DOI Artikel:
Kuruniōtēs, Kōnstantinos: To en Bassais archaeioteron ieron tou Apollōnos
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0163
30ο Το έν Βάσσαις άργαιότερον ιερόν τον
απομιμείται ο', ώς φαίνεται, φυσικόν είδος κομμώ-
σεως εις πλοκάμους ελευθέρως άνευ τίνος συνδέ-
σμου προς αλλήλους αιωρούμενους.
ΤΙ σύγκρισις τοΰ αγαλματίου προς το άγαλμα
του «Απόλλωνος» των Δελφών, ήν ανωτέρω παρε-
θέσαμεν, νομίζω δτι δύναται νά χρησιμεύση και
εις την χρονολόγησιν αύτου. Κατεδείχθη εκ ταύ-
της δτι ή βαθμίς τών περί της παραστάσεως τών δια-
φόρων αεοών τοΟ σώαατος γνώσεων δεν διαφέρει
πολύ παρ'άμφοτέροις' και εϊνε μεν αληθές δτι δια της
τελείας αποσπάσεως τών χειρών άπο τοΟ σώματος
ό τεχνίτης τοΟ άγαλματίου φαίνεται μάλλον του
άλλου προηγμένος, άλλ' έν τούτοις εις την παρά-
στασιν του σώματος τούτο δέν αληθεύει, τούναν-
τίον δέ και υστερεί ούτος ολίγον το Ο άλλου ώς
προς τοΟτο, δια τοΰτο δέ νομίζω δτι πρέπει νά δε-
νθώμεν δι' αμφότερα την αυτήν περίπου χρονολο-
γίαν, δηλαδή τούς μετά τά μέσα της 6η; εκατον-
ταετή ρ ίδος χρόνους (ΒΟΗ 1900, 461).
Ώς προς την παράστασιν του άγαλματίου νο-
μίζω δτι δέν πρέπει νά διστάσωμεν νά παραδεχθώ-
μεν δτι εικονίζει αύτδν τον θεον Απόλλωνα.
Εινε γνωστή ή διχογνωμία, ήτις οικαίως ύπάρχει
ώς προς τήν όνομασίαν τών πλείστων έκ τών «Ά-
πολλώνων» 1, άλλά δια τον ήμέτερον τό πράγμα
διαφέρει. Τά άρκαδικά άγαλμάτια εΐνε συνήθως
κεκαλυμμένα δι' ένδύματος, άρκετά βαρέος μάλι-
στα' ένεκα του τραχέος κλίματος της χώρας αυ-
τών οί Άρκάδες δέν ήρέσκοντο, ώς φαίνεται, εις
τήν γυμνότητα. Έκ τών γνωστών αρκαδικών αγαλ-
ματίων γυμνά εϊνε τδ έν Άρχ.Έφ.1904 σελ. 181
εΐκ. 8, δπερ προφανώς παριστά τον Δία και τδ
άγαλμάτιον του Απόλλωνος έκ Μπέρεκλα, δπερ
έοημοσιεύσαμεν άνωτέρω (σελ. 302) χάριν της
βάσεως αύτοΰ'. Λοιπόν νομίζω δτι, άν έν άλλοις
τόποις ή γυμνότης ήτο κοινή και εις θεούς και εις
ανθρώπους, έν Αρκαδία τούναντίον πρέπει αύτη
νά θεωρηθή ώς γνώρισμα της θεάτητος.
"Αν παριστά δέ θε/ον τό άγαλμάτιον, εΐνε φυσι-
κόν νά παριστά τον Απόλλωνα, ού χαρακτηριστι-
κον εινε ή νεανικότης και ή μακρά κόμη, άφου μά-
λιστα και παρά ναον αύτοΟ τοΟ θεοΟ ηύρέθη.
