ΑΕ 1925—1926
Μιχαήλ Δέφνερ: Ή άρχαία όχύρωσις τής πόλεως Σκύρου
167
Σκΰρον, 'Ίμβρον και Λήμνο ν, ας μόλις τω 387 άνέκτησαν πάλιν δια της ειρήνης τοΰ
Άνταλκίδου ϊ.
Υποθέτω δτι ή έ'στω και πρόσκαιρος απώλεια τριών ναυτικών βάσεων θα έσω-
φρόνισε τους Αθηναίους, και δτι παρ'δλας τάς οικονομικός των δυσχέρειας θα είργάζοντο
προς άπόκτησιν ναυτικής δυνάμεως, βλέποντες και την από έτους εις έτος έξασθένησιν
τών Σπαρτιατών. Ούτοι βαρέως φέρονιες την συμμαχίαν Αθηναίων και Θηβαίων, προε-
κάλεσαν ναυμαχίαν παρά την Νάξον κατά Σεπτ. 376, καθ' ην ό Λακεδαιμόνιος
ναύαρχος Πόλλις, άγων 60 τριήρεις, κατετροπώθη υπό τοΰ Αθηναίου Χαβρίου,
άγοντος 80 τριήρεις. Μετά τήν νίκη ν ταΰτην οι Αθηναίοι άνέκτησαν πάλιν την
ναυτικήν ήγεμονίαν, ήν κατά τά επόμενα έτη έπεκτείναντες άνέκτησαν καΐ μέρος τής
Θρακικής Χερσονήσου και έκυρίευσαν πολλάς πόλεις τής Χαλκιδικής, τή βοηθεία
τοΰ βασιλέως τής Μακεδονίας Περδίκκου, δστις, παύσας νά είνε σύμμαχος τών Θηβαίων>
έγεινε φίλος τών Αθηναίων. Αύται δμως αί έπιτυχίαι τών Αθηναίων έξήγειραν τών Θη-
βαίων τό φιλόπρωτον— τό φιλόπρωτον, τήν καταστρεπτικήν τ αύτη ν ιδιό-
τητα τών Ελλήνων, — οΐτινες ήλεκτρισθέντες υπό τών λόγων τοΰ Έπαμει-
νώνδου έψήφισαν τήν κατασκευήν εκατόν τριήρεων, δπως καθαιρέσωσι τήν κατά θά-
λασσαν νέαν ήγεμονίαν τών Αθηναίων.
Αναφέρω τά ιστορικά ταύτα γεγονότα, δπως φθάσω εις τό συμπέρασμα, δτι τήν
όχύρωσιν τής Σκύρου θά έξετέλεσαν ο ί Αθηναίοι μεταξύ τών ετών 370 και 356
Έάν ταύτην άνέβαλλον, μέχρις ού ό Δημοσθένης έξερεθίση αυτούς κατά τοΰ Φιλίππου,
όστις εξ-Ευβοίας ήπείλει τάς κτήσεις των, δεν θά είχον πλέον ούτε τήν άπερίσπαστον
ενεργητικότητα ούτε τους χρηματικούς πόρους προς έκτέλεσιν τοιούτου έργου. "Ηδη από
τοΰ 356 ήρχισαν αί οικονομικά! δυσχέρειαι τής Αθηναϊκής δημοκρατίας, αί συμμαχίαι
εναντίον αυτής, ή παρά τοΰ Φιλίππου ιδρυσις ναυτικής δυνάμεως και αί έν Θράκη και
Θεσσαλία έπιτυχίαι αύτοΰ, δπότε τω 341 ό Δημοσθένης έν τω περί Χερσονήσου λόγω
καταγγέλλει τον παρά Φιλίππου κίνδυνον τών νήσων. Τω 338 τέλος ή έν Χαιρώνεια νίκη
τοΰ Φιλίππου κατά τών Αθηναίων και Θηβαίων συνεπάγεται τό τέλος τής κατά θάλασ-
σαν ηγεμονίας τών Αθηνών.
Τεχνικοί λόγοι οχυρωτικής δεν άντιμάχονται εις τό συμπερασμό, μου, δτι οί Αθη-
ναίοι ώχύρωσαν την Σκΰρον μεταξύ τών ετών 370 και 356.
Μιχαήλ Δέφνερ Δ. Φ.
1 Πόσον βαρέως εφερον ο! Αθηναίοι τήν ά,τώλειον
τών τριών νήσων, μανθάνομεν έκ τών Ελληνικών τοϋ
Ξενοφώντος (VI, 8, 15:) «οι τε γαρ 'Αθηναίοι εφο&ονντο
αννθέσθαι αντονόμονς τας πόλεις και τάς νήσονς είναι,
μή Λήμνου και "Ιμ§ρον και Σκύρου στερηθ-εϊεν» και V,
1,31: «Αρταξέρξης βασιλεύς νομίζει δίκαιον, τάς μεν εν
* Ασία στόλεις έαντον είναι και τών νήσων Κλαζομενάς και
Κνπρον, τάς δε αλλάς Ελληνίδας πόλεις και μικρας και
μεγάλας αυτόνομους άφεΐναι πλην Λήμνου και "Ιμβρον
και Σκύρου" ταύτας δε ωσπερ τό άρχαΐον είναι Αθη-
ναίων». — Εις τό κείμενον διορθώνω τάς λέξεις «πόλεις
χαϊ μικράς» εις «πόλεις και νήσονς μικράς τε..».
