DOI issue:
Nr. 1
DOI article:Rolska-Boruch, Irena: [Rezension von: Jerzy Kowalczyk, Medaliony na pałacu Suchorabskich-Radziwiłłów w Lublinie i ich pierwowzory graficzne]
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.49349#0178
172
Irena Rolska-Boruch
1. Pałac Lubienieckich (później Radziwiłłów oraz księży misjonarzy)
w Lublinie. A. Starszy pałac. B. Nowy pałac Krzysztofa
Lubienieckiego z lat 1613-1624 (z medalionami).
Oprac. J. Kowalczyk, rys. W. Boberski
pałacu został ufundowany przez jego kolejnego wła-
ściciela księcia Bogusława Radziwiłła, u którego na
służbie, jak u innych Radziwiłłów birżańskich, po-
zostawali Lubienieccy20. Własność na Żmigrodzie,
gdzie wzniesiono pałac należy jednak łączyć przede
wszystkim z Lubienieckimi, a zwłaszcza z pisarzem
ariańskim Krzysztofem Lubienieckim st. (1561-
1624), który w r. 1598 objął stanowisko ministra zbo-
ru lubelskiego21. Lubieniecki był synem Stanisława
i Katarzyny z Sobieskich. Do r. 1577 z braćmi An-
drzejem i Stanisławem przebywał na dworze Stefa-
na Batorego. Wtedy to Lubienieccy pod wpływem
rodzącej się na dworze królewskim reakcji obozu
katolickiego przeciwko innowiercom mieli opuścić
króla i poświęcić się pracy kaznodziejskiej22. Zanim
20 KOWALCZYK, op. cit. , s. 25; J. TAZBIR, Reformacja
w Polsce. Szkice o ludziach i doktrynie, Warszawa 1993,
s. 131-132, 134.
21 J. TAZBIR, Lubienicki Krzysztof st. h. Rogala (1561-
1624), pisarz ariański, [w:] Polski Słownik Biograficzny
(dalej: PSB), t. XVII, Wrocław-Warszawa-Kraków-
Gdańsk 1972, s. 589.
22 Ibid.
23 D. ŻOŁĄDŹ-STRZELCZYK, Peregrinatio academica.
Studia młodzieży polskiej z Korony i Litwy na akademiach i
uniwersytetach w XVI i pierwszej połowie XVII w.,
to jednak nastąpiło Krzysztof Lubieniecki st. w r.
1578 i 1581 wymieniany jest jako student szkoły
w Altdorfie, gdzie towarzyszył kasztelanicom mię-
dzyrzeckim Janowi i Mikołajowi Ostrorogom. Wraz
z nimi pobierał nauki również w Strasburgu (1581)
i Genewie (1581)23. Prawdopodobnie Lubieniecki
nie zerwał całkowicie kontaktów z dworem królew-
skim. Po 1583 roku24, Krzysztof Lubieniecki st.
kupił lub dostał od nadwornego histografa króla Ste-
fana Batorego, Jana Michała Brutusa (1517-1592),
znaczną część jego księgozbioru25. Przed rokiem
1598 Krzysztof Lubieniecki st. związał się ze zbo-
rem w Lewartowie i z osobą wojewody lubelskiego
Mikołaja Firleja (zm. 1588), zwanego „drugim Cy-
ceronem", wielkiego mecenasa sztuki, na którego
Poznań 1996, s. 70.
24 Rok śmierci króla Stefana Batorego.
25 Jan Michał Brutus (Bruti) uciekł z Wenecji przed sądem
inkwizycji. W Polsce znalazł protektorów w osobach kró-
la Stefana Batorego, Jana Zamoyskiego i Piotra Mysz-
kowskiego. Po śmierci króla udał się do Wiednia, gdzie
został histografem cesarza Rudolfa II. Por. A. KONT,
Brutus Jan Michał (1517-1592), [w:] PSB, t. III, Kraków
1937, s. 26-27; J. TAZBIR, Księgozbiór Stanisława Lu-
bienieckiego, „Rocznik Biblioteki Narodowej", t. 4
(1968), s. 198.
