DOI Artikel:
Kotzias, Nikolaos Ch.: Dēmotikon psēphisma alōn tōn araphēnidōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14370#0184
172
Νικ. Χ. Κοτζια: Δημοτιχόν ψήφισμα Άλών τών Άραφηνίδων ΑΕ 1925_1926
1]. Και ώσεί μή άρκούμενος Στ. ό Βυζάντιος εις τον δια των γειτονικών δήμων προσδιο-
ρισμόντών "Αλών επιφέρει: «έ'στι δέ και λίμνη εκ θαλάσσης» [Στ.Βυζ.αύτ.] Ή ?ιεπτομέρεια
όμως αΰτη τού Βυζαντίου είναι σημαντικωτάτη, διότι δια ταύτης δηλοΰται σαφέστατα, δτι
ή έκ θαλάσσης λίμνη ολόκληρος περιέχεται εις τον δήμον τών Άλών και κατά φυσικήν
συνέπειαν ό ημέτερος δήμος εκτείνεται προς Ν. πολύ πέραν τοΰ ΝΑ. άκρου της λίμνης.
Έκ της δυσχέρειας ταύτης εξάγει ημάς ό αυτός Ι,δρβΓ (αύτ. σελ. 352 κ.έξ.) παρα-
τηρήσας ορθώς, ότι έν τη περιοχή ταύτη ύπάρχουσιν ερείπια περισσότερα τών ονομάτων
τών δήμων. Άλλ'ή ορθή κατά τά άλλα παρατήρησις αΰτη τοΰ Ιλ. είναι, νομίζω, μονομε-
ρής, διότι τοΰτο δεν συμβαίνει μόνον ενταύθα, αλλά παρατηρείται απανταχού της Αττικής,
όπου δεν εΐσεχώρησεν ακόμη ή καλλιέργεια και δη ή της αμπέλου. Προχείρως αναφέρω
τους μεταξύ τής σημερινής Άναδύσον και τοΰ Χάρακα τρεις άριστα σωζομένους συνοι-
κισμούς μετά τών υπερκειμένων ή παρακειμένων οχυρών, έ'τι δέ τούς κατά μήκος τών ΝΑ.
υπωρειών τού Υμηττού παρατηρουμένους. Πάντες δέ οι συνοικισμοί ούτοι μένουσιν ανώ-
νυμοι, μή κατανεμηθέντες μέχρι τούδε εις ούδένα Άττικόν δήμον, ούδέ_έχουσι σημειωθή
έν τω Χάρτη τού Κ&υρρθΓί 1: 25.000. Έφ' όσον δέ τά μεν ονόματα τών δήμων δεν είναι
επαρκή, ίνα άποδώσωμεν εις έκαστον συνοικισμόν τό όνομα δήμου τινός, εΐναι δέ γνω-
στόν, ότι τούς αρχαίους δήμους δεν άπεπέλουν συμπαγείς συνοικισμοί, αλλά οικήματα
σποράδην κείμενα περί τά δημοτικά ιερά, νομίζω, ότι ύποχρεούμεθα νά περιλάβωμεν
εις την περιοχήν τών γνωστών δήμοον, τά άνωνύμως μένοντα ερείπια τών παρακειμένων
συνοικισμών και νά κατανείμωμεν αυτά εις τούς γειτονικούς αύτοΐς δήμους, ήτοι νά
όρίσωμεν την γεωγραφικήν έκτασιν εκάστου δήμου.
