DOI Artikel:
Ure, P. N.: Mykalissos
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14281#0115
Μνκαλησσός' νπο Ρ. Ί7νβ. 10
ο
τά «ώοέ ποτ' έν Τίρυνθι»1 και «οί φρουροί, Με- Σωβιος™, Σωναύτηςη, Σωνομος12, Σωπατρος19,
λιταΐε»2. Πρζ'. προς τούτοις «ώ παίδων καλλί- Σωσμένης1*, άλλ' έν τοις όνόαασι τούτοις το .Σω
στε»3. Άλλ'έν τοιαύτη περιπτώσει Οά ήτο φυσικώ- προηλθεν ίσως ές έπιδράσεω, του σώζω15 ή τοΟ
τερον νά έγράρετο «ώς κε σώως τοπλοϊον», διότι Σωσι-10, ή έκ συναιρέσεως τοΟ Σ<οοιχί.
κατά την μετρικήν τομήν λήγουσι πάντα τά αποσπά- Σωσίβιος άπαντα έβδομήκοντα έπτάκις18, .Σω-
σματα ωδών, προς ά παρεολήΟη ή επιγραφή ήμών, σίνομος πεντάκις19, Σωσίπατρος τεσσαράκοντα τε-
πλήν οέ τούτου Οά ήτο και πολύ άπότομον νά τράκις, Σωσισΰένης δίς20. Σωσιναύτης μαίνεται
λαμβάνη τις έν άποσπάσματι μόνον το άρθρον άνευ ότι δεν υπάρχει, άπαντα όμως Σωσίνεοις21. Το
τοΟ ονόματος4 εϊς δ τοΰτο άνήκεΓ και άν ήθελε απλούν πρόθεμα .Σω πολλάκις άπαντα άνευ ιώτα
τις άντίτάξη ότι το όνομα παρελείφθη δι' ελ- π.ν. Σώπατρ ος (-α) τριάκοντα έπτάκις22, Σωσϋέ-
λειψιν χώρου, τότε Οά ήτο φυσικώτερον νά έγρά- ι»^ς είκοσιν έςάκις23, Σωναύτης .
φετο άπλώς «ώς κε σώως». Φιλολογικώς21 επίσης δεν φαίνεται δυνατόν το
Το ότι τό ος ή ώς έγράφη άνευ του δασέος σώος (ή σώως), διότι Οά συνεπήγετο ούχϊ σωΡος
δεν σημαίνει τι ούτε ύπέρ ούτε κατά τών ύποθέ- == σωος, πβλ. Ησύχ. σωγασαι' σώσαι, σωγαζω'
σεων τούτων, διότι ή χρήσις του οασέο; δεν είνε σώζω (γ = ^)]' άλλα σώσιος ή σωΡνος /-βλ. αίε-
κανονική5, και ώς έδει'χθη ανωτέρω δεν είνε γνω- τος= ά.Ρ)'ετος), ών ούδέτερον μαρτυρεΐται. IIρβ.
στος ό τόπος έν ώ κατεσκευάσΟη το άγγεΐον. 8οΙιιι1ζθ ζ>ϊΐα,68ί. Βρ. σ. 397 κέ..
Δυσκολώτερον είνε νά καΟορισΟή εάν ήτο δυνα- Αί διαφοοαί τών μεταγενεστέρων Ελλήνων
τον έν έπιγραφη του 500 π. Χρ. νά ύπάρχη σώιος γραμματικών20 ύποδεικνύουσιν ότι δεν εϊ'/ον ές άρ-
ή σώιως μετά του ιώτα. Διά το σώιζω αί μαρτυ- ναιοτέρών έπο/ών βέβαια παραδείγματα του σώος
ρίαι εινε πολλαπλαΐ . Τουλάχιστον κατά τον 3ον μετά του ιώτα.
