Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1912)

Τνλισος Μινωική ύπο Ιωσ. Χατζηδάκη. 203

μεν εκ πλείστων μικρών τεμαχίων το ήμισυ. Ού- δέσμας ταύτας τών φύλλων και ύπέρων συνδεουσι

δεμίαν όμως των λαβών άνεύρομεν . Φαίνονται προς άλλήλας άλυσσοι κρεμάμεναι ήμικυκλικώς

όμως έπΐ τοΟ αγγείου αί προσφύσεις αυτών ή το μεταξύ αυτών, απαρτιζόμενα», έκ λεπτότατων στι-

έτερον άκρον και έκ τούτου εβεβαιώθησαν ο άρι- γμών. Εις τήν άμέσως κατα>τέραν ζώνην περι το

θμός, το σχήμα αυτών, και ό τρόπος τής προσφύ- άνώτερον μέρος τής κοιλίας εικονίζεται πυθμήν θα-

σεως, οτι ήσαν κάθετοι. Έκ τής βάσεως ουδέ τΌ λάσσης μέ κοράλλια και φύκη. Εϊς τήν έπομένην

ελάχιστον τεμάχιον άνευρέθη' συνεπληρώθη οέ ζώνην ή διακόσμησις είναι όμοια προς τήν τής

αύτη δια γύψου κατ' άπομίμησιν άλλουν ομοίων πρώτης. Ούτω δέ εναλλάσσεται ή διακόσμησις

άμφορέων. Πιθανόν ύψος 0'(50, πιθανή δέ διάμε- έφ' οσον σώζεται το άγγεΤον. Όμοίαν περίπου δια-

τρος του ανοίγματος του στομίου 0'21 . κόσμησιν έ'χουσι ρυτοι εκ Παλαικάστρου (άριθ.

Λαβάς ειχε τό άγγεϊον τεσσάρας, καθέτους περι Ευρετ. μουσ. 3390. Β8Α IX, 311), επίσης κύα-

τούς ώμους, ώς προείπομεν, και τεσσάρας μικρό- θος άριθ. Εύρετ. μουσ. 3134 και οινοχόη άριθ.

τέρας Οπό ταύτας περι τήν κοιλίαν και τεσσάρας Εύρετ. μουσ. 3004 έξ Άγ. Τριάδος. Ό Κ. Μϋ.1-

ά/.όμη μικροτέρας εις τήν αύτήν κάθετον γραμμήν ΙθΓ έδηυ,οσίευσεν έν ΑΜ 1909 πίν. XXIV 0 τε-

ύπο ταύτας περι τον πυθμένα ολίγον άνωθι τής μάχιον άγγείου έχον όμοίαν διακόσμησιν, εύρεθέν

βάσεως. Τών λαβών τούτων αί μέν δύο άνώτεραι εις τους τάφους Κακοβάτου παρά τήν άρχαίαν

σειρα'ι είναι ταινιοειδεΐς κοιλούμεναι εις το μέσον. Πύλον.

Μαρτυρεί δέ και το σχήμα καί ό τρόπος τής προσ- 3). Σκύφοι υψηλοί.

φύσεως τών λαβών τούτων οτι έπλάσθησαν κατά

μίμησιν μεταλλικού πρωτοτύπου. Αί δέ τής τε- Οπως έκ τών μεγάλων ωοειδών πίθων παρή-

λευταίας σειράς είσι κυλινδρικαί. Ή πρόσφυσις του χθησαν οι εξελίξεως του σχήματος οί αμφορείς,

λαιμοί) προς το σώμα τοΟ άγγείου εξαίρεται διά ούτως έκ τών μεγάλων πίθων τών εχόντων σχήμα

πλαστικοΟ ν.ορ^ονίου' Ό λαιμός είναι ευρύς καϊ τό ανεστραμμένου κώνου παρήχθησαν οί σκύφοι είκ.

χείλος αύτου διαπλατύνεται προς τά έξω, σχήμα- 7 καϊ 8.
τίζον έπίπεδον έπιφάνειαν χρωματισμένην δια μέ-
λανος χρώματος, εν ώ άφίνονται έξηρημέναι δύο
κυματοειδείς γραμμαί, αίτινες μόλις διακρινόμενα»,
έν τω ποωτοτύπω, δεν διακρίνονται έν τη είκόνι.
Ή άνωτέρα αύτη επίπεδος τοΟ χείλους επιφάνεια
διαυλακουται ελαφρώς κατά τήν έξωτερικήν αύτής
περιφέρειαν, έ'νθα τό έξωτερικόν χείλος ΰψούμενον
ολίγον σχηματίζει περιχείλωμα. Ή διάταξις αύτη α β γ

θά ειχε τον πρακτικόν σκοπόν ίνα αί όλίγαι στα- ΕΙκών 7. Σκύφοι υψηλοί (ϋψ. 0-41).

γόνες ΰγρου, αί άπομένουσαι κατά τήν μετάγγι-

σιν μη δύνανται νά χυθώσιν εξιυ του άμφορέως, Κάτωθεν μέν προσετέθη βάσις εξέχουσα ολίγον

άλλα νά έπανέρχωνται εντός αύτοΟ.Ή δέ τής κοί" γύρω του πυθμένος, άνωθεν δέ λαιμός, ώ προσε-

λίας οιακόσμησις έχει ώς έξής.Έξ ζωστήρες συνι- τέθη προχοή, ήτις πρότερον ύπήρχεν εϊς τήν κοι-

στάμενοι έκ τριών επαλλήλων κορδονιών διαιρουσι λίαν του άγγείου. Οί σκύφοι ούτοι εχουσι σχήμα

τήν όλην έξωτερικήν έπιφάνειαν τοΟ άγγείου εις εξ άπιοειδές, δύο καθέτους στρογγύλας τοξοειδείς λα-

πλατείας οριζοντίους επαλλήλους ζώνας, εφ' ών βάς, μεγάλην προχοήν έμπροσθεν διά τών τοιχω-

διατίθεται ή γραπτή διακοσμησις. Τήν άνωτάτην μάτοον τοΟ λαιμού κα'ι τρίτην πολύ μικροτέραν

ζώνην περι τούς ώμους διαθέει κύκλω σειρά δι- λαβήν όπισθεν όμοίαν τό σχήμα προς τάς άλλας

σκαριών, από τούτων κρέμανται κατά κανονικά δύο. Εκεί όπου ένουται ό λαιμός προς τήν κοι-

διαστήματα, προς τά κάτω νεύοντα τρία φύλλα λίαν υπάρχει (ουχί εις όλους) λεπτον πλαστικόν

και μεταξύ τών φύλλων προβάλλουσιν ύπεροι.Τάς κορδόνιον.