Κατά ταύτα ή μεν Φηγαία δύναται νά όρισθή προς Β. υπό τής λοφοσειράς
Πλατυχωράφι, προς Ν. υπό τού δήμου τών Άλών, προς Δ. υπό τής βουνοσειράς
Ζάγανι-Γκούρι-λάχι και προς Α. υπό τού δήμου τών Άλών, ήτοι νά περιλαμβάνη όλό-
κληρον τήν σημερινήν Βελανιδέζαν μετά τών έν αυτή ερειπίων αί δέ Άλαί έκτεινόμεναι
κατά μήκος τής παραλίας δύνανται νά όρισθώσι προς Β. και Δ. υπό τής Φηγαίας, προς
Α. υπό τής θαλάσσης και προς Ν. υπό τής περιοχής τού Βραυρώνος, ήτοι νά περιλαμβάνωσι
πάντα τά έν τή έκτάσει ταύτη παρατηρούμενα ανώνυμα ερείπια, έν οις και τά παλαιοχρι-
στιανικά, γνωστά σήμερον υπό τό όνομα «Μοναστήρι τής Άλικής» και δή και τήν Άλικήν.
Διά τού τοιούτου καθορισμού τών δήμων τούτων, νομίζω, ότι έπέρχεται πλήρης
συμφωνία προς τό σχετικόν χωρίον Στ. τοΰ Βυζ. Ουτου μόνον αί Άλαι κείνται μεταξύ
Φηγαίας και Βραυρώνος.
Τήν τοιαύτη ν έκδοχήν άλλως τε ενισχύει και ή θέσις, έν [] εύρέθη ή ήμετέρα επι-
γραφή, κειμένη 500μ. περίπου ΝΔ. τής Άλικής. Και εΐναι μεν αληθές, ότι ή ήμετέρα
έπιγραφή ευρεθείσα έντός οικοδομήματος ρωμαϊκών χρόνων, ώς εξάγεται έξ ετέρας επι-
γραφής, άναγεγραμμένης επί ενός τών άποσπασθέντων πωρίνων πεσσών τού κτίσματος,
πανταχόθεν άποκεκρουμένης και ανευρεθείσης άργότερον κατά χώραν [είκ. 3] και παρά
την θέσιν, έν ή καΐ ή ήμετέρα, έχούσης δ' ούτω . . ΙΛΟ Υ
ΛΛΙΟΣ
ΙΑΙΡ6Τ0 ·
πιθανόν νά μετεκομίσθη έκ τών ΒΔ. τής Άλικής ερειπίων πιθανώτερον όμως νομίζω, δτ*.
Νικ. Χ. Κοτζια: Δημοτιχόν ψήφισμα Άλών τών Άραφηνίδων ΑΕ 1925_1926
1]. Και ώσεί μή άρκούμενος Στ. ό Βυζάντιος εις τον δια των γειτονικών δήμων προσδιο-
ρισμόντών "Αλών επιφέρει: «έ'στι δέ και λίμνη εκ θαλάσσης» [Στ.Βυζ.αύτ.] Ή ?ιεπτομέρεια
όμως αΰτη τού Βυζαντίου είναι σημαντικωτάτη, διότι δια ταύτης δηλοΰται σαφέστατα, δτι
ή έκ θαλάσσης λίμνη ολόκληρος περιέχεται εις τον δήμον τών Άλών και κατά φυσικήν
συνέπειαν ό ημέτερος δήμος εκτείνεται προς Ν. πολύ πέραν τοΰ ΝΑ. άκρου της λίμνης.
Έκ της δυσχέρειας ταύτης εξάγει ημάς ό αυτός Ι,δρβΓ (αύτ. σελ. 352 κ.έξ.) παρα-
τηρήσας ορθώς, ότι έν τη περιοχή ταύτη ύπάρχουσιν ερείπια περισσότερα τών ονομάτων
τών δήμων. Άλλ'ή ορθή κατά τά άλλα παρατήρησις αΰτη τοΰ Ιλ. είναι, νομίζω, μονομε-
ρής, διότι τοΰτο δεν συμβαίνει μόνον ενταύθα, αλλά παρατηρείται απανταχού της Αττικής,
όπου δεν εΐσεχώρησεν ακόμη ή καλλιέργεια και δη ή της αμπέλου. Προχείρως αναφέρω
τους μεταξύ τής σημερινής Άναδύσον και τοΰ Χάρακα τρεις άριστα σωζομένους συνοι-
κισμούς μετά τών υπερκειμένων ή παρακειμένων οχυρών, έ'τι δέ τούς κατά μήκος τών ΝΑ.
