DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Listy do Redakcji
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.49349#0209
203
Zdumiewająca publikacja.
Druga wersja książki J.A. Nowobilskiego
o biskupie Woroniczu
Wdrugiej połowie czerwca [2002 r.] ukazała się książka ks. Józefa Andrzeja Nowobil-
skiego Mecenat artystyczny biskupa Jana Pawła Woronicza w Krakowie1. Jest to już
druga wersja książki o tym tytule i numerze ISBN, ale o zmienionej paginacji. Pierw-
sza2, z kwietnia 2002, była podstawą pomyślnie zakończonego 24 kwietnia kolokwium habilita-
cyjnego w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Po uzyskaniu dostępu do tej publikacji
(rozpowszechnianej w bardzo ograniczonym zakresie) piszący te słowa przygotowali wstępną
wersję recenzji (Uwagi krytyczne), ujawniając w niej na 15 stronach wydruku (bez interlinii)
poważne wady książki i wielką liczbę błędów faktograficznych. Dnia 13 maja 2002 złożyli tekst
na ręce Rektora uczelni, a nazajutrz dostarczyli do Centralnej Komisji ds Tytułu Naukowego
i Stopni Naukowych.
W nowej wersji książki mechanicznie poprawiono kilkadziesiąt skandalicznych błędów oraz
rażących braków bibliograficznych wykazanych w rękopiśmiennej recenzji, jednak bez powoła-
nia się na nią. Nie ulega najmniejszych wątpliwości, że Autor poprawek korzystał z recenzji ujaw-
nionej 13 maja. Ponieważ do obiegu naukowego być może wejdzie ulepszona wersja książki3,
poniższe uwagi odnoszą się właśnie do niej.
Temat uwidoczniony w tytule nie doczekał się dotąd opracowania monograficznego. Postać
Woronicza budziła jednak już od dawna zainteresowanie historyków literatury. Istnieją także pra-
ce dotyczące jego najważniejszej inicjatywy w zakresie sztuk pięknych, tj. dekoracji wnętrz pała-
cu biskupiego w Krakowie. Warto więc postawić pytanie, czy i w jakim stopniu Autor wykroczył
poza dotychczasowe ustalenia i czy w sposób wystarczająco wszechstronny zaprezentował pro-
blem postawiony w tytule.
Książka dotyczy z jednej strony fundacji artystycznych biskupa, a z drugiej -jego życia, dzia-
łalności duszpasterskiej i literackiej, podczas gdy najmniej można się dowiedzieć o mecenacie.
Nie napisano, z jakich środków ów mecenat był finansowany4, jaki był udział tych wydatków
w budżecie5, jak dobierani byli wykonawcy, jak formułowane programy użytkowe i ikonograficz-
ne, bezpośrednio przez biskupa czy z pomocą doradców? Ujawniane niekiedy stanowisko Autora
bywa w tych kwestiach sprzeczne. Np. na s. 91 zastanawiając się, ,jaki był udział M. Stachowicza
'Wydawnictwo UNUM, Kraków 2002, ISBN 83-87022-89-6, 340 s., w tym 110 ilustracji. Autor książki jest m. in.
pracownikiem naukowym PAT, dyrektorem Muzeum Archidiecezjalnego w Krakowie i Archidiecezjalnym Konserwa-
torem Zabytków, jak również rzeczoznawcą Ministerstwa Kultury w zakresie ochrony zabytków ruchomych.
2 Wydawnictwo UNUM, Kraków 2002, ISBN 83-87022-89-6, 338 s., w tym 110 ilustracji.
3 W czasie pisania niniejszego tekstu (23 VI 2002) ustawowy wymóg rozpowszechnienia nadal nie był spełniony
w należyty sposób.
4 Starania o ogólną dotację dla biskupstwa (s. 31-33) nie zostały przedstawione z perspektywy mecenatu.
5 Autor nie podjął niestety próby oszacowania tych wydatków, choć pozwalają na to zachowane źrodła. Wiadomo na
przykład, że na remont i nową aranżację pałacu biskupiego w Krakowie Woronicz wydał znaczną sumę 20 tys. skudów
rzymskich. Zob. B. KUMOR, Relacja biskupa Jana Pawła Woronicza o stanie diecezji krakowskiej (1828), „Analecta
Cracoviensia" 32, 2000, s. 318.
