DOI Artikel:
Sborōnos, Iōannēs N.: Asklēpiaka mnēmeia kai kionolatreia en Athēnais
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0111
Λακληπαικά μνημεία και κιονολατρεία έν 'Αϋήναις' ύπυ I. Σβορώνον. 99
Α Ε ΙΗ17
Ηχ ίοωμεν, αυτής ταύτης της παλαιοτάτης έν Ελ-
λάδι κιονολατρείας, χαθ' ήν, ώς γνωρίζομεν ήδη
κυρίως εκ των εργασιών τοΟ κ. Λ. Εναηδ ' και
τη; Πογθικ'ρ ΒεπηβΙΙ οί κίονες και κιονίσκοι
ταυτισμένοι προς τοϋς θεούς ένεκα τη; έν αΰτοϊς
εκάστοτε κατασκηνώσει»; του -νεύματος και της
δυνάμεως αύτών των θεών, είνον κύτο'ι ούτοι τήν
δυναμιν να βοηθώσι του; ί/.ετεύοντας, κατ άκο-
λουθίαν οέ και να Οεραπεύωσι τους πάσχοντα;.
Περί τούτου όμως και μάλιστα περί του ες ου ή
τύγ/ρονος αθηναϊκή κιονολατρεία κατάγεται κίο-
νος το9 Βραυρωνείου της Ακροπόλεως πραγματευό-
μεΟα λεπτομερώς έν τω υπό τύπωσιν 18':' τομω
τής ΔΕΝΑ τ. 2 / κε. ΕνταΟθα άρκούμεΟανΟν άναφέ-
ροντες ίτι ή πανάρχαιος αύτη δοξασία περί της ια-
τρική; και προστατευτικής κ?.τά τών νόσων ουνά-
μεως τών κιόνων έσώΟη έν τη πόλει τών Αθηνών
τόσον ζωηρά, ίσον ϊν ελαχίσταις αλλαις πόλεσι,ώς
ζτο χαί προσδοκώμενον, άφού' ίλάχισται είναι αί
πόλεις, χί διαρκώς άνευ οΰοέ τής ελαχίστης δια-
κοπής χπο τών Μυκηναϊκών και πέραν χρόνων
μέχρι σήμερον ύπο του χύτοΟ πάντοτε λαοΟ κατοι-
χοΰμεναι, λαοΟ, όσον ουδείς ίσως άλλος έν τώ κό-
σμα», ζηλοτΰπως συντηροΰντος τάς παραδόσεις.
Ούτως ό Λ. I . Καμπούρογλους, ό τόσας πολυτί-
μους παραοόσεις τής πόλεως ημών διασώσας και
-αρά τής πολυτίμου Αθηναίας λογίας λαογράφου
μητρός χύτου κληρονομήσχς τήν γνώσιν τοΟ άλη-
θοϋς -νεύματος και αισθήματος τη; αθηναϊκή; παρα-
δόσεως, γράφων περί του κίονο; τοΟ "Αγίου Γιάννη
Κολόννα παρατηρεί δρθώς ότι, «άν ει; τήν κο-
λόννα του Αγ. Ιωάννου ό λαος η)ν ΰεομην
του, δέν σημαίνει ασφαλώς ότι ύπό τον Τωάννην
κρϋπ,τεται ό Ασκληπιό; ή ό Γόςαρις (ώς εφρόνουν
οί αρχαιολόγοι*). -Είς τήν στήλην χαί ονχϊ εις
τον ναόν ανήκει ή θαυματουργός δύναμις *β
ΓοΟτο ο είναι πανάρχαιον κληρονόμημα, άοοΰ άρ-
χικώς χιόνων μορφήν ειχον κα'ι έν Αθήναις οί, ώς
ή Βραυρωνία Αρτεμις, προστάται τής υγιείας θεοί
ιδέ κατωτέρω).
1 Μ νο<Μΐα<?Ηΐι Τγθβ ηιιιΙ Ι'ίΙΙβί' Οαΐΐ ίΐιιιΐ ϊΐκ ΜβίϋΙθΓΓΗ.