Μιχαήλ Δέφνερ: Ή άρχαία όχύρωσις τής πόλεως Σκύρου
167
Σκΰρον, 'Ίμβρον και Λήμνο ν, ας μόλις τω 387 άνέκτησαν πάλιν δια της ειρήνης τοΰ
Άνταλκίδου ϊ.
Υποθέτω δτι ή έ'στω και πρόσκαιρος απώλεια τριών ναυτικών βάσεων θα έσω-
φρόνισε τους Αθηναίους, και δτι παρ'δλας τάς οικονομικός των δυσχέρειας θα είργάζοντο
προς άπόκτησιν ναυτικής δυνάμεως, βλέποντες και την από έτους εις έτος έξασθένησιν
τών Σπαρτιατών. Ούτοι βαρέως φέρονιες την συμμαχίαν Αθηναίων και Θηβαίων, προε-
κάλεσαν ναυμαχίαν παρά την Νάξον κατά Σεπτ. 376, καθ' ην ό Λακεδαιμόνιος
ναύαρχος Πόλλις, άγων 60 τριήρεις, κατετροπώθη υπό τοΰ Αθηναίου Χαβρίου,
άγοντος 80 τριήρεις. Μετά τήν νίκη ν ταΰτην οι Αθηναίοι άνέκτησαν πάλιν την
ναυτικήν ήγεμονίαν, ήν κατά τά επόμενα έτη έπεκτείναντες άνέκτησαν καΐ μέρος τής
Θρακικής Χερσονήσου και έκυρίευσαν πολλάς πόλεις τής Χαλκιδικής, τή βοηθεία
τοΰ βασιλέως τής Μακεδονίας Περδίκκου, δστις, παύσας νά είνε σύμμαχος τών Θηβαίων>
έγεινε φίλος τών Αθηναίων. Αύται δμως αί έπιτυχίαι τών Αθηναίων έξήγειραν τών Θη-
βαίων τό φιλόπρωτον— τό φιλόπρωτον, τήν καταστρεπτικήν τ αύτη ν ιδιό-
τητα τών Ελλήνων, — οΐτινες ήλεκτρισθέντες υπό τών λόγων τοΰ Έπαμει-
νώνδου έψήφισαν τήν κατασκευήν εκατόν τριήρεων, δπως καθαιρέσωσι τήν κατά θά-
λασσαν νέαν ήγεμονίαν τών Αθηναίων.
Αναφέρω τά ιστορικά ταύτα γεγονότα, δπως φθάσω εις τό συμπέρασμα, δτι τήν
όχύρωσιν τής Σκύρου θά έξετέλεσαν ο ί Αθηναίοι μεταξύ τών ετών 370 και 356
Έάν ταύτην άνέβαλλον, μέχρις ού ό Δημοσθένης έξερεθίση αυτούς κατά τοΰ Φιλίππου,
όστις εξ-Ευβοίας ήπείλει τάς κτήσεις των, δεν θά είχον πλέον ούτε τήν άπερίσπαστον
ενεργητικότητα ούτε τους χρηματικούς πόρους προς έκτέλεσιν τοιούτου έργου. "Ηδη από
τοΰ 356 ήρχισαν αί οικονομικά! δυσχέρειαι τής Αθηναϊκής δημοκρατίας, αί συμμαχίαι
εναντίον αυτής, ή παρά τοΰ Φιλίππου ιδρυσις ναυτικής δυνάμεως και αί έν Θράκη και
Θεσσαλία έπιτυχίαι αύτοΰ, δπότε τω 341 ό Δημοσθένης έν τω περί Χερσονήσου λόγω
καταγγέλλει τον παρά Φιλίππου κίνδυνον τών νήσων. Τω 338 τέλος ή έν Χαιρώνεια νίκη
τοΰ Φιλίππου κατά τών Αθηναίων και Θηβαίων συνεπάγεται τό τέλος τής κατά θάλασ-
σαν ηγεμονίας τών Αθηνών.
Τεχνικοί λόγοι οχυρωτικής δεν άντιμάχονται εις τό συμπερασμό, μου, δτι οί Αθη-
ναίοι ώχύρωσαν την Σκΰρον μεταξύ τών ετών 370 και 356.
Μιχαήλ Δέφνερ Δ. Φ.
1 Πόσον βαρέως εφερον ο! Αθηναίοι τήν ά,τώλειον
τών τριών νήσων, μανθάνομεν έκ τών Ελληνικών τοϋ
Ξενοφώντος (VI, 8, 15:) «οι τε γαρ 'Αθηναίοι εφο&ονντο
αννθέσθαι αντονόμονς τας πόλεις και τάς νήσονς είναι,
μή Λήμνου και "Ιμ§ρον και Σκύρου στερηθ-εϊεν» και V,
1,31: «Αρταξέρξης βασιλεύς νομίζει δίκαιον, τάς μεν εν
* Ασία στόλεις έαντον είναι και τών νήσων Κλαζομενάς και
Κνπρον, τάς δε αλλάς Ελληνίδας πόλεις και μικρας και
μεγάλας αυτόνομους άφεΐναι πλην Λήμνου και "Ιμβρον
και Σκύρου" ταύτας δε ωσπερ τό άρχαΐον είναι Αθη-
ναίων». — Εις τό κείμενον διορθώνω τάς λέξεις «πόλεις
χαϊ μικράς» εις «πόλεις και νήσονς μικράς τε..».