κείται όπισθεν της στήλης, τό δέ εις αυτήν μνη-
κουσιν εις τους οίκέτας. Ότι δέ καϊ μετά θάνατον μείον ίσταται ύπέρ τήν σαρκοφάγον ανδρός. Έκ
ήσαν ούτοι τοις δεσπόταις όμόταφοι, έξάγεται καϊ τούτου καταφαίνεται ότι δέν έτηρήθη ή αυστηρά
\\ άλλων μέν ένδείςεων, μάλιστα δέ έκ τών έν τω αντιστοιχία μνημείου και τάφου εντός τοΟ οίκογε-
περιβόλω τών Μεσσηνίων πραγμάτων (Επβάΐιοί νειακου κοινοταφίου, είναι δέ προς τούτοις δήλον,
Β. Επά. σ. 100 β. £. £.). τίνες άσάφειαι ήδύναντο έκ τούτου νά γεννηθώσι
Έν τέλει πρέπει νά ύποδηλωθή διά βραχέων και πώς άνεπτύχθη ή ανάγκη αύστηροτέρας τά-
και ή ιδιόρρυθμος σνέσις τών μνημείων προς τους ϊεως. Διά τούτου δέ καθίσταται εύνάητος και ό νό-
όπισθεν αυτών τάφους.Ύπό τον ναίσκον του' Άγά- μος του Δημητρίου τοΟ Φαληρέως ο διατάξας ίνα
θωνος, τό νεώτατον μνημεΐον της σειράς, κρύπτε- το έπιτύμβιον τίθηται αμέσως ύπεράνω του τάφου,
ται ό αρχαιότατος τάφος τοΟ περιβόλου. Όπισθεν 8υρβΓ ίβιταβ ίιιιηιιΐιιπι (Οίο. 1θ§'ϊΙ)ΐΐ8 2, 66)·
της στήλης τών άνδρών προσδοκά τις νά ευρη τά- διά τοΟτο δέ και οί έκτοτε έν χρήσει κιονίσκοι,
φον άνδράς, όπισθεν τοΟ άναγλύφου της Κοραλλιού όλως άντιθέτως προς πολλά αρχαιότερα οίκογε-
Κεραμεικοϋ άνασκαφαί· υπό Λ. Βηιββίΰηβν.
142
των χρόνων εκείνων πιθανώς δε και άρχαίαις νομι- αλαβάστρων. Αγγεία τοΟ είδους τούτου ήσαν έν'ι-
καΐς διατάξεσι. Πολλοί και θά Οαυμάσωσιν ότι καϊ δρυμένα και προ τών επιτύμβιων μνημείων έν τοις
αυτά τα πήλινα κτερίσματα δεν είναι ή τοΟ άπλου- βάθροις αυτών συνελέγησαν δέ πολλά τεμάχια έν
στατου ειοους. ϋκ τούτου τα ευρήματα κυρουσι τ-/] περις /ωρα.
τήν γενικώς κρατοΟσαν γνώμην περί της καταπτώ- Ή έξέτασις άλλου τινός γενικωτέρου ζητήματος,
σεο)ς της αγγειογραφίας έν τω δευτέρω ήμίσει της προς ό παρέχουσιν άφορμήν τά ευρήματα, τίνα
τετάρτης έκατονταετηρίδος.Ό,τι δέ άλλο λείψανον .δηλ. σχέσιν έχουσι προς άλλήλας ή έν ταΐς σαρ-
ζωγραφικης άνεφάνη έκ τών εντός τοΟ περιβόλου κοφάγοις ταφή και ή έκ παραλλήλου προς αυτήν
τούτου χωμάτων περιορίζεται εις εύάριΟμά τινα αναφαινομένη καυ'σις τών νεκρών, φαίνεται πρόω-
οστρακα παναθηναϊκών αμφορέων άρχα'ίζοντος όυ- ρος πριν έξετασθώσι και άλλαι περιπτώσεις έν τώ
θμου'. Τά συνηθέστατα πήλινα άγγεϊα έλαίου, οΐαι νεκοοταφείω. Τούτο μόνον είναι σαφές, ό'τι ή έν
π. χ. αί λευκαί λήκυθοι, είναι πλέον άχρηστα, άν- σαρκοφάγοις ταφή έπεφυλάχθη εις τά κύρια πρόσ-
τικατασταθέντα αποκλειστικώς υπό τών ωραίων ωπα της οικογενείας. Έκ τούτου είναι πρόχειρον
Εικών 24. Πυρά 7 (εις αε?.. 140).
το συμπέρασμα ό'τι αί πυραί, ών το είδος επέτρεπε τον τάφον αυτής. Άντ' αύτου ή μεν Κοράλλιον
τήν έκ νέου χρησιμοποίησιν του' εδάφους, άνή- κείται όπισθεν της στήλης, τό δέ εις αυτήν μνη-
κουσιν εις τους οίκέτας. Ότι δέ καϊ μετά θάνατον μείον ίσταται ύπέρ τήν σαρκοφάγον ανδρός. Έκ
ήσαν ούτοι τοις δεσπόταις όμόταφοι, έξάγεται καϊ τούτου καταφαίνεται ότι δέν έτηρήθη ή αυστηρά
\\ άλλων μέν ένδείςεων, μάλιστα δέ έκ τών έν τω αντιστοιχία μνημείου και τάφου εντός τοΟ οίκογε-
περιβόλω τών Μεσσηνίων πραγμάτων (Επβάΐιοί νειακου κοινοταφίου, είναι δέ προς τούτοις δήλον,
Β. Επά. σ. 100 β. £. £.). τίνες άσάφειαι ήδύναντο έκ τούτου νά γεννηθώσι
Έν τέλει πρέπει νά ύποδηλωθή διά βραχέων και πώς άνεπτύχθη ή ανάγκη αύστηροτέρας τά-
και ή ιδιόρρυθμος σνέσις τών μνημείων προς τους ϊεως. Διά τούτου δέ καθίσταται εύνάητος και ό νό-
όπισθεν αυτών τάφους.Ύπό τον ναίσκον του' Άγά- μος του Δημητρίου τοΟ Φαληρέως ο διατάξας ίνα
θωνος, τό νεώτατον μνημεΐον της σειράς, κρύπτε- το έπιτύμβιον τίθηται αμέσως ύπεράνω του τάφου,
ται ό αρχαιότατος τάφος τοΟ περιβόλου. Όπισθεν 8υρβΓ ίβιταβ ίιιιηιιΐιιπι (Οίο. 1θ§'ϊΙ)ΐΐ8 2, 66)·
της στήλης τών άνδρών προσδοκά τις νά ευρη τά- διά τοΟτο δέ και οί έκτοτε έν χρήσει κιονίσκοι,
φον άνδράς, όπισθεν τοΟ άναγλύφου της Κοραλλιού όλως άντιθέτως προς πολλά αρχαιότερα οίκογε-