DOI article:
Baroucha, Eirēnē A.: Ellēnikos taphos tēs Parou
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14370#0143
ΑΕ 1925-1926
Ειρήνης Α. Βαρούχα: Ελληνικός τάφος της Πάρον
131
γραμμή , τοΰ -περιγράμματος . είναι παχεΐα και ή άντίΟεσις αυτής προς τό λευκό ν βάθος
τοΰ αγγείου είναι μεγάλη, ενώ τό ρόδινον χρώμα είναι καΐ θα ήτο ίσως εξ αρχής πολΰ
ανοικτό ν.
Άλλο. δεν είναι μόνον δια την τεχνοτροπίαν του ενδιαφέρον τό πινάκιον και τό
σχήμά του είναι μονά δικό ν, καθόσον γνωρίζω. Δεν έ'χει τό κοινόν παραδεδομένον σχήμα,
.τό όποιον μέ μικράς παραλλαγάς συναντάται εις δλας τάς έποχάς 1 από των γεωμετρικών
χρόνων μέχρι τών ελληνιστικών. Συχνότατα ώς γνωστόν άπαντα τό σχήμα τοΰ πινακίου
11: Παρ'ίοταοις λενκον πινακίου ( Ιγ νογράφημα Ζιλλικρόν).
εις την γεωμετρικήν κεραμεικήν. Εις τα μελανόμορορα άγγεΐα εξακολουθεί να είναι
άγσ.πητόν σχήμα, εις τά αγγεία δε τής Ακροπόλεως, όπως ελέχθη ανωτέρω, υπάρχουν
καΐ πολλά μέ λευκόν βάθος2. Εις τά έρυθρόμορορα τοϋ 5ου αιώνος εξακολουθούν τά
πινάκια μέ τά ίδια περίπου σχήματα- δύναται δμως νά παρατηρήση κάνεις δτι τό πινά-
κιον εΐναι μάλλον άρχαΐκόν σχήμα, έφ' δσον δέ κατερ/όμεθα^πρός τό τέλος τοΰ αιώνος
γίνεται σπανιώτερον.·*, ένω εις τά αρχαΐζοντα έρυθρόμορορα είναι συνηθέστερον και
ιδιαιτέρως άγαπητόν εις τον Έπίκτητον Κ
1 Πρ. Ρίιιΐιΐ. έν.άν. α. 305. Βιΐδοΐιοΐ'2 78. 8 ένθ. 3 Βθ3ζ1βγ, Κβάΐΐ§·. ν&3 σ. 13 και 14.
άν. ΗορΙαιίΒοη ^. Η. 8. 1902 46 έ. «Ξένια.» 1912 σ. 91. 4 Βθαζ1ογ έν. άν. σελ. 17.
2 ΟπιβΓεν. άν 2395 κ. έ.
Ειρήνης Α. Βαρούχα: Ελληνικός τάφος της Πάρον
131
γραμμή , τοΰ -περιγράμματος . είναι παχεΐα και ή άντίΟεσις αυτής προς τό λευκό ν βάθος
τοΰ αγγείου είναι μεγάλη, ενώ τό ρόδινον χρώμα είναι καΐ θα ήτο ίσως εξ αρχής πολΰ
ανοικτό ν.
Άλλο. δεν είναι μόνον δια την τεχνοτροπίαν του ενδιαφέρον τό πινάκιον και τό
σχήμά του είναι μονά δικό ν, καθόσον γνωρίζω. Δεν έ'χει τό κοινόν παραδεδομένον σχήμα,
.τό όποιον μέ μικράς παραλλαγάς συναντάται εις δλας τάς έποχάς 1 από των γεωμετρικών
χρόνων μέχρι τών ελληνιστικών. Συχνότατα ώς γνωστόν άπαντα τό σχήμα τοΰ πινακίου
11: Παρ'ίοταοις λενκον πινακίου ( Ιγ νογράφημα Ζιλλικρόν).
εις την γεωμετρικήν κεραμεικήν. Εις τα μελανόμορορα άγγεΐα εξακολουθεί να είναι
άγσ.πητόν σχήμα, εις τά αγγεία δε τής Ακροπόλεως, όπως ελέχθη ανωτέρω, υπάρχουν
καΐ πολλά μέ λευκόν βάθος2. Εις τά έρυθρόμορορα τοϋ 5ου αιώνος εξακολουθούν τά
πινάκια μέ τά ίδια περίπου σχήματα- δύναται δμως νά παρατηρήση κάνεις δτι τό πινά-
κιον εΐναι μάλλον άρχαΐκόν σχήμα, έφ' δσον δέ κατερ/όμεθα^πρός τό τέλος τοΰ αιώνος
γίνεται σπανιώτερον.·*, ένω εις τά αρχαΐζοντα έρυθρόμορορα είναι συνηθέστερον και
ιδιαιτέρως άγαπητόν εις τον Έπίκτητον Κ
1 Πρ. Ρίιιΐιΐ. έν.άν. α. 305. Βιΐδοΐιοΐ'2 78. 8 ένθ. 3 Βθ3ζ1βγ, Κβάΐΐ§·. ν&3 σ. 13 και 14.
άν. ΗορΙαιίΒοη ^. Η. 8. 1902 46 έ. «Ξένια.» 1912 σ. 91. 4 Βθαζ1ογ έν. άν. σελ. 17.
2 ΟπιβΓεν. άν 2395 κ. έ.