146
MAGDALENA RADOMSKA
5. Gyórgy Galantai, Wrota do przyszłości, 1987-1989
płaszczyznowym, ślad pokonuje schody z łatwością, choć w przestrzeni,
rzeźba ustawiona jest u stóp wzgórza, na które one prowadzą. Pionowe
ustawienie obu śladów, powoduje, iż obejmują, lub przykrywają one so-
bą, niejako „pod sobą” - zależnie od perspektywy przyjętej przez widza,
dowolne partie krajobrazu. Widz poruszając się dookoła rzeźby, zmienia
perspektywę, ale w sferze znaczenia to nie mobilność oka, lecz stopy wi-
dza umożliwia zmianę perspektywy rzeźby, przekładającej jego ruch na
wielką skalę. Dzieło to przywodzi na myśl inne dzieło artysty - Powięk-
szony krok, gdzie ślad wbudowany w środek koła zwiększa powierzchnię
MAGDALENA RADOMSKA
5. Gyórgy Galantai, Wrota do przyszłości, 1987-1989
płaszczyznowym, ślad pokonuje schody z łatwością, choć w przestrzeni,
rzeźba ustawiona jest u stóp wzgórza, na które one prowadzą. Pionowe
ustawienie obu śladów, powoduje, iż obejmują, lub przykrywają one so-
bą, niejako „pod sobą” - zależnie od perspektywy przyjętej przez widza,
dowolne partie krajobrazu. Widz poruszając się dookoła rzeźby, zmienia
perspektywę, ale w sferze znaczenia to nie mobilność oka, lecz stopy wi-
dza umożliwia zmianę perspektywy rzeźby, przekładającej jego ruch na
wielką skalę. Dzieło to przywodzi na myśl inne dzieło artysty - Powięk-
szony krok, gdzie ślad wbudowany w środek koła zwiększa powierzchnię