και 20ν αιώνα π. Χρ. ύπάρχουσι παραδείγματα1 "Αλλη δυσκολία ώς προς την προβληΟεΐσαν
όχι μόνον διά τον ένεστώτα, άλλά και διά τον άό- άνάγνωσιν είνε ή άβεβαιότης άν το έν τώ μέσω
οιστον και τον παοακείυ,ενον. Διά το έπι'Οετον όα.ω; νοάααα του υποθετικού σώιος τ σώιως είνε ποαγ-
σώιος μετά του ιώτα φαίνεται8 ότι λείπουσι τε- ματικώς ιώτα. Ή γραμμή αύτοΟ γίνεται παχύτερα
λείοκ έπιγραφικά παραδείγματα, έν ώ άνευ του κατά το άνω άκρον, επειδή δέ ούοέν τών λοιπών
ιώτα ύπάρχουσιν άρκετά9. Απαντώσι βεβαίιυς
άναφέρουσι μόνον σόος, σώος, σώς.
1 ΚΓ6ΐ5θ1αΐηΘΓ2 σ. 90. 149 σώος (426 π. Χρ., Ε. ά.. σ. 66), σώς.
2 Λϊϊμ. 7««ί. 1852 Ι&ν. Τ. 10 10 IV 529 (III αιών), XII Τ/ι. 664 /.αί ν. 0ϋι·1πη£βη Ε.ά.
3 Κτβίδβΐιΐϊΐβΐ'2 σ. 86 και ύποσ. 7 (I/. Θεόγνιδος). 11 10 Π 181, 7731). Α 18,944,962, 2068,ων ιό άρ-/αϊότερον 450
4 Βλέπε έν τούτοις ΚΓβΙδοΙίιτίβΓ2 σ. 80 (μελανομ. αμφορέα) «ω -. Χρ.. Βλ. ΜβίδΙβιΊιβηδ3 υποσ. 574.
Ζεΰ πάτερ, αί'θε πλούσιος γεν». " 10 VII 4254, 329/8 π. Χρ..
δ Βλέπε Ε. 8. Κο&βΓίδ σ. 104, 348 κτλ., Ηοίίιηαηη. Ον. 13 10 III 2525 Ρωμ. νρόνων.
ΌίαΙ. I 197, II 466, III 545-7. Είνε όμως άξιοσημείωτον, οτι >< ΙΟ III 1091 'Ρωμ. -/ρόνων.
παράδειγμα ψιλώσεω; άρθρου η άντο>νυμίας αναφορικής η δεικτίχης '« '() χ. 8. Ο. 03ΐηρββ11 παραβάλλε; Σοιξιάθας, Σοίξιππος ζ.τ.λ.
δεν υπάρχει παρά ΚΓβΙδοΙίΙίΙβΙ'. Τά παρά ΗοίίΐΏ&Ιΐη II 465. 16 8θ1ΐΙΐ1ζθ (^ΗΟ,βΒί. Ερ. σελ. 397 κέ..
«ό'τα», «δττι», «ούτος» ευρίσκονται παρά τοις λυρικοΐς ποιηταϊς- ού- " "Οπως τακτικώς έν Λακωνική, ενίοτε οέ και έν Άργολίδι,
δεμία ό'μως τοιαύτη ψίλωσις υπάρξει έν Ίωνιχαΐς έπιγραφαΐς. Κύπριο και (νεώτερον) "Ηλιδι.
6 Π. /. βλέπε ΗβηνβΓάβη, Σβχ. βιιρρΐ2 έν λέξει, Μβΐβίβι·- 18 ΙΟ II, III, IV, VII, IX. XII, XIV. Ρβρβ Εί^βηηατηβη.
1ΐ3Π8, θταΐηΐη. ά. ΑΙΙ. ΐ718ΰΙΐ?\Ά ύποσημ. 1484. Οί αριθμοί ούτοι και οί επόμενοι καίπερ εκπληκτικώς μεγάλοι πιθανώς
' Βλέπε ΙΟ XII ί380. 5 άρ. 600, 824 {αδΟ. 7 άρ. 386. Ύ-άρ- υπολείπονται του αληθούς,
/ει ό'μως ΕΣΟΣΕ ενεπίγραφη τού δ°« αιώνος 10 IX 257, οωώ πρό 19 ΙΟ II. Αημοσ&. Ιδ. 165 και 36,50. Λυσίας άπόσπ 1.
