De Rebus Heluetiorum Lib/ IV Cap.I, Isf
FRANCISCIGVIL-
LIMANNI
DE
REBVS HELVETIORVM
LIBER. IV.
DE SOCIIS HELVETIORVM, EORVM ORIGINE, CON-
VERSIONIBVS, STATV ET REPVBLICA.
I. Sociorum tum priuatorum tum populi Romani
defcriptio.
1. Sociorum Heluetiorum duitatis ratio.
OCIVM his serme
verbis descripsisse
existimatus Cice-
ro (a), qui fe in ne-
gotio coniunxit focie-
tatis omnium bono-
rum,idem socios pu-
tandos seribit (b),
yuos inter res communicata e flet + Sed haec
inpriuatis: ita tamen, vt inde, quae socio-
rum S. P. Q^R* rado fuerit, cognoscas,
nempe qui ita suas opes, viresque cum Ro-
manis coniunxerant, vt iis pro neceslitate
& eorum fide vterentur. Vnde sociorum
praecipua laus bonorum, & fidelium ad-
pellatio, quod Liuius pluribus locis osfen-
dit, Antiochum enim per legatos petiisse
tradidit (c) • Imperaret fbi populus Roma-
nus, quae bono fidelique /ocio regi, eflent im-
peranda. Et Hieronis legati: Itaque, in-
quiunt (d), quamquam probe fciat, magni-
tudinem populi Romani admirabiliorem pro-
pe aduer fis rebus, quam fecundis: miffa ta-
men a fe omnia, quibus a bonis, fidelibus quem
j'ociis bella iuuari (e) fleant. Apud eun-
dem Carthaginiensium legati, fe bonorum,
sideliumque fociorum muneribus saepe fun-
ctos esie memorant. Et ferme obserua-
tum habeo, in hanc formam senatum de-
cernere consueuisse eos , quibuscum ami-
citiam societatemque inirent, utros bonos,
fociosque, ifl amicos adpellari, in fociorum
formulam referri, locum illis, lautia (g)
praeberi. Legati deinde sociorum quatu-
orserme ex causiis Romam ventitabant,
aut vt auxilium pollicerentur, imploraren-
tur, vel ut parta aliqua nobili victoria gra-
tularentur, aut denique suas querelas ad se-
natum vt deferrent, quae quiuis facile in-
telliget, qui non in historia Romana, prae-
cipue Liuii hospes. Sociis lane desenden-
dis totum prope terrarum orbem in Ro-
manorum potestatem venisse memorabi-
li elogio, neseio quam vero, dicere ausus
Cicero.
Eiusdem ferme conditionis socii Hei- 2
veriorum, qui videlicet non solum auxilia,
militem, arma, commeatum, ductum,
sumtum, per bella promittunt 5 sed omnia
munimenta, arces, oppida, in potestate
veluti, & vsu, hoc est, semper aperta relin-
quunt. Tales sunt praecipue abbas, &
oppidum S.Galli,Rhaeti,Valesiani, Romul-
iam, de quibus smgillatim pauca expediam*
2. Salutaria S. Columbarii monita Theodoricus rex
sufeipit, fpernit Brunecbildis : hinc prophetia de
regiis liberis,fpuriis miraculo confirmata.
1. Originem monasserii & oppidi S. Galli explica-
turus auclor, a S. Columbano praeceptore S. Galli
initia exhaurit.
CAPVT I.
De abbate & oppido S.Galli.
3. Malitia Brunecbildis, S, Columbanum &fratres
eius rigide habentis.
4. Seueritas Columb ani renuentis alimenta regis 2
notium miraculum.
5. Sperata regis Brunecbildis emendatio non fecu-
ta, quin exulare iujfus S. Columbarius coenobium
Bobienfc in Italiafiruxit.
z c.s.
(fi) Qrat.proRofcio Amerino. (bj Lib .q in Verrem- (c) Annal.lib.42. sd) Vid. Liuius lib. 22. ro
Terebant autem focii auxilia milite & fignis feparatis. (f) Lib. 43. sg) Ita vocabant munera, quas,
legatis exterarum gentium dabantur,prius deosti^nominata, Plutarchus lautcia dicit quaessionibuA
Romanis.
