DOI Artikel:
West A. B.; Meritt, Benjamin Dean: O phorologikos katalogos, I. G. I., 218
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14370#0065
ΑΕ .1925—1926 λ^ββί και ΜθΓϋί: Ό φορολογικός κατάλογος I. (τ. Γ2, 218. ' 53
κατά τά πρώτα ετη τοϋ πολέμου χάσματα εν τοις Ίωνικοϊς —Καρικοϊς καταλύγοις. Συγ-
χρόνως οίκος δεν Οά έπρεπε να λησμονή.σωμεν ότι τά έν τφ·-έ.σωτερικφ ·· κυρίως διαμερί-
σματα και αί κατά τάς εσχατιάς τοϋ κράτους κείμενα ι χώραι, ένθα αί Αθήναι ουδέποτε
υπήρξαν Ίσχυραί, θα έπηρεάσθησαν, τά δε παράλια έκτος μεμονωμένων τινών πόλεων,
έπλήρωνον ακόμη φόρους, δπως δυνάμεθα νά συμπεράνω μεν έκ τοϋ θουκυδίδου.1 Προσ-
έτι δε ό κατάλογος ημών δεικνύει οτι δεν πρέπει νά άποδίδωμεν. σημασίαν πολλήν εις
την θεωρίαν γενικής παθητικής αμύνης υπό τών απομεμακρυσμένων πόλεων και διαμε-
ρισμάτων, διότι ή Καρθασυάνδη και άλλη τις πόλις τής νοτιοανατολικής Καρίας ήσαν φό-
ρου υποτελείς κατά τους χρόνους τοΰ ήμετέρου καταλόγου· και εάν ή Βέλο μεν ακόμη
αφαιρέσει έκ τοϋ καταλόγου τών πιθανώς φόρου υποτελών πάντας εκείνους, τών οποίων
αί θέσεις είναι εν τω έσωτερικώ ή αβέβαιοι, θά έβραχύνετο ούτος μόνον κατά τέσσαρα ή
πέντε ονόματα.
Κριτήριο ν διά τον Ίωνικόν-Καρικόν κατάλογον τής επιγραφής ημών, τοΰ οποίου
δεν έγένετο χρήσις, εχομεν τον άντίστοιχον πατάλογον ΙΟ. Ρ, 216, ενθα ύπήρχον περί τά
πεντήκοντα ονόματα., 3
Επειδή δε ό κατάλογος ούτος χρονολογείται από τής έν Λυκία αποτυχίας τοΰ Με-
λησάνδρου, παρέχει τό μάλλον άνάλογον παράλληλον, τό όποιον δύναται νά έξευρεθή. Δυνά-
μεθα νά παρατηρήσωμεν ότι ή ύφ' ημών ως άνω προτεινομένη συμπλήρωσις τής προ)-
της στήλης έπιτρέπει νά αριθμήσω μεν 46 ονόματα έν τω κυρίω σώματι και έτερα 5 έν τω
παραρτήματι κατωτέρω, ήτοι έν δλω 51 ονόματα. Ή αναλογία είναι οΰτω στενή, ώστε
πιστεύομεν ότι ή άποκατ^άστασις ημών δύναται νΰν νά θε<υρΐ)θή ώς βεβαιωθεΐσα κατά τά
κύρια αύτής χαρακτηριστικά σημεία.
Κλείομεν νΰν την συζήτησιν ημών περι τής πρώτης στήλης διά περιλήψεως
τών έπιτευχθέντων συμπερασμάτοον. Ό αριθμός τών στίχων τοΰ κειμένου ήτο 61,
έκ τών οποίων ό Ίωνικός-Καρικός κατάλογος και τό είσαγωγικόν κείμενον κατελάμ-
βανον 4!» στίχους (46 ονόματα). Διά τούτων διέρχεται χάσμα εξ 11 στίχων. Κάτωθεν
τοΰ Ίωνΐκοΰ τμήματος έχομεν πέντε άνεπιγράφους στίχους, κείμενον είσαγωγικόν έκ
δύο στίχων και έν παράρτημα πιθανόν έκ πέντε στίχων. "Εχομεν περι τους έξ άπόντας,
τινές τών οποίων δύνανται νά δικαιολογηθώσιν έκ τής κατά τάς έοχατιάς τοΰ κράτους
θέσεως των.