υπωρειών τού Υμηττού παρατηρουμένους. Πάντες δέ οι συνοικισμοί ούτοι μένουσιν ανώ-
νυμοι, μή κατανεμηθέντες μέχρι τούδε εις ούδένα Άττικόν δήμον, ούδέ_έχουσι σημειωθή
έν τω Χάρτη τού Κ&υρρθΓί 1: 25.000. Έφ' όσον δέ τά μεν ονόματα τών δήμων δεν είναι
επαρκή, ίνα άποδώσωμεν εις έκαστον συνοικισμόν τό όνομα δήμου τινός, εΐναι δέ γνω-
στόν, ότι τούς αρχαίους δήμους δεν άπεπέλουν συμπαγείς συνοικισμοί, αλλά οικήματα
σποράδην κείμενα περί τά δημοτικά ιερά, νομίζω, ότι ύποχρεούμεθα νά περιλάβωμεν
εις την περιοχήν τών γνωστών δήμοον, τά άνωνύμως μένοντα ερείπια τών παρακειμένων
συνοικισμών και νά κατανείμωμεν αυτά εις τούς γειτονικούς αύτοΐς δήμους, ήτοι νά
όρίσωμεν την γεωγραφικήν έκτασιν εκάστου δήμου.
Κατά ταύτα ή μεν Φηγαία δύναται νά όρισθή προς Β. υπό τής λοφοσειράς
Πλατυχωράφι, προς Ν. υπό τού δήμου τών Άλών, προς Δ. υπό τής βουνοσειράς
Ζάγανι-Γκούρι-λάχι και προς Α. υπό τού δήμου τών Άλών, ήτοι νά περιλαμβάνη όλό-
κληρον τήν σημερινήν Βελανιδέζαν μετά τών έν αυτή ερειπίων αί δέ Άλαί έκτεινόμεναι
κατά μήκος τής παραλίας δύνανται νά όρισθώσι προς Β. και Δ. υπό τής Φηγαίας, προς
Α. υπό τής θαλάσσης και προς Ν. υπό τής περιοχής τού Βραυρώνος, ήτοι νά περιλαμβάνωσι
πάντα τά έν τή έκτάσει ταύτη παρατηρούμενα ανώνυμα ερείπια, έν οις και τά παλαιοχρι-
στιανικά, γνωστά σήμερον υπό τό όνομα «Μοναστήρι τής Άλικής» και δή και τήν Άλικήν.
Διά τού τοιούτου καθορισμού τών δήμων τούτων, νομίζω, ότι έπέρχεται πλήρης
συμφωνία προς τό σχετικόν χωρίον Στ. τοΰ Βυζ. Ουτου μόνον αί Άλαι κείνται μεταξύ
Φηγαίας και Βραυρώνος.
Τήν τοιαύτη ν έκδοχήν άλλως τε ενισχύει και ή θέσις, έν [] εύρέθη ή ήμετέρα επι-
γραφή, κειμένη 500μ. περίπου ΝΔ. τής Άλικής. Και εΐναι μεν αληθές, ότι ή ήμετέρα
έπιγραφή ευρεθείσα έντός οικοδομήματος ρωμαϊκών χρόνων, ώς εξάγεται έξ ετέρας επι-
γραφής, άναγεγραμμένης επί ενός τών άποσπασθέντων πωρίνων πεσσών τού κτίσματος,
πανταχόθεν άποκεκρουμένης και ανευρεθείσης άργότερον κατά χώραν [είκ. 3] και παρά
την θέσιν, έν ή καΐ ή ήμετέρα, έχούσης δ' ούτω . . ΙΛΟ Υ
ΛΛΙΟΣ
ΙΑΙΡ6Τ0 ·
πιθανόν νά μετεκομίσθη έκ τών ΒΔ. τής Άλικής ερειπίων πιθανώτερον όμως νομίζω, δτ*.