του 456 π. Χ , ΜβϊδΙβΓίιβηδ3 ύποσημ. 1490. 20 ΙΟ XII Ϊ3δθ. V. Ρΐϋΐί, Ρβ?'8θηβηηαηιβ?ι σελ. 251.[ II πα-
8 Βλέπε τους πίνακας ΙΟ. Δυστυ/ώς δέν έ/ουσι πάντες οί τόμοι ραπομπή ΒΟΗ 14 σ. 292 φαίνεται εσφαλμένη),
πίνακας, περιέχοντας λέξεις, οίαι σώος, σωτηρ, σώζω (δηλαδή έπί- 21 10 I 373, 212
Οετα, κοινά ονόματα και ρήματα). Λυπηρόν είνε προς τούτοις, ότι 22 ΙΟ II, III, IV, VII, IX, XII, XIV.
λέξεις, οίαι «σωθέντα», σωθήναι», «σώζων», «σωζόμενος», έτι δέ και 23 Εϊοΐν σ. 258.
«σώον» (10 XII ί380. III 174, ί3δ0. V 445, 712, XIV 1566, 21 Όπως γράφει έκ 031«1)Γί(1§θ ύ κ 8. Ο. 03ΐηρΙ)β11. Ιΐδλ.
IX 653) πάσαι άνευ τοϋ ιώτα έν ταϊς έπιγραφαΐς φέρονται μετά του όμως ΚϋΙΐΠΘΓ, θν. ΟΓαίΠΙΙΙ. 3 I, 1.542.
ιώτα έν τοις πίναςιν. ^ Στια. έν λέξ. ν3Π3Πΐ ΟγΕΙΏΠ13(Ϊ0Ϊ .... ϋΜ}'ηΐυδ 8υΙ)8-
8 V. Ηβπνβΐ'άβπ, Τ,βχ. διφρΐ:2, Ηοϊϊιιιαηη Ον. ΌίαΙ. οι-ϊΐιβηάιιιη αϊί, ηθ§3ί Ηει-οάίαηαδ.
αρχαιολογικη ΕΦΗΜΕΡΙΣ 1912 14
ο
τά «ώοέ ποτ' έν Τίρυνθι»1 και «οί φρουροί, Με- Σωβιος™, Σωναύτηςη, Σωνομος12, Σωπατρος19,
λιταΐε»2. Πρζ'. προς τούτοις «ώ παίδων καλλί- Σωσμένης1*, άλλ' έν τοις όνόαασι τούτοις το .Σω
στε»3. Άλλ'έν τοιαύτη περιπτώσει Οά ήτο φυσικώ- προηλθεν ίσως ές έπιδράσεω, του σώζω15 ή τοΟ
τερον νά έγράρετο «ώς κε σώως τοπλοϊον», διότι Σωσι-10, ή έκ συναιρέσεως τοΟ Σ<οοιχί.
κατά την μετρικήν τομήν λήγουσι πάντα τά αποσπά- Σωσίβιος άπαντα έβδομήκοντα έπτάκις18, .Σω-
σματα ωδών, προς ά παρεολήΟη ή επιγραφή ήμών, σίνομος πεντάκις19, Σωσίπατρος τεσσαράκοντα τε-
πλήν οέ τούτου Οά ήτο και πολύ άπότομον νά τράκις, Σωσισΰένης δίς20. Σωσιναύτης μαίνεται
λαμβάνη τις έν άποσπάσματι μόνον το άρθρον άνευ ότι δεν υπάρχει, άπαντα όμως Σωσίνεοις21. Το
τοΟ ονόματος4 εϊς δ τοΰτο άνήκεΓ και άν ήθελε απλούν πρόθεμα .Σω πολλάκις άπαντα άνευ ιώτα
τις άντίτάξη ότι το όνομα παρελείφθη δι' ελ- π.ν. Σώπατρ ος (-α) τριάκοντα έπτάκις22, Σωσϋέ-
λειψιν χώρου, τότε Οά ήτο φυσικώτερον νά έγρά- ι»^ς είκοσιν έςάκις23, Σωναύτης .