Ό θεός είχε τήν δεξιάν ύψωμένην και τήν άρι-
•στεράν καθειμένην ομοίως προς τον ήδη μνημονευ-
1 ϋβοηηα Σβ8 ΛροΙΙοηε αναίιαίφιβδ σελ. 9 έξ.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ 1910
Απόλλωνος" υπό Κ. Κονροννιώτον. 306
Οέντα Δία έκ τοΰ Αυκαίου ('Αρχ.Έφ.1904 έ. ά.),
άλλ' εΐνε δύσκολον νά καθορισθή δ τι έκράτει. Οί
Άρκάδες ούδεμίαν χείρα άφινον κενήν, εΐνε επό-
μενους πιθανώτατον δτι έν άμΦοτέραις ταϊς χερσιν
είχέ τι δ Απόλλων, δύναται τις δέ τότε νά ύπο-
θέση δτι έν μέν τή δεξιά έκράτει τό τάξον, μολο-
νότι δέν εΐνε συνήθης ή στάσις αύτη τοΟ βραχίονος
διά τοξοφόρον, έν δέ τή άριστερά ζώόν τι ή άλλο
πράγμα προσήκον τώ θεώ.
Έξ ετέρου χαλκοΰ άγαλματίου ηϋρέθη μόνον ή
έν εΐκ. 21 παριστωμένη βάσις άσυνήθους σχήμα-
τος μετά τών δύο ποδών τοΰ άγαλματίου, ών Ό
Είκων 21. Βάσις χαλκον άγαλμάτιον.
άριστερός εϊνε προτεταμένος. Ή βάσις, μήκ. Ο 08
και πλάτ. 0Ό23, έχει πάχος 0Ό04 καΐ εΐνε κά-
τωθεν ανώμαλος, ήτο δ ίσως επί ξύλινου τινός
σκεύους προσηλωμένη.
ΕΙκών 22. Ονρά ζώου.
κοίλη. ΤοΟ δ'φεως αί λεπίδες ώς και λεπτομέρεια!
τίνες έπί της κεφαλής δηλοϋνται διά λεπτών, τε-
χνικών χαραγμάτων. Μήκ. 0 05.
Είκ. 23. "Ελασμα λεπτον περιτετμημένον εις
μορφήν ανδρός γυμνού ισταμένου, ύψους 0Ί18.
Βλέπει προς άριστερά και έχει το δεςιον σκέλος
κεκαμμένον' οί βραχίονες κεκαμμένοι επίσης κατά
τούς άγκώνας κρέμανται άτέχνως εκατέρωθεν τοΟ
σώματος. Ή κεφαλή και τό κάτω μέρος του σώ-
20
απομιμείται ο', ώς φαίνεται, φυσικόν είδος κομμώ-
σεως εις πλοκάμους ελευθέρως άνευ τίνος συνδέ-
σμου προς αλλήλους αιωρούμενους.
ΤΙ σύγκρισις τοΰ αγαλματίου προς το άγαλμα
του «Απόλλωνος» των Δελφών, ήν ανωτέρω παρε-
θέσαμεν, νομίζω δτι δύναται νά χρησιμεύση και
εις την χρονολόγησιν αύτου. Κατεδείχθη εκ ταύ-
της δτι ή βαθμίς τών περί της παραστάσεως τών δια-
φόρων αεοών τοΟ σώαατος γνώσεων δεν διαφέρει
πολύ παρ'άμφοτέροις' και εϊνε μεν αληθές δτι δια της
τελείας αποσπάσεως τών χειρών άπο τοΟ σώματος
ό τεχνίτης τοΟ άγαλματίου φαίνεται μάλλον του
άλλου προηγμένος, άλλ' έν τούτοις εις την παρά-
στασιν του σώματος τούτο δέν αληθεύει, τούναν-
τίον δέ και υστερεί ούτος ολίγον το Ο άλλου ώς
προς τοΟτο, δια τοΰτο δέ νομίζω δτι πρέπει νά δε-
νθώμεν δι' αμφότερα την αυτήν περίπου χρονολο-
γίαν, δηλαδή τούς μετά τά μέσα της 6η; εκατον-
ταετή ρ ίδος χρόνους (ΒΟΗ 1900, 461).
Ώς προς την παράστασιν του άγαλματίου νο-
μίζω δτι δέν πρέπει νά διστάσωμεν νά παραδεχθώ-
μεν δτι εικονίζει αύτδν τον θεον Απόλλωνα.
