DOI Artikel:
Skias, Andreas: Epigraphai ek Plataiōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0175
ΑΕ 1917
Έπιγραφαι έκ Πλαταιών ϋπο Ά. Σκιά. 163
πολύ («γάλα, ών ό πρώτος στίχος κείται έντος
ίγναράκτου όέλτου. Εορετ. Μουσ. θηρ\ άρ. 1067.
|ΧΑ Ν I Ο Χ ^ Άνίοχ[ε]
Χ Α ι ρ χ«ψκ
ί4 (ΘΜ 1077).
Τεμάχιον στήλης έκ πώρινου λίθου μετ' ακρω-
τηρίων άνωθεν, ελλιπές κάτωθεν και προ; δεξίάν.
Γψ. 028, -λ. 029, -α/. 013. Εύρετ. Μουσ.
Θηβών άριθ. 1077.
Ε Π I π Α Ρ Α "Επί Παρα[μόντ)]
φ I Λ I φ£λ[Β]
15 (ΑΑΜ 12159· είκ. 7).
Πίνα: χαλκοΰς μετα προεξέχοντος χείλους πέ-
ριξ, ελλιπής άνωθεν. Γο άρχικόν ύψος αύτοΟ είνε
αόηλον. το δέ τωζόμενον είνε 0 28;>, -λ. 0 24,
πάχος κατά το χείλος ΙΗΙ'2. 'Απόχβίται εν τω
Εθνικώ Μουσείω καταγεγραμμένος εν τω εύρετη-
ρίω των χαλκών ύπ'άριθ. 121.Η!). Μνεία αϋτοΟ
έγένετο και εν ΠΑΕ 1899 50.
Γ ανημχίον φωτογράφημα ΑΑΜ 12159- επιγρ. αρ. 15):
Λνομάτων χατάλο}^.
Γα γράμματα είνε διατεταγμένα εις δυο στηλας.
αί στήλαι δέ κα'ι οί στίχοι χωρίζονται άπ αλλή-
λων δια προκεχαραγμένιυν γραμμών. Γά γράμ-
ματα έχοντα το κατά τους υστέρους Ρωμαϊκούς
χρόνους σύνηθες σχήμα γραφής οιατηροΟαι την
στρογγυλότατα τών παλαιοτέρων χρονών και είνε
ίκανώς κανονικά, ουδεμία δ άλλοίωσις ές επιδρά-
σεως της γραφής τών χειρογράφων παρατηρείται
έν αύτοΐς, ένώ το εναντίον συμβαίνει εν τω τεμα-
χίω τοΰ Αιοκλητιανείου διατάγματος (301 μΧ) τω
δημοσιευθέντι έν τη ΑΕ Ι89!· 149 ές. Συγκρίνων
τά γράμματα του έκ Πλαταιών πίνακος προς τά
τοΟ εΐρημένου τεμαχίου τοΰ Αιοκλητιανείου δια-
τάγματος νομίζω δτι, άν έπιτρέπεται να συναχθη
έκ της γραφής συμπέρασμα περί τών χρόνων, εις
ους ανάγεται ό έκ Πλαταιών πίνας", ούτος πρέπει
νά θεωρηθή ώς πολλάς δεκαετίας, ίσιος δέ και ολό-
κληρον αιώνα παλαιότερος εκείνου. 'Λςιοσημείω-
τον δ' εϊνε δτι ουδέποτε άπαντώσι τά νεωτερικά
σχήματα Α, -λ, ϋυΐ, άλλ άείποτε τά παλαιότερα
Λ, λ, Μ. Τοιαύτα παλαιογραφικά τεκμήρια άλη-
Οώς εϊνε ενίοτε απατηλά, και δή προκειμένου περί
επιγραφών τών ύστερωτέρων Ρωμαϊκών χρόνων,
άλλ' όμως επειδή και το περιεχόμενο/ τής έκ Πλα-
ταιών έπιγραφή: συμφωνεί προς τά προειρημένα.
πιστεύω ότι αύτη ορθώς δύναται νά άναχθη εις τάς
άρχάς τοΟ Γ ή και τό τέλος τοΰ Β' μΧ αιώνος.
Εν τώ σιυζομένω μέρει της έπιγραΐής άναγι-
νώσκεται κατάλογος δνομάτων, όστις έςετείνετο
καί περαιτέρω έν τω άπολεσθέντι μέρει, ώς φαί-
νεται έκ τών έν άρ/ή της δευτέρας στήλης λει-
ψάνων γραμμάτων, έν οίς αναγνωρίζεται ασφαλώς
ή ονοματική κατάληςις -ίος, προς όεςιάν δ' υπάρ-
χει άγραφος χώρος δηλών δτι δέν ύπήρχεν αυτόθι
συνεχές κείμενον μέχρι τοΰ άκρου τοΰ πίνακος.
Αριστερόθεν της καταλήψεως ταύτης έκ τοΰ ατω-
θέντος λειψάνου μακράς καθέτου κεραίας ?)τις
απέχει ίκανώς άπο του ακολούθου «, φαίνεται ότι
ΰπήρχεν αύτόθι Τ ή Ρ. Εν δέ τω αύτώ στίχω
τής πρώτης στήλης σώζονται τά άκρα δυο καθέτων
κεραιών, τής μέν μικροτέρας προς άριστεράν, τής
δ ετέρας βραχυτέρας.