Irena Rolska-Boruch
1. Pałac Lubienieckich (później Radziwiłłów oraz księży misjonarzy)
w Lublinie. A. Starszy pałac. B. Nowy pałac Krzysztofa
Lubienieckiego z lat 1613-1624 (z medalionami).
Oprac. J. Kowalczyk, rys. W. Boberski
pałacu został ufundowany przez jego kolejnego wła-
ściciela księcia Bogusława Radziwiłła, u którego na
służbie, jak u innych Radziwiłłów birżańskich, po-
zostawali Lubienieccy20. Własność na Żmigrodzie,
gdzie wzniesiono pałac należy jednak łączyć przede
wszystkim z Lubienieckimi, a zwłaszcza z pisarzem
ariańskim Krzysztofem Lubienieckim st. (1561-
1624), który w r. 1598 objął stanowisko ministra zbo-
ru lubelskiego21. Lubieniecki był synem Stanisława
i Katarzyny z Sobieskich. Do r. 1577 z braćmi An-
drzejem i Stanisławem przebywał na dworze Stefa-
na Batorego. Wtedy to Lubienieccy pod wpływem
rodzącej się na dworze królewskim reakcji obozu
katolickiego przeciwko innowiercom mieli opuścić
króla i poświęcić się pracy kaznodziejskiej22. Zanim
20 KOWALCZYK, op. cit. , s. 25; J. TAZBIR, Reformacja
w Polsce. Szkice o ludziach i doktrynie, Warszawa 1993,
s. 131-132, 134.
21 J. TAZBIR, Lubienicki Krzysztof st. h. Rogala (1561-
1624), pisarz ariański, [w:] Polski Słownik Biograficzny
(dalej: PSB), t. XVII, Wrocław-Warszawa-Kraków-
Gdańsk 1972, s. 589.
22 Ibid.
23 D. ŻOŁĄDŹ-STRZELCZYK, Peregrinatio academica.
Studia młodzieży polskiej z Korony i Litwy na akademiach i
uniwersytetach w XVI i pierwszej połowie XVII w.,
to jednak nastąpiło Krzysztof Lubieniecki st. w r.
1578 i 1581 wymieniany jest jako student szkoły
w Altdorfie, gdzie towarzyszył kasztelanicom mię-
dzyrzeckim Janowi i Mikołajowi Ostrorogom. Wraz
z nimi pobierał nauki również w Strasburgu (1581)
i Genewie (1581)23. Prawdopodobnie Lubieniecki
nie zerwał całkowicie kontaktów z dworem królew-
skim. Po 1583 roku24, Krzysztof Lubieniecki st.
kupił lub dostał od nadwornego histografa króla Ste-
fana Batorego, Jana Michała Brutusa (1517-1592),
znaczną część jego księgozbioru25. Przed rokiem
1598 Krzysztof Lubieniecki st. związał się ze zbo-
rem w Lewartowie i z osobą wojewody lubelskiego
Mikołaja Firleja (zm. 1588), zwanego „drugim Cy-
ceronem", wielkiego mecenasa sztuki, na którego
Poznań 1996, s. 70.
24 Rok śmierci króla Stefana Batorego.
25 Jan Michał Brutus (Bruti) uciekł z Wenecji przed sądem
inkwizycji. W Polsce znalazł protektorów w osobach kró-
la Stefana Batorego, Jana Zamoyskiego i Piotra Mysz-
kowskiego. Po śmierci króla udał się do Wiednia, gdzie
został histografem cesarza Rudolfa II. Por. A. KONT,
Brutus Jan Michał (1517-1592), [w:] PSB, t. III, Kraków
1937, s. 26-27; J. TAZBIR, Księgozbiór Stanisława Lu-
bienieckiego, „Rocznik Biblioteki Narodowej", t. 4
(1968), s. 198.