Εινε γνωστή ή διχογνωμία, ήτις οικαίως ύπάρχει
ώς προς τήν όνομασίαν τών πλείστων έκ τών «Ά-
πολλώνων» 1, άλλά δια τον ήμέτερον τό πράγμα
διαφέρει. Τά άρκαδικά άγαλμάτια εΐνε συνήθως
κεκαλυμμένα δι' ένδύματος, άρκετά βαρέος μάλι-
στα' ένεκα του τραχέος κλίματος της χώρας αυ-
τών οί Άρκάδες δέν ήρέσκοντο, ώς φαίνεται, εις
τήν γυμνότητα. Έκ τών γνωστών αρκαδικών αγαλ-
ματίων γυμνά εϊνε τδ έν Άρχ.Έφ.1904 σελ. 181
εΐκ. 8, δπερ προφανώς παριστά τον Δία και τδ
άγαλμάτιον του Απόλλωνος έκ Μπέρεκλα, δπερ
έοημοσιεύσαμεν άνωτέρω (σελ. 302) χάριν της
βάσεως αύτοΰ'. Λοιπόν νομίζω δτι, άν έν άλλοις
τόποις ή γυμνότης ήτο κοινή και εις θεούς και εις
ανθρώπους, έν Αρκαδία τούναντίον πρέπει αύτη
νά θεωρηθή ώς γνώρισμα της θεάτητος.
"Αν παριστά δέ θε/ον τό άγαλμάτιον, εΐνε φυσι-
κόν νά παριστά τον Απόλλωνα, ού χαρακτηριστι-
κον εινε ή νεανικότης και ή μακρά κόμη, άφου μά-
λιστα και παρά ναον αύτοΟ τοΟ θεοΟ ηύρέθη.
Ό θεός είχε τήν δεξιάν ύψωμένην και τήν άρι-
•στεράν καθειμένην ομοίως προς τον ήδη μνημονευ-
1 ϋβοηηα Σβ8 ΛροΙΙοηε αναίιαίφιβδ σελ. 9 έξ.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ 1910
Απόλλωνος" υπό Κ. Κονροννιώτον. 306
Οέντα Δία έκ τοΰ Αυκαίου ('Αρχ.Έφ.1904 έ. ά.),
άλλ' εΐνε δύσκολον νά καθορισθή δ τι έκράτει. Οί
Άρκάδες ούδεμίαν χείρα άφινον κενήν, εΐνε επό-
μενους πιθανώτατον δτι έν άμΦοτέραις ταϊς χερσιν
είχέ τι δ Απόλλων, δύναται τις δέ τότε νά ύπο-
θέση δτι έν μέν τή δεξιά έκράτει τό τάξον, μολο-
νότι δέν εΐνε συνήθης ή στάσις αύτη τοΟ βραχίονος
διά τοξοφόρον, έν δέ τή άριστερά ζώόν τι ή άλλο
πράγμα προσήκον τώ θεώ.
Έξ ετέρου χαλκοΰ άγαλματίου ηϋρέθη μόνον ή
έν εΐκ. 21 παριστωμένη βάσις άσυνήθους σχήμα-
τος μετά τών δύο ποδών τοΰ άγαλματίου, ών Ό
Είκων 21. Βάσις χαλκον άγαλμάτιον.
άριστερός εϊνε προτεταμένος. Ή βάσις, μήκ. Ο 08
και πλάτ. 0Ό23, έχει πάχος 0Ό04 καΐ εΐνε κά-
τωθεν ανώμαλος, ήτο δ ίσως επί ξύλινου τινός
σκεύους προσηλωμένη.
ΕΙκών 22. Ονρά ζώου.
κοίλη. ΤοΟ δ'φεως αί λεπίδες ώς και λεπτομέρεια!
τίνες έπί της κεφαλής δηλοϋνται διά λεπτών, τε-
χνικών χαραγμάτων. Μήκ. 0 05.
Είκ. 23. "Ελασμα λεπτον περιτετμημένον εις
μορφήν ανδρός γυμνού ισταμένου, ύψους 0Ί18.
Βλέπει προς άριστερά και έχει το δεςιον σκέλος
κεκαμμένον' οί βραχίονες κεκαμμένοι επίσης κατά
τούς άγκώνας κρέμανται άτέχνως εκατέρωθεν τοΟ
σώματος. Ή κεφαλή και τό κάτω μέρος του σώ-
20