Ή δευτέρα στήλη συνίσταται έξ ενός θρακικού καταλόγου έξ 22 ονομάτων
και ενός στίχου κειμένου είσαγα)γικοϋ, έξ ενός Νησιωτικοϋ καταλόγου έξ 22 ονομάτων
και ενός στίχου εισαγωγικού κειμένου. Μεταξύ τών δύο καταλόγων υπάρχει άνεπίγρα-
φος (;) επιφάνεια ίση προς 15 στίχους, ήτις ένεκα τοϋ μήκους της δύναται νά έγείρη υπό-
νοιας. Εις τό σημεΐον τούτο θά εχωμεν την εύκαιρίαν να έπανελθωμεν άργότερον.
Έν τή συζητήσει ημών περι τοΰ χάσματος τής πρά)της στήλης δεν έλάβομεν ύπ'
όψιν τό χάσμα τής τρίτης στήλης, διότι τά υπό τά γράμματα ά και « τεμάχια τοΰ Οοΐ'ριΐΒ
δεν έ'χουσι σημεΐον έπαφής μετά τοϋ τεμαχίου β πρύς τά άριστερά, ·> και τοιουτοτρόπως
ή προς τάς στήλας Τ και II σχετική θέσις αυτών δεν δύναται νά ύρισθη. Ούτε πρύς τό
1 Αύϊ. III, 31.
3 Διά τό κείμενον τοΰ ΙΟ. I2, 216 πρβ. Β. Ό. Μβ>
χϋί, Α. -Τ. Α., 1927, 180-185.
:> Τό τεμάχιον ο είναι πραγματικώς δύο τεμάχια, αμφό-
τερα δημοσιευθέντα ύπό τοϋ Κοοίιίοι·, Ηβι·η)β8; XXXI,
141 και έξης.
κατά τά πρώτα ετη τοϋ πολέμου χάσματα εν τοις Ίωνικοϊς —Καρικοϊς καταλύγοις. Συγ-
χρόνως οίκος δεν Οά έπρεπε να λησμονή.σωμεν ότι τά έν τφ·-έ.σωτερικφ ·· κυρίως διαμερί-
σματα και αί κατά τάς εσχατιάς τοϋ κράτους κείμενα ι χώραι, ένθα αί Αθήναι ουδέποτε
υπήρξαν Ίσχυραί, θα έπηρεάσθησαν, τά δε παράλια έκτος μεμονωμένων τινών πόλεων,
έπλήρωνον ακόμη φόρους, δπως δυνάμεθα νά συμπεράνω μεν έκ τοϋ θουκυδίδου.1 Προσ-
έτι δε ό κατάλογος ημών δεικνύει οτι δεν πρέπει νά άποδίδωμεν. σημασίαν πολλήν εις
την θεωρίαν γενικής παθητικής αμύνης υπό τών απομεμακρυσμένων πόλεων και διαμε-
ρισμάτων, διότι ή Καρθασυάνδη και άλλη τις πόλις τής νοτιοανατολικής Καρίας ήσαν φό-
ρου υποτελείς κατά τους χρόνους τοΰ ήμετέρου καταλόγου· και εάν ή Βέλο μεν ακόμη
αφαιρέσει έκ τοϋ καταλόγου τών πιθανώς φόρου υποτελών πάντας εκείνους, τών οποίων
αί θέσεις είναι εν τω έσωτερικώ ή αβέβαιοι, θά έβραχύνετο ούτος μόνον κατά τέσσαρα ή
πέντε ονόματα.