φετο άπλώς «ώς κε σώως». Φιλολογικώς21 επίσης δεν φαίνεται δυνατόν το
Το ότι τό ος ή ώς έγράφη άνευ του δασέος σώος (ή σώως), διότι Οά συνεπήγετο ούχϊ σωΡος
δεν σημαίνει τι ούτε ύπέρ ούτε κατά τών ύποθέ- == σωος, πβλ. Ησύχ. σωγασαι' σώσαι, σωγαζω'
σεων τούτων, διότι ή χρήσις του οασέο; δεν είνε σώζω (γ = ^)]' άλλα σώσιος ή σωΡνος /-βλ. αίε-
κανονική5, και ώς έδει'χθη ανωτέρω δεν είνε γνω- τος= ά.Ρ)'ετος), ών ούδέτερον μαρτυρεΐται. IIρβ.
στος ό τόπος έν ώ κατεσκευάσΟη το άγγεΐον. 8οΙιιι1ζθ ζ>ϊΐα,68ί. Βρ. σ. 397 κέ..
Δυσκολώτερον είνε νά καΟορισΟή εάν ήτο δυνα- Αί διαφοοαί τών μεταγενεστέρων Ελλήνων
τον έν έπιγραφη του 500 π. Χρ. νά ύπάρχη σώιος γραμματικών20 ύποδεικνύουσιν ότι δεν εϊ'/ον ές άρ-
ή σώιως μετά του ιώτα. Διά το σώιζω αί μαρτυ- ναιοτέρών έπο/ών βέβαια παραδείγματα του σώος
ρίαι εινε πολλαπλαΐ . Τουλάχιστον κατά τον 3ον μετά του ιώτα.
και 20ν αιώνα π. Χρ. ύπάρχουσι παραδείγματα1 "Αλλη δυσκολία ώς προς την προβληΟεΐσαν
όχι μόνον διά τον ένεστώτα, άλλά και διά τον άό- άνάγνωσιν είνε ή άβεβαιότης άν το έν τώ μέσω
οιστον και τον παοακείυ,ενον. Διά το έπι'Οετον όα.ω; νοάααα του υποθετικού σώιος τ σώιως είνε ποαγ-
σώιος μετά του ιώτα φαίνεται8 ότι λείπουσι τε- ματικώς ιώτα. Ή γραμμή αύτοΟ γίνεται παχύτερα
λείοκ έπιγραφικά παραδείγματα, έν ώ άνευ του κατά το άνω άκρον, επειδή δέ ούοέν τών λοιπών
ιώτα ύπάρχουσιν άρκετά9. Απαντώσι βεβαίιυς
άναφέρουσι μόνον σόος, σώος, σώς.
1 ΚΓ6ΐ5θ1αΐηΘΓ2 σ. 90. 149 σώος (426 π. Χρ., Ε. ά.. σ. 66), σώς.
2 Λϊϊμ. 7««ί. 1852 Ι&ν. Τ. 10 10 IV 529 (III αιών), XII Τ/ι. 664 /.αί ν. 0ϋι·1πη£βη Ε.ά.
3 Κτβίδβΐιΐϊΐβΐ'2 σ. 86 και ύποσ. 7 (I/. Θεόγνιδος). 11 10 Π 181, 7731). Α 18,944,962, 2068,ων ιό άρ-/αϊότερον 450
4 Βλέπε έν τούτοις ΚΓβΙδοΙίιτίβΓ2 σ. 80 (μελανομ. αμφορέα) «ω -. Χρ.. Βλ. ΜβίδΙβιΊιβηδ3 υποσ. 574.
Ζεΰ πάτερ, αί'θε πλούσιος γεν». " 10 VII 4254, 329/8 π. Χρ..
δ Βλέπε Ε. 8. Κο&βΓίδ σ. 104, 348 κτλ., Ηοίίιηαηη. Ον. 13 10 III 2525 Ρωμ. νρόνων.
ΌίαΙ. I 197, II 466, III 545-7. Είνε όμως άξιοσημείωτον, οτι >< ΙΟ III 1091 'Ρωμ. -/ρόνων.