Zdumiewająca publikacja.
Druga wersja książki J.A. Nowobilskiego
o biskupie Woroniczu
Wdrugiej połowie czerwca [2002 r.] ukazała się książka ks. Józefa Andrzeja Nowobil-
skiego Mecenat artystyczny biskupa Jana Pawła Woronicza w Krakowie1. Jest to już
druga wersja książki o tym tytule i numerze ISBN, ale o zmienionej paginacji. Pierw-
sza2, z kwietnia 2002, była podstawą pomyślnie zakończonego 24 kwietnia kolokwium habilita-
cyjnego w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Po uzyskaniu dostępu do tej publikacji
(rozpowszechnianej w bardzo ograniczonym zakresie) piszący te słowa przygotowali wstępną
wersję recenzji (Uwagi krytyczne), ujawniając w niej na 15 stronach wydruku (bez interlinii)
poważne wady książki i wielką liczbę błędów faktograficznych. Dnia 13 maja 2002 złożyli tekst
na ręce Rektora uczelni, a nazajutrz dostarczyli do Centralnej Komisji ds Tytułu Naukowego
i Stopni Naukowych.
W nowej wersji książki mechanicznie poprawiono kilkadziesiąt skandalicznych błędów oraz
rażących braków bibliograficznych wykazanych w rękopiśmiennej recenzji, jednak bez powoła-
nia się na nią. Nie ulega najmniejszych wątpliwości, że Autor poprawek korzystał z recenzji ujaw-
nionej 13 maja. Ponieważ do obiegu naukowego być może wejdzie ulepszona wersja książki3,
poniższe uwagi odnoszą się właśnie do niej.
Temat uwidoczniony w tytule nie doczekał się dotąd opracowania monograficznego. Postać
Woronicza budziła jednak już od dawna zainteresowanie historyków literatury. Istnieją także pra-
ce dotyczące jego najważniejszej inicjatywy w zakresie sztuk pięknych, tj. dekoracji wnętrz pała-
cu biskupiego w Krakowie. Warto więc postawić pytanie, czy i w jakim stopniu Autor wykroczył
poza dotychczasowe ustalenia i czy w sposób wystarczająco wszechstronny zaprezentował pro-
blem postawiony w tytule.
Książka dotyczy z jednej strony fundacji artystycznych biskupa, a z drugiej -jego życia, dzia-
łalności duszpasterskiej i literackiej, podczas gdy najmniej można się dowiedzieć o mecenacie.
Nie napisano, z jakich środków ów mecenat był finansowany4, jaki był udział tych wydatków
w budżecie5, jak dobierani byli wykonawcy, jak formułowane programy użytkowe i ikonograficz-
ne, bezpośrednio przez biskupa czy z pomocą doradców? Ujawniane niekiedy stanowisko Autora
bywa w tych kwestiach sprzeczne. Np. na s. 91 zastanawiając się, ,jaki był udział M. Stachowicza
'Wydawnictwo UNUM, Kraków 2002, ISBN 83-87022-89-6, 340 s., w tym 110 ilustracji. Autor książki jest m. in.
pracownikiem naukowym PAT, dyrektorem Muzeum Archidiecezjalnego w Krakowie i Archidiecezjalnym Konserwa-
torem Zabytków, jak również rzeczoznawcą Ministerstwa Kultury w zakresie ochrony zabytków ruchomych.
2 Wydawnictwo UNUM, Kraków 2002, ISBN 83-87022-89-6, 338 s., w tym 110 ilustracji.
3 W czasie pisania niniejszego tekstu (23 VI 2002) ustawowy wymóg rozpowszechnienia nadal nie był spełniony
w należyty sposób.
4 Starania o ogólną dotację dla biskupstwa (s. 31-33) nie zostały przedstawione z perspektywy mecenatu.
5 Autor nie podjął niestety próby oszacowania tych wydatków, choć pozwalają na to zachowane źrodła. Wiadomo na
przykład, że na remont i nową aranżację pałacu biskupiego w Krakowie Woronicz wydał znaczną sumę 20 tys. skudów
rzymskich. Zob. B. KUMOR, Relacja biskupa Jana Pawła Woronicza o stanie diecezji krakowskiej (1828), „Analecta
Cracoviensia" 32, 2000, s. 318.