ιιβ;ιιι ι-βΐίΐΐίυιΐϋ: 7%« ,/οιιηιαΙ. οί ΗβΙΙ. 8ΐυάίβκ νοΙ. XXI
(1901) ο. 99-201.
·» Πιβ βο-οβΗβϋ ηιοαηιΐηά ΑΛβηη: ΑηιβΗσαη ./<>ιη·-
ιιι,I οί ΑτβΑαβοΙοάφ νοΙ. XIII (1909) β. 431-445.
:{ ΑΚ Πιο. Α' *. 1676. 3219. — ΡίΐΐΗΚίκ, Λιι<· ΑΐΙι. γ*4»7.
4 Ίιτοοίι των 'ΛΟηνϊί'.ιν τόα. Β' ο. 182.
Ό αυτός Δ. Γ. Καμπούρογλους (ε. α.) άνεδη-
μοσίευσε πάλαιαν τινα εικόνα λατρείας ύπό τών
Αθηναίων ετέρας θείαν ούναμιν κεκτημένης κο-
λόννας τής πόλεως ημών (είχ 21). Π ρόκειται περί
21 (Καμποΰρογλονς Ίοτορ. ' Αΰην' Β 182): κίων λατρευτικός
( προς Λ" τής άχροιτόλιως ).
του πλειστάκις έπί τών άρχαίων σχεδίων και /αρ-
τών τής έπί Τουρκοκρατίας πόλεως εϊκονιζομένου
και νΰν κατά -/ώραν σωζόμενου προς νότον τής
Ακροπόλεως μεταςύ του στρατιωτικού νοσοκο-
22: τό αι'ιό τώ άνω (21). ώς νΰν εχαι
με ίου κα'ι του λόφου του Μουσείου μεμονωμένου
άρραβδώτου κίονος (είχ. 22) ··. ΤΙ έν λόγω εΐκών
.» Ηοιηοηΐ, ΑΐΗί'ΐΐθΜ ηπ XVII1· βΐβοΐβ ΙΙίν. XXXVII
(1687 αΧ).
Α Ε ΙΗ17
Ηχ ίοωμεν, αυτής ταύτης της παλαιοτάτης έν Ελ-
λάδι κιονολατρείας, χαθ' ήν, ώς γνωρίζομεν ήδη
κυρίως εκ των εργασιών τοΟ κ. Λ. Εναηδ ' και
τη; Πογθικ'ρ ΒεπηβΙΙ οί κίονες και κιονίσκοι
ταυτισμένοι προς τοϋς θεούς ένεκα τη; έν αΰτοϊς
εκάστοτε κατασκηνώσει»; του -νεύματος και της
δυνάμεως αύτών των θεών, είνον κύτο'ι ούτοι τήν
δυναμιν να βοηθώσι του; ί/.ετεύοντας, κατ άκο-
λουθίαν οέ και να Οεραπεύωσι τους πάσχοντα;.
Περί τούτου όμως και μάλιστα περί του ες ου ή
τύγ/ρονος αθηναϊκή κιονολατρεία κατάγεται κίο-
νος το9 Βραυρωνείου της Ακροπόλεως πραγματευό-
μεΟα λεπτομερώς έν τω υπό τύπωσιν 18':' τομω
τής ΔΕΝΑ τ. 2 / κε. ΕνταΟθα άρκούμεΟανΟν άναφέ-
ροντες ίτι ή πανάρχαιος αύτη δοξασία περί της ια-
τρική; και προστατευτικής κ?.τά τών νόσων ουνά-
μεως τών κιόνων έσώΟη έν τη πόλει τών Αθηνών
τόσον ζωηρά, ίσον ϊν ελαχίσταις αλλαις πόλεσι,ώς
ζτο χαί προσδοκώμενον, άφού' ίλάχισται είναι αί
πόλεις, χί διαρκώς άνευ οΰοέ τής ελαχίστης δια-
κοπής χπο τών Μυκηναϊκών και πέραν χρόνων
μέχρι σήμερον ύπο του χύτοΟ πάντοτε λαοΟ κατοι-
χοΰμεναι, λαοΟ, όσον ουδείς ίσως άλλος έν τώ κό-
σμα», ζηλοτΰπως συντηροΰντος τάς παραδόσεις.
