DOI Artikel:
Sborōnos, Iōannēs N.: Asklēpiaka mnēmeia kai kionolatreia en Athēnais
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0110
ΑΕ 1ίΜ7
έσχάτως ύπό τοΟ Γ. Σωτηρίου μελετηθεΐσαν με-
σαιωνικήν εικόνα τηςμονής τοΟ Μεγάλου σπηλαίου,
έν / την βέσιν τού παιδος Αγ. Ιωάννου καταλαμ-
βάνει ο άώοως θανών βασιλόπαις Ιωάννη; Παλαιο-
λόγος & Ασάνης'), ώς προστάτης και ιατρός των
μικρών παιδιών, ιδίως δέ των πασχόντων ες ελο-
νοσίας Ακριβώς ο ειπείν ή προστάτις αύτη των
παιδιών Παναγία ή Ελεούσα, ή ώς πανοικτίρμ.ων
κόρη έπιγραφικώς χαο&κτηριζομένη (ίοέ 8οΗ1υπι·
Ηθγ^ογ ενΟ. ά.) και την 8ην σεπτεμβρι'ου έορτά-
ζουσα (το γενέσιον της Θεοτόκου), είναι ή άρτι
ΰπο της Αγ. Λννης τε/Οεϊσα κορασ'ις και οΥ αυτό
κυρίως άγαπα τά μικρά, ώς αυτή, παιδία. Αξιον
δε σημειώσεως ότι και χρονικώς ή εορτή αυτής
συμπίπτει προς την ΰπο τών άρ/αίων Αθηναίων
άγομένην έορτήν τών Άπατουρίων, καΟ' ήν οί γο-
νείς ένεγρα&ον εις τάς φατρίας ατούς γεννωμένους
έν τώ ένιαυτώ έκείνω παϊδας» .
» ι *
Επίσης εσφαλμένη είναι, νομίζω, και ή τρίτη
παρατηρησις τοΟ Πολίτου, ή γενικεύουσα και παρά
τοις άρχαίοις την δεισιδαιμονα προσδοκίαν της θε-
ραπείας τοΟ πυρετού παρ' οιωνδήποτε έργων της
αρχαίας πλαστικής, στηριζομένη δέ έπΐ μόνης της
μαρτυρίας του Λουκιανού (ΰεών έκκλ. 12), καθ'
ην « ό Πολυσήμαντος τοΰ άϋ·λητοΰ άνδριάς ίάται
τους πυρέττοντας έν Ολυμπία και ό Θεαγένους έν
θάσω». Κατ' έμέ ή δοξασία αύτη τών όψιμων
χρόνων του Λουκιανού οφείλεται εις τό γεγονός,
ότι πλειστάκις οί ανδριάντες τών άθλητών κα'ι μά-
λιστα τών παγκρατιαστών, ώς οί Θεαγένης καΐ Πο-
λυοάμας, στηρίζονται, ώς τά πλείστα τών αγαλ-
ματίων τοΟ Ίανίσκου (ΑΕ 1909, Πίνας ') Σβορώ-
νου ΑΚΜ σ. 2!<8, είκ. I .">."> καί 156), έΐίΐ κιονίσκων
ή στηλών, ενίοτε μάλιστα τόσον υψηλών (είκ.
19 -20) 1, ώστε νά καίνωνται ώς αύται έχοντες
ΐδιαιτέραν Ορησκευτικήν σημασίαν κα'ι δΰναμιν,
όπως βεβαίως εχουσι τοιαύτην, ό'τε αύται ευρίσκον-
ται παρά μίαν τών θυγατέρων τοΰ Ασκληπιού τών
μετά τοΟ /ηνός παιζουσών, σεσημασμένα», μάλιστα
διά του τροχού, συμβόλου τού απολυμαντικού ήλιου
(είκ. 13-14). Οί κιονίσκοι ούτοι είναι λείψανα, ώς
I ΑηροάΜίΜτ» τό προαε/;; 'Αρ/αιολογικόν ίελτίον.
·> Ιβορώνου. ΚΑ Μ σ. 820,4.
:{ Σβορωνο; ίνθ. ά. 3. 415.
4 "Αγαλμα τοΰ Ιν Κ")νσταντινου-'ί/.£·. |>οιιαι(ον, Ηοΐίαικίβι*,
Ηβά\<ήα πιι<1 Ρΐ3«ίϊ1ί ». 311 ε!ζ. 205,
/.9; ά&Χητής ( έν Κωνοταντινονπόλιι: ΗοΙΙάηάβΤ, Μβάίϋίν
ιι ικί ΡΙ,αΒίίΙΰ είκ 206 )■
20: ά&Ιηζοϊι άνάγλνφον (εξ Άϋηνων ΑΑΜ 2725).
