DOI Artikel:
Wilhelm, Adolf: Euboïka
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14281#0246
Έν τώ τρίτω στίχω του επιγράμματος ό κ. II. ΑΜΗΝ ίΤΟ^
γράφει: ΕΜΡΟΛΕΙΕΙΔΟΞ
Οΰνεκεν Ευσεβειών τέμενος τόδ επώνυμον αΰξει Σ Ω I Ε
Ως προς την έξήγησιν της περιέργου επιγραφής
και πάλιν έν τω τρίτω και τελευταίου διστίχω: ταύτης ό κ. Π. λέγει τα έΗη;-
ν * /β , . ,„ λ / . ,, φαίνεται ό Άμήνιτος ήτο καλός τις, δν φι-
Και τάδε πάντα ανεϋηκε, λέγει δ'εν πασι πολίταις· ι ~ „ „ Τ
™> Λ ~ , ι ο' &*> < *ος εξω της πόλεως ισως κατσικών παρακελενεται
Ευσεβειών κρήνης λαμβανετ ηδυ ποτον. , , ^
να φνλαττηται το κάλλος αντον έν τη πόλει».
Εϊνε όμως γνωστόν (.?δε Γ. Χατζηδάκη Άκαδη- Προφανώς ό κ. ΓΙ. εικάζει δτι ό Άμήνιτος έν
μεικά Αναγνώσματα Α' σ. 399) δτι « τό ΕΙ παρε- τί ("Ύ***) Καρύστω διέτρεχε κίνδυνον δια-
λαμβάνετο ενίοτε εις παράοτασιν κλειστότερου τινός φθοράς και δτι διά τούτον τον λόγον άγνωστος τις
βραχέος φ&όγγον», δτι δέ ή καταχρηστική γραφή ?*λος «πηύθυνεν εις αυτόν εγγραφον έπ'ι του λίθου
αύτη του ΕΙ αντί Ε δεν ήτο άσυνήΟης έν τή Εύ- τΨ ήΟικωτάτην παρακέλευσιν ταύτην. ΦοβοΟμαι
βοία, αποδεικνύει το βασίλεια (αντί: βασιλέα) και δτιΈλλην ών ό Άμήνιτος δεν ήδύνατο όπως
Έρετριείων (δις) έν τω έξ Έρετρίας ψηφίσματι έννοήση τί ήΟελεν ό φίλος αύτου νά είπη. Διό
ΑΕ 1892, 120 (ϋΐίΙβηΙ>θΐ·δθΐ·( 8γ11θ£β' 185). ού'τε τΨ>ς ^ητικής χρήσιν εκαμεν ό φίλος ούτο:
Νομίζω λοιπόν δτι το έν Καρύστω τέμενος έκα- <'?ά?ων άντ1 ταύτγ)ς ^ ^ομαστικήν Άμήνιτος
λεΐτο ΕΒσε/?ών τήιβνος και ή έν αύτώ κρήνη Εύ- ού'τε Γλαβε τ*ν κόπον δπω< έκ??άσΊΠ ~οϊον ε^
οε/?ών κρήνη, δπως ΕΒσε/?ώι> χώρος "τόπος τις έν δέον νά 1 Άμήνιτος. "Ισως δύναταί τις δπως
Κατάνη, ίδε Παυσ. Γ 28, 4 και Η. ΗίΙζΐ^ ιιικί τ° κάλλος αύτο° (π· Χ' διά *α™λλήλου θε-
Η ΒΙππιηθΓ III 780 ραπείας, διά κοσμητικών μέσων), άλλ' ές άπαν-
τος Οά εϊνε δύσκολον δπως φυλάττηταί τις είοος .
Ίο άντίγραφον, όπερ προέΟηκεν ο κ. II. τοις άνα-
Έπι φυσικού βράσου έν Καρύστω έν τω κήπω γνώσταις της ΑΕ, εϊνε έλλιπέστατον. Ευτυχώς
τού κ. Κωνσταντινίδου ό κ. Παπαβασιλείου άνέ- πληρέστερον άντίγραφον της επιγραφής ταύτης
γνώσε και αντέγραψε τήν έπομένην έπιγραφήν (ΑΕ ελήφθη ύπο τών κκ. Η. 8ο1ιΐ'&άθΓ και Τΐι. \Υϊβ-
1905, 15 άρ. 3): δ&η'ά έν ετει 1895.
ο'1Ι2.
0·30 Τ
Α /Λ Η |\| I Το (
Τ Η I "Π ΟΛΕΙ ψ I Λ 0£
<> Ο Τ Ε Ρ Α71 Κ Η
Κβ8ί βίηβΒ ΥοτΒρηιηρδ ■ ΡτοΜ ?
