DOI issue:
Rozprawy
DOI article:Słodkowski, Piotr: Partykularne znaczenia nowoczesności: wizualność I Wystawy Sztuki Nowoczesnej (1948) w świetle "Exposition internationale du surréalisme" (1947)
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.29070#0264
262
PIOTR SŁODKOWSKI
5. Wystawa A/asy Tna/arstuja deAoracy/Aego prof L. Pę^a/sA/egu, ok. 1935-1936, Akademia
Sztuk Pięknych, Warszawa. Fot. Cz. Olszewski. O Archiwum Działu Plastyki Instytutu Sztuki
PAN, Warszawa, teczka W-3, nr inw. neg.: 17.490PL
a pozostałe 2 - w pobliżu narożników). Narzucając odczytanie wystawy
przez pryzmat pimsi-surrealistycznej zabudowy wnętrza, a nawet na-
wiązując wprost do Mi/e Porębski mówił w szczególności o sali
głównej, gęsto zastawionej krzesłami^. Wbrew odniesieniu krytyka jej
wizualność ma jednak zdecydowanie bardziej lokalną analogię. Jak wi-
dać na zdjęciu z II Ogólnopolskiej Wystawy Plastyki (195IW?, ustawiane
przed i między eksponatami krzesła były ogólnie przyjętym odpowiedni-
kiem kanap używanych w Pałacu Sztuki. Inna fotografia, dokumentują-
ca jeden z efemerycznych pokazów w warszawskiej ASP (1935-1936hW
dowodzi ponadto, że studenci zwykli korzystać z prowizorycznych wolno-
stojących stelaży, dokładnie takich jak te, które „Nowocześni" zastosowa-
li w obu salach malarstwa. Ponieważ na wernisaż połączony z wygłosze-
M. Świca, Roz7?ioMja..., (w:) IWSN, s. 15-23, zwł. s. 23.
ni Zob. zdjęcie z II Ogólnopolskiej Wystawy Plastyki (Zachęta 1951), przechowywane
w Narodowym Archiwum Cyfrowym w Warszawie, sygn. 17061/3.
iis Zob. fotografię z wystawy klasy malarstwa dekoracyjnego prof. L. Pękalskiego
w ASP w Warszawie, teczka Wystawy W-3 w zbiorach Działu Plastyki IS PAN w War-
szawie, nr inw. neg.: 17.490PL.
PIOTR SŁODKOWSKI
5. Wystawa A/asy Tna/arstuja deAoracy/Aego prof L. Pę^a/sA/egu, ok. 1935-1936, Akademia
Sztuk Pięknych, Warszawa. Fot. Cz. Olszewski. O Archiwum Działu Plastyki Instytutu Sztuki
PAN, Warszawa, teczka W-3, nr inw. neg.: 17.490PL
a pozostałe 2 - w pobliżu narożników). Narzucając odczytanie wystawy
przez pryzmat pimsi-surrealistycznej zabudowy wnętrza, a nawet na-
wiązując wprost do Mi/e Porębski mówił w szczególności o sali
głównej, gęsto zastawionej krzesłami^. Wbrew odniesieniu krytyka jej
wizualność ma jednak zdecydowanie bardziej lokalną analogię. Jak wi-
dać na zdjęciu z II Ogólnopolskiej Wystawy Plastyki (195IW?, ustawiane
przed i między eksponatami krzesła były ogólnie przyjętym odpowiedni-
kiem kanap używanych w Pałacu Sztuki. Inna fotografia, dokumentują-
ca jeden z efemerycznych pokazów w warszawskiej ASP (1935-1936hW
dowodzi ponadto, że studenci zwykli korzystać z prowizorycznych wolno-
stojących stelaży, dokładnie takich jak te, które „Nowocześni" zastosowa-
li w obu salach malarstwa. Ponieważ na wernisaż połączony z wygłosze-
M. Świca, Roz7?ioMja..., (w:) IWSN, s. 15-23, zwł. s. 23.
ni Zob. zdjęcie z II Ogólnopolskiej Wystawy Plastyki (Zachęta 1951), przechowywane
w Narodowym Archiwum Cyfrowym w Warszawie, sygn. 17061/3.
iis Zob. fotografię z wystawy klasy malarstwa dekoracyjnego prof. L. Pękalskiego
w ASP w Warszawie, teczka Wystawy W-3 w zbiorach Działu Plastyki IS PAN w War-
szawie, nr inw. neg.: 17.490PL.