Ούτως ό Λ. I . Καμπούρογλους, ό τόσας πολυτί-
μους παραοόσεις τής πόλεως ημών διασώσας και
-αρά τής πολυτίμου Αθηναίας λογίας λαογράφου
μητρός χύτου κληρονομήσχς τήν γνώσιν τοΟ άλη-
θοϋς -νεύματος και αισθήματος τη; αθηναϊκή; παρα-
δόσεως, γράφων περί του κίονο; τοΟ "Αγίου Γιάννη
Κολόννα παρατηρεί δρθώς ότι, «άν ει; τήν κο-
λόννα του Αγ. Ιωάννου ό λαος η)ν ΰεομην
του, δέν σημαίνει ασφαλώς ότι ύπό τον Τωάννην
κρϋπ,τεται ό Ασκληπιό; ή ό Γόςαρις (ώς εφρόνουν
οί αρχαιολόγοι*). -Είς τήν στήλην χαί ονχϊ εις
τον ναόν ανήκει ή θαυματουργός δύναμις *β
ΓοΟτο ο είναι πανάρχαιον κληρονόμημα, άοοΰ άρ-
χικώς χιόνων μορφήν ειχον κα'ι έν Αθήναις οί, ώς
ή Βραυρωνία Αρτεμις, προστάται τής υγιείας θεοί
ιδέ κατωτέρω).
1 Μ νο<Μΐα<?Ηΐι Τγθβ ηιιιΙ Ι'ίΙΙβί' Οαΐΐ ίΐιιιΐ ϊΐκ ΜβίϋΙθΓΓΗ.
ιιβ;ιιι ι-βΐίΐΐίυιΐϋ: 7%« ,/οιιηιαΙ. οί ΗβΙΙ. 8ΐυάίβκ νοΙ. XXI
(1901) ο. 99-201.
·» Πιβ βο-οβΗβϋ ηιοαηιΐηά ΑΛβηη: ΑηιβΗσαη ./<>ιη·-
ιιι,I οί ΑτβΑαβοΙοάφ νοΙ. XIII (1909) β. 431-445.
:{ ΑΚ Πιο. Α' *. 1676. 3219. — ΡίΐΐΗΚίκ, Λιι<· ΑΐΙι. γ*4»7.
4 Ίιτοοίι των 'ΛΟηνϊί'.ιν τόα. Β' ο. 182.
Ό αυτός Δ. Γ. Καμπούρογλους (ε. α.) άνεδη-
μοσίευσε πάλαιαν τινα εικόνα λατρείας ύπό τών
Αθηναίων ετέρας θείαν ούναμιν κεκτημένης κο-
λόννας τής πόλεως ημών (είχ 21). Π ρόκειται περί
21 (Καμποΰρογλονς Ίοτορ. ' Αΰην' Β 182): κίων λατρευτικός
( προς Λ" τής άχροιτόλιως ).
του πλειστάκις έπί τών άρχαίων σχεδίων και /αρ-
τών τής έπί Τουρκοκρατίας πόλεως εϊκονιζομένου
και νΰν κατά -/ώραν σωζόμενου προς νότον τής
Ακροπόλεως μεταςύ του στρατιωτικού νοσοκο-
22: τό αι'ιό τώ άνω (21). ώς νΰν εχαι
με ίου κα'ι του λόφου του Μουσείου μεμονωμένου
άρραβδώτου κίονος (είχ. 22) ··. ΤΙ έν λόγω εΐκών
.» Ηοιηοηΐ, ΑΐΗί'ΐΐθΜ ηπ XVII1· βΐβοΐβ ΙΙίν. XXXVII
(1687 αΧ).