DOI issue:
Rozprawy
DOI article:Piotrowski, Piotr: Krytyka obrazu: w stronę neoawangardy Europy Środkowej lat sześćdziesiątych XX wieku
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.28180#0168
166
PIOTR PIOTROWSKI
zdemitologizowania modernistycznych wartości, takich jak innowacja,
oryginalność, rozwój itp. Nawiasem mówiąc warto zauważyć, iż w po-
rządku chronologicznym historii sztuki meander Knifera znacznie (o kil-
ka lat) wyprzedził analogiczny i bardzo znany projekt słynnych dwukolo-
rowych pasów Daniela Burena.
2. Julije Knifer, „Gorgona”, nr 2, 1961
W nieskończoność biegnący meander w całości wypełnił drugi zeszyt
„Gorgony” (1961) (ił. 2). W pierwszym zaś numerze tego pisma (także w
1961 roku) Josip Vaniśta opublikował równie nowatorski i krytyczny wo-
bec modernistycznego kultu obrazu projekt: na wszystkich dziewięciu
stronach zeszytu pojawiła się wyłącznie fotografia pustej witryny sklepo-
wej, pozbawione jakichkolwiek emocji zdjęcie, całkowicie neutralne,
chłodne, bez śladu estetycznych pretensji. Następnie („Gorgona”, nr 6,
1961) Vaniśta zamieścił fotografię Mony Lisy, komentując ten wybór w
następujący sposób: „Wybrałem temat, który jest najbardziej pozbawiony
znaczenia, w reprodukowaniu najmniej znaczący. Pokazać reprodukcje
Mony Lisy to tak jakby zostawiło się pustą stronę”12. W 1966 roku z ko-
12
N. Dimitrijević, op. cit. (s. nienumerowane).
PIOTR PIOTROWSKI
zdemitologizowania modernistycznych wartości, takich jak innowacja,
oryginalność, rozwój itp. Nawiasem mówiąc warto zauważyć, iż w po-
rządku chronologicznym historii sztuki meander Knifera znacznie (o kil-
ka lat) wyprzedził analogiczny i bardzo znany projekt słynnych dwukolo-
rowych pasów Daniela Burena.
2. Julije Knifer, „Gorgona”, nr 2, 1961
W nieskończoność biegnący meander w całości wypełnił drugi zeszyt
„Gorgony” (1961) (ił. 2). W pierwszym zaś numerze tego pisma (także w
1961 roku) Josip Vaniśta opublikował równie nowatorski i krytyczny wo-
bec modernistycznego kultu obrazu projekt: na wszystkich dziewięciu
stronach zeszytu pojawiła się wyłącznie fotografia pustej witryny sklepo-
wej, pozbawione jakichkolwiek emocji zdjęcie, całkowicie neutralne,
chłodne, bez śladu estetycznych pretensji. Następnie („Gorgona”, nr 6,
1961) Vaniśta zamieścił fotografię Mony Lisy, komentując ten wybór w
następujący sposób: „Wybrałem temat, który jest najbardziej pozbawiony
znaczenia, w reprodukowaniu najmniej znaczący. Pokazać reprodukcje
Mony Lisy to tak jakby zostawiło się pustą stronę”12. W 1966 roku z ko-
12
N. Dimitrijević, op. cit. (s. nienumerowane).