παράδειγμα ψιλώσεω; άρθρου η άντο>νυμίας αναφορικής η δεικτίχης '« '() χ. 8. Ο. 03ΐηρββ11 παραβάλλε; Σοιξιάθας, Σοίξιππος ζ.τ.λ.
δεν υπάρχει παρά ΚΓβΙδοΙίΙίΙβΙ'. Τά παρά ΗοίίΐΏ&Ιΐη II 465. 16 8θ1ΐΙΐ1ζθ (^ΗΟ,βΒί. Ερ. σελ. 397 κέ..
«ό'τα», «δττι», «ούτος» ευρίσκονται παρά τοις λυρικοΐς ποιηταϊς- ού- " "Οπως τακτικώς έν Λακωνική, ενίοτε οέ και έν Άργολίδι,
δεμία ό'μως τοιαύτη ψίλωσις υπάρξει έν Ίωνιχαΐς έπιγραφαΐς. Κύπριο και (νεώτερον) "Ηλιδι.
6 Π. /. βλέπε ΗβηνβΓάβη, Σβχ. βιιρρΐ2 έν λέξει, Μβΐβίβι·- 18 ΙΟ II, III, IV, VII, IX. XII, XIV. Ρβρβ Εί^βηηατηβη.
1ΐ3Π8, θταΐηΐη. ά. ΑΙΙ. ΐ718ΰΙΐ?\Ά ύποσημ. 1484. Οί αριθμοί ούτοι και οί επόμενοι καίπερ εκπληκτικώς μεγάλοι πιθανώς
' Βλέπε ΙΟ XII ί380. 5 άρ. 600, 824 {αδΟ. 7 άρ. 386. Ύ-άρ- υπολείπονται του αληθούς,
/ει ό'μως ΕΣΟΣΕ ενεπίγραφη τού δ°« αιώνος 10 IX 257, οωώ πρό 19 ΙΟ II. Αημοσ&. Ιδ. 165 και 36,50. Λυσίας άπόσπ 1.
του 456 π. Χ , ΜβϊδΙβΓίιβηδ3 ύποσημ. 1490. 20 ΙΟ XII Ϊ3δθ. V. Ρΐϋΐί, Ρβ?'8θηβηηαηιβ?ι σελ. 251.[ II πα-
8 Βλέπε τους πίνακας ΙΟ. Δυστυ/ώς δέν έ/ουσι πάντες οί τόμοι ραπομπή ΒΟΗ 14 σ. 292 φαίνεται εσφαλμένη),
πίνακας, περιέχοντας λέξεις, οίαι σώος, σωτηρ, σώζω (δηλαδή έπί- 21 10 I 373, 212
Οετα, κοινά ονόματα και ρήματα). Λυπηρόν είνε προς τούτοις, ότι 22 ΙΟ II, III, IV, VII, IX, XII, XIV.
λέξεις, οίαι «σωθέντα», σωθήναι», «σώζων», «σωζόμενος», έτι δέ και 23 Εϊοΐν σ. 258.
«σώον» (10 XII ί380. III 174, ί3δ0. V 445, 712, XIV 1566, 21 Όπως γράφει έκ 031«1)Γί(1§θ ύ κ 8. Ο. 03ΐηρΙ)β11. Ιΐδλ.
IX 653) πάσαι άνευ τοϋ ιώτα έν ταϊς έπιγραφαΐς φέρονται μετά του όμως ΚϋΙΐΠΘΓ, θν. ΟΓαίΠΙΙΙ. 3 I, 1.542.
ιώτα έν τοις πίναςιν. ^ Στια. έν λέξ. ν3Π3Πΐ ΟγΕΙΏΠ13(Ϊ0Ϊ .... ϋΜ}'ηΐυδ 8υΙ)8-
8 V. Ηβπνβΐ'άβπ, Τ,βχ. διφρΐ:2, Ηοϊϊιιιαηη Ον. ΌίαΙ. οι-ϊΐιβηάιιιη αϊί, ηθ§3ί Ηει-οάίαηαδ.
αρχαιολογικη ΕΦΗΜΕΡΙΣ 1912 14