Κριτήριο ν διά τον Ίωνικόν-Καρικόν κατάλογον τής επιγραφής ημών, τοΰ οποίου
δεν έγένετο χρήσις, εχομεν τον άντίστοιχον πατάλογον ΙΟ. Ρ, 216, ενθα ύπήρχον περί τά
πεντήκοντα ονόματα., 3
Επειδή δε ό κατάλογος ούτος χρονολογείται από τής έν Λυκία αποτυχίας τοΰ Με-
λησάνδρου, παρέχει τό μάλλον άνάλογον παράλληλον, τό όποιον δύναται νά έξευρεθή. Δυνά-
μεθα νά παρατηρήσωμεν ότι ή ύφ' ημών ως άνω προτεινομένη συμπλήρωσις τής προ)-
της στήλης έπιτρέπει νά αριθμήσω μεν 46 ονόματα έν τω κυρίω σώματι και έτερα 5 έν τω
παραρτήματι κατωτέρω, ήτοι έν δλω 51 ονόματα. Ή αναλογία είναι οΰτω στενή, ώστε
πιστεύομεν ότι ή άποκατ^άστασις ημών δύναται νΰν νά θε<υρΐ)θή ώς βεβαιωθεΐσα κατά τά
κύρια αύτής χαρακτηριστικά σημεία.
Κλείομεν νΰν την συζήτησιν ημών περι τής πρώτης στήλης διά περιλήψεως
τών έπιτευχθέντων συμπερασμάτοον. Ό αριθμός τών στίχων τοΰ κειμένου ήτο 61,
έκ τών οποίων ό Ίωνικός-Καρικός κατάλογος και τό είσαγωγικόν κείμενον κατελάμ-
βανον 4!» στίχους (46 ονόματα). Διά τούτων διέρχεται χάσμα εξ 11 στίχων. Κάτωθεν
τοΰ Ίωνΐκοΰ τμήματος έχομεν πέντε άνεπιγράφους στίχους, κείμενον είσαγωγικόν έκ
δύο στίχων και έν παράρτημα πιθανόν έκ πέντε στίχων. "Εχομεν περι τους έξ άπόντας,
τινές τών οποίων δύνανται νά δικαιολογηθώσιν έκ τής κατά τάς έοχατιάς τοΰ κράτους
θέσεως των.
Ή δευτέρα στήλη συνίσταται έξ ενός θρακικού καταλόγου έξ 22 ονομάτων
και ενός στίχου κειμένου είσαγα)γικοϋ, έξ ενός Νησιωτικοϋ καταλόγου έξ 22 ονομάτων
και ενός στίχου εισαγωγικού κειμένου. Μεταξύ τών δύο καταλόγων υπάρχει άνεπίγρα-
φος (;) επιφάνεια ίση προς 15 στίχους, ήτις ένεκα τοϋ μήκους της δύναται νά έγείρη υπό-
νοιας. Εις τό σημεΐον τούτο θά εχωμεν την εύκαιρίαν να έπανελθωμεν άργότερον.
Έν τή συζητήσει ημών περι τοΰ χάσματος τής πρά)της στήλης δεν έλάβομεν ύπ'
όψιν τό χάσμα τής τρίτης στήλης, διότι τά υπό τά γράμματα ά και « τεμάχια τοΰ Οοΐ'ριΐΒ
δεν έ'χουσι σημεΐον έπαφής μετά τοϋ τεμαχίου β πρύς τά άριστερά, ·> και τοιουτοτρόπως
ή προς τάς στήλας Τ και II σχετική θέσις αυτών δεν δύναται νά ύρισθη. Ούτε πρύς τό
1 Αύϊ. III, 31.
3 Διά τό κείμενον τοΰ ΙΟ. I2, 216 πρβ. Β. Ό. Μβ>
χϋί, Α. -Τ. Α., 1927, 180-185.
:> Τό τεμάχιον ο είναι πραγματικώς δύο τεμάχια, αμφό-
τερα δημοσιευθέντα ύπό τοϋ Κοοίιίοι·, Ηβι·η)β8; XXXI,
141 και έξης.