Έν τή στήλη α' τό πρώτον άναγινωσκόμενον
όνομα είνε Ενέλπισχυς, μεθ' 0 έπονται ΟΧ καί άκο-
λούθως τρεις πλησίον αλλήλων κείμενα! κάθετοι
κεραΐαι, αΓτινες ελλιπείς άνωθεν οϋσαι δύνανται
Έπιγραφαι έκ Πλαταιών ϋπο Ά. Σκιά. 163
πολύ («γάλα, ών ό πρώτος στίχος κείται έντος
ίγναράκτου όέλτου. Εορετ. Μουσ. θηρ\ άρ. 1067.
|ΧΑ Ν I Ο Χ ^ Άνίοχ[ε]
Χ Α ι ρ χ«ψκ
ί4 (ΘΜ 1077).
Τεμάχιον στήλης έκ πώρινου λίθου μετ' ακρω-
τηρίων άνωθεν, ελλιπές κάτωθεν και προ; δεξίάν.
Γψ. 028, -λ. 029, -α/. 013. Εύρετ. Μουσ.
Θηβών άριθ. 1077.
Ε Π I π Α Ρ Α "Επί Παρα[μόντ)]
φ I Λ I φ£λ[Β]
15 (ΑΑΜ 12159· είκ. 7).
Πίνα: χαλκοΰς μετα προεξέχοντος χείλους πέ-
ριξ, ελλιπής άνωθεν. Γο άρχικόν ύψος αύτοΟ είνε
αόηλον. το δέ τωζόμενον είνε 0 28;>, -λ. 0 24,
πάχος κατά το χείλος ΙΗΙ'2. 'Απόχβίται εν τω
Εθνικώ Μουσείω καταγεγραμμένος εν τω εύρετη-
ρίω των χαλκών ύπ'άριθ. 121.Η!). Μνεία αϋτοΟ
έγένετο και εν ΠΑΕ 1899 50.
Γ ανημχίον φωτογράφημα ΑΑΜ 12159- επιγρ. αρ. 15):
Λνομάτων χατάλο}^.
Γα γράμματα είνε διατεταγμένα εις δυο στηλας.
αί στήλαι δέ κα'ι οί στίχοι χωρίζονται άπ αλλή-
λων δια προκεχαραγμένιυν γραμμών. Γά γράμ-
ματα έχοντα το κατά τους υστέρους Ρωμαϊκούς
χρόνους σύνηθες σχήμα γραφής οιατηροΟαι την
στρογγυλότατα τών παλαιοτέρων χρονών και είνε
ίκανώς κανονικά, ουδεμία δ άλλοίωσις ές επιδρά-
σεως της γραφής τών χειρογράφων παρατηρείται
έν αύτοΐς, ένώ το εναντίον συμβαίνει εν τω τεμα-
χίω τοΰ Αιοκλητιανείου διατάγματος (301 μΧ) τω
δημοσιευθέντι έν τη ΑΕ Ι89!· 149 ές. Συγκρίνων
τά γράμματα του έκ Πλαταιών πίνακος προς τά
τοΟ εΐρημένου τεμαχίου τοΰ Αιοκλητιανείου δια-
τάγματος νομίζω δτι, άν έπιτρέπεται να συναχθη
έκ της γραφής συμπέρασμα περί τών χρόνων, εις
ους ανάγεται ό έκ Πλαταιών πίνας", ούτος πρέπει
νά θεωρηθή ώς πολλάς δεκαετίας, ίσιος δέ και ολό-
κληρον αιώνα παλαιότερος εκείνου. 'Λςιοσημείω-
τον δ' εϊνε δτι ουδέποτε άπαντώσι τά νεωτερικά
σχήματα Α, -λ, ϋυΐ, άλλ άείποτε τά παλαιότερα
Λ, λ, Μ. Τοιαύτα παλαιογραφικά τεκμήρια άλη-
Οώς εϊνε ενίοτε απατηλά, και δή προκειμένου περί
επιγραφών τών ύστερωτέρων Ρωμαϊκών χρόνων,
άλλ' όμως επειδή και το περιεχόμενο/ τής έκ Πλα-
ταιών έπιγραφή: συμφωνεί προς τά προειρημένα.
πιστεύω ότι αύτη ορθώς δύναται νά άναχθη εις τάς
άρχάς τοΟ Γ ή και τό τέλος τοΰ Β' μΧ αιώνος.
Εν τώ σιυζομένω μέρει της έπιγραΐής άναγι-
νώσκεται κατάλογος δνομάτων, όστις έςετείνετο
καί περαιτέρω έν τω άπολεσθέντι μέρει, ώς φαί-
νεται έκ τών έν άρ/ή της δευτέρας στήλης λει-
ψάνων γραμμάτων, έν οίς αναγνωρίζεται ασφαλώς
ή ονοματική κατάληςις -ίος, προς όεςιάν δ' υπάρ-
χει άγραφος χώρος δηλών δτι δέν ύπήρχεν αυτόθι
συνεχές κείμενον μέχρι τοΰ άκρου τοΰ πίνακος.
Αριστερόθεν της καταλήψεως ταύτης έκ τοΰ ατω-
θέντος λειψάνου μακράς καθέτου κεραίας ?)τις
απέχει ίκανώς άπο του ακολούθου «, φαίνεται ότι
ΰπήρχεν αύτόθι Τ ή Ρ. Εν δέ τω αύτώ στίχω
τής πρώτης στήλης σώζονται τά άκρα δυο καθέτων
κεραιών, τής μέν μικροτέρας προς άριστεράν, τής
δ ετέρας βραχυτέρας.
Έν τή στήλη α' τό πρώτον άναγινωσκόμενον
όνομα είνε Ενέλπισχυς, μεθ' 0 έπονται ΟΧ καί άκο-
λούθως τρεις πλησίον αλλήλων κείμενα! κάθετοι
κεραΐαι, αΓτινες ελλιπείς άνωθεν οϋσαι δύνανται