FRANCISCIGVIL-
LIMANNI
DE
REBVS HELVETIORVM
LIBER. IV.
DE SOCIIS HELVETIORVM, EORVM ORIGINE, CON-
VERSIONIBVS, STATV ET REPVBLICA.
I. Sociorum tum priuatorum tum populi Romani
defcriptio.
1. Sociorum Heluetiorum duitatis ratio.
OCIVM his serme
verbis descripsisse
existimatus Cice-
ro (a), qui fe in ne-
gotio coniunxit focie-
tatis omnium bono-
rum,idem socios pu-
tandos seribit (b),
yuos inter res communicata e flet + Sed haec
inpriuatis: ita tamen, vt inde, quae socio-
rum S. P. Q^R* rado fuerit, cognoscas,
nempe qui ita suas opes, viresque cum Ro-
manis coniunxerant, vt iis pro neceslitate
& eorum fide vterentur. Vnde sociorum
praecipua laus bonorum, & fidelium ad-
pellatio, quod Liuius pluribus locis osfen-
dit, Antiochum enim per legatos petiisse
tradidit (c) • Imperaret fbi populus Roma-
nus, quae bono fidelique /ocio regi, eflent im-
peranda. Et Hieronis legati: Itaque, in-
quiunt (d), quamquam probe fciat, magni-
tudinem populi Romani admirabiliorem pro-
pe aduer fis rebus, quam fecundis: miffa ta-
men a fe omnia, quibus a bonis, fidelibus quem
j'ociis bella iuuari (e) fleant. Apud eun-
dem Carthaginiensium legati, fe bonorum,
sideliumque fociorum muneribus saepe fun-
ctos esie memorant. Et ferme obserua-
tum habeo, in hanc formam senatum de-
cernere consueuisse eos , quibuscum ami-
citiam societatemque inirent, utros bonos,
fociosque, ifl amicos adpellari, in fociorum
formulam referri, locum illis, lautia (g)
praeberi. Legati deinde sociorum quatu-
orserme ex causiis Romam ventitabant,
aut vt auxilium pollicerentur, imploraren-
tur, vel ut parta aliqua nobili victoria gra-
tularentur, aut denique suas querelas ad se-
natum vt deferrent, quae quiuis facile in-
telliget, qui non in historia Romana, prae-
cipue Liuii hospes. Sociis lane desenden-
dis totum prope terrarum orbem in Ro-
manorum potestatem venisse memorabi-
li elogio, neseio quam vero, dicere ausus
Cicero.
Eiusdem ferme conditionis socii Hei- 2
veriorum, qui videlicet non solum auxilia,
militem, arma, commeatum, ductum,
sumtum, per bella promittunt 5 sed omnia
munimenta, arces, oppida, in potestate
veluti, & vsu, hoc est, semper aperta relin-
quunt. Tales sunt praecipue abbas, &
oppidum S.Galli,Rhaeti,Valesiani, Romul-
iam, de quibus smgillatim pauca expediam*
2. Salutaria S. Columbarii monita Theodoricus rex
sufeipit, fpernit Brunecbildis : hinc prophetia de
regiis liberis,fpuriis miraculo confirmata.
1. Originem monasserii & oppidi S. Galli explica-
turus auclor, a S. Columbano praeceptore S. Galli
initia exhaurit.
CAPVT I.
De abbate & oppido S.Galli.
3. Malitia Brunecbildis, S, Columbanum &fratres
eius rigide habentis.
4. Seueritas Columb ani renuentis alimenta regis 2
notium miraculum.
5. Sperata regis Brunecbildis emendatio non fecu-
ta, quin exulare iujfus S. Columbarius coenobium
Bobienfc in Italiafiruxit.
z c.s.
(fi) Qrat.proRofcio Amerino. (bj Lib .q in Verrem- (c) Annal.lib.42. sd) Vid. Liuius lib. 22. ro
Terebant autem focii auxilia milite & fignis feparatis. (f) Lib. 43. sg) Ita vocabant munera, quas,
legatis exterarum gentium dabantur,prius deosti^nominata, Plutarchus lautcia dicit quaessionibuA
Romanis.