7 6θ
Είχων 1. Επιγραφή εκ Καρύστου.
γράφει: ΕΜΡΟΛΕΙΕΙΔΟΞ
Οΰνεκεν Ευσεβειών τέμενος τόδ επώνυμον αΰξει Σ Ω I Ε
Ως προς την έξήγησιν της περιέργου επιγραφής
και πάλιν έν τω τρίτω και τελευταίου διστίχω: ταύτης ό κ. Π. λέγει τα έΗη;-
ν * /β , . ,„ λ / . ,, φαίνεται ό Άμήνιτος ήτο καλός τις, δν φι-
Και τάδε πάντα ανεϋηκε, λέγει δ'εν πασι πολίταις· ι ~ „ „ Τ
™> Λ ~ , ι ο' &*> < *ος εξω της πόλεως ισως κατσικών παρακελενεται
Ευσεβειών κρήνης λαμβανετ ηδυ ποτον. , , ^
να φνλαττηται το κάλλος αντον έν τη πόλει».
Εϊνε όμως γνωστόν (.?δε Γ. Χατζηδάκη Άκαδη- Προφανώς ό κ. ΓΙ. εικάζει δτι ό Άμήνιτος έν
μεικά Αναγνώσματα Α' σ. 399) δτι « τό ΕΙ παρε- τί ("Ύ***) Καρύστω διέτρεχε κίνδυνον δια-
λαμβάνετο ενίοτε εις παράοτασιν κλειστότερου τινός φθοράς και δτι διά τούτον τον λόγον άγνωστος τις
βραχέος φ&όγγον», δτι δέ ή καταχρηστική γραφή ?*λος «πηύθυνεν εις αυτόν εγγραφον έπ'ι του λίθου
αύτη του ΕΙ αντί Ε δεν ήτο άσυνήΟης έν τή Εύ- τΨ ήΟικωτάτην παρακέλευσιν ταύτην. ΦοβοΟμαι
βοία, αποδεικνύει το βασίλεια (αντί: βασιλέα) και δτιΈλλην ών ό Άμήνιτος δεν ήδύνατο όπως
Έρετριείων (δις) έν τω έξ Έρετρίας ψηφίσματι έννοήση τί ήΟελεν ό φίλος αύτου νά είπη. Διό
ΑΕ 1892, 120 (ϋΐίΙβηΙ>θΐ·δθΐ·( 8γ11θ£β' 185). ού'τε τΨ>ς ^ητικής χρήσιν εκαμεν ό φίλος ούτο:
Νομίζω λοιπόν δτι το έν Καρύστω τέμενος έκα- <'?ά?ων άντ1 ταύτγ)ς ^ ^ομαστικήν Άμήνιτος
λεΐτο ΕΒσε/?ών τήιβνος και ή έν αύτώ κρήνη Εύ- ού'τε Γλαβε τ*ν κόπον δπω< έκ??άσΊΠ ~οϊον ε^
οε/?ών κρήνη, δπως ΕΒσε/?ώι> χώρος "τόπος τις έν δέον νά 1 Άμήνιτος. "Ισως δύναταί τις δπως
Κατάνη, ίδε Παυσ. Γ 28, 4 και Η. ΗίΙζΐ^ ιιικί τ° κάλλος αύτο° (π· Χ' διά *α™λλήλου θε-
Η ΒΙππιηθΓ III 780 ραπείας, διά κοσμητικών μέσων), άλλ' ές άπαν-
τος Οά εϊνε δύσκολον δπως φυλάττηταί τις είοος .
Ίο άντίγραφον, όπερ προέΟηκεν ο κ. II. τοις άνα-
Έπι φυσικού βράσου έν Καρύστω έν τω κήπω γνώσταις της ΑΕ, εϊνε έλλιπέστατον. Ευτυχώς
τού κ. Κωνσταντινίδου ό κ. Παπαβασιλείου άνέ- πληρέστερον άντίγραφον της επιγραφής ταύτης
γνώσε και αντέγραψε τήν έπομένην έπιγραφήν (ΑΕ ελήφθη ύπο τών κκ. Η. 8ο1ιΐ'&άθΓ και Τΐι. \Υϊβ-
1905, 15 άρ. 3): δ&η'ά έν ετει 1895.
ο'1Ι2.
0·30 Τ
Α /Λ Η |\| I Το (
Τ Η I "Π ΟΛΕΙ ψ I Λ 0£
<> Ο Τ Ε Ρ Α71 Κ Η
Κβ8ί βίηβΒ ΥοτΒρηιηρδ ■ ΡτοΜ ?
7 6θ
Είχων 1. Επιγραφή εκ Καρύστου.