έσχάτως ύπό τοΟ Γ. Σωτηρίου μελετηθεΐσαν με-
σαιωνικήν εικόνα τηςμονής τοΟ Μεγάλου σπηλαίου,
έν / την βέσιν τού παιδος Αγ. Ιωάννου καταλαμ-
βάνει ο άώοως θανών βασιλόπαις Ιωάννη; Παλαιο-
λόγος & Ασάνης'), ώς προστάτης και ιατρός των
μικρών παιδιών, ιδίως δέ των πασχόντων ες ελο-
νοσίας Ακριβώς ο ειπείν ή προστάτις αύτη των
παιδιών Παναγία ή Ελεούσα, ή ώς πανοικτίρμ.ων
κόρη έπιγραφικώς χαο&κτηριζομένη (ίοέ 8οΗ1υπι·
Ηθγ^ογ ενΟ. ά.) και την 8ην σεπτεμβρι'ου έορτά-
ζουσα (το γενέσιον της Θεοτόκου), είναι ή άρτι
ΰπο της Αγ. Λννης τε/Οεϊσα κορασ'ις και οΥ αυτό
κυρίως άγαπα τά μικρά, ώς αυτή, παιδία. Αξιον
δε σημειώσεως ότι και χρονικώς ή εορτή αυτής
συμπίπτει προς την ΰπο τών άρ/αίων Αθηναίων
άγομένην έορτήν τών Άπατουρίων, καΟ' ήν οί γο-
νείς ένεγρα&ον εις τάς φατρίας ατούς γεννωμένους
έν τώ ένιαυτώ έκείνω παϊδας» .
» ι *
Επίσης εσφαλμένη είναι, νομίζω, και ή τρίτη
παρατηρησις τοΟ Πολίτου, ή γενικεύουσα και παρά
τοις άρχαίοις την δεισιδαιμονα προσδοκίαν της θε-
ραπείας τοΟ πυρετού παρ' οιωνδήποτε έργων της
αρχαίας πλαστικής, στηριζομένη δέ έπΐ μόνης της
μαρτυρίας του Λουκιανού (ΰεών έκκλ. 12), καθ'
ην « ό Πολυσήμαντος τοΰ άϋ·λητοΰ άνδριάς ίάται
τους πυρέττοντας έν Ολυμπία και ό Θεαγένους έν
θάσω». Κατ' έμέ ή δοξασία αύτη τών όψιμων
χρόνων του Λουκιανού οφείλεται εις τό γεγονός,
ότι πλειστάκις οί ανδριάντες τών άθλητών κα'ι μά-
λιστα τών παγκρατιαστών, ώς οί Θεαγένης καΐ Πο-
λυοάμας, στηρίζονται, ώς τά πλείστα τών αγαλ-
ματίων τοΟ Ίανίσκου (ΑΕ 1909, Πίνας ') Σβορώ-
νου ΑΚΜ σ. 2!<8, είκ. I .">."> καί 156), έΐίΐ κιονίσκων
ή στηλών, ενίοτε μάλιστα τόσον υψηλών (είκ.
19 -20) 1, ώστε νά καίνωνται ώς αύται έχοντες
ΐδιαιτέραν Ορησκευτικήν σημασίαν κα'ι δΰναμιν,
όπως βεβαίως εχουσι τοιαύτην, ό'τε αύται ευρίσκον-
ται παρά μίαν τών θυγατέρων τοΰ Ασκληπιού τών
μετά τοΟ /ηνός παιζουσών, σεσημασμένα», μάλιστα
διά του τροχού, συμβόλου τού απολυμαντικού ήλιου
(είκ. 13-14). Οί κιονίσκοι ούτοι είναι λείψανα, ώς
I ΑηροάΜίΜτ» τό προαε/;; 'Αρ/αιολογικόν ίελτίον.
·> Ιβορώνου. ΚΑ Μ σ. 820,4.
:{ Σβορωνο; ίνθ. ά. 3. 415.
4 "Αγαλμα τοΰ Ιν Κ")νσταντινου-'ί/.£·. |>οιιαι(ον, Ηοΐίαικίβι*,
Ηβά\<ήα πιι<1 Ρΐ3«ίϊ1ί ». 311 ε!ζ. 205,
/.9; ά&Χητής ( έν Κωνοταντινονπόλιι: ΗοΙΙάηάβΤ, Μβάίϋίν
ιι ικί ΡΙ,αΒίίΙΰ είκ 206 )■
20: ά&Ιηζοϊι άνάγλνφον (εξ Άϋηνων ΑΑΜ 2725).