Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]
Biuletyn Historii Sztuki
— 65.2003
Zitieren dieser Seite
Bitte zitieren Sie diese Seite, indem Sie folgende Adresse (URL)/folgende DOI benutzen:
https://doi.org/10.11588/diglit.49349#0524
DOI Heft:
Nr. 3-4
DOI Artikel:Wojciechowski, Aleksander: Dekada
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.49349#0524
510
Aleksander Wojciechowski
15. Grzegorz Moryciński, Imperialna, z cyklu Trybuny, 1983, ol., pł.
Fot. Witalis Wolny
Romantyzm, Symbolizm, Młoda Polska
O symbolizmie tak wypowiadał się jeden z głównych teoretyków tego kierunku we
Francji, Albert G. Aurier, w 1891 r.: są to dzieła ideowe, ponieważ ich jedynym celem
będzie wyrażenie idei; syntetyczne, ponieważ określają one te znaki w sposób ujmujący
całość; subiektywne, ponieważ przedmiot nie będzie brany pod uwagę jako przedmiot,
lecz jako znak idei9.
W tym samym czasie, w korespondencji z Paryża, pisała Gabriela Zapolska: Symbo-
lizm jest najdoskonalszym indywidualizmem i każdy z symbolistów daje nam w swym ob-
razie [...] cząstkę swej duszy".
Na Zachodzie symbolizm pogrążał się w roztrząsaniu spraw „ostatecznych", operując
tak rozległymi pojęciami, jak tęsknota, melancholia, rozpacz, przedmioty jako znaki idei...
9 A.G. AURIER, Le symbolisme en peinture, „Mercure de France" 1891, III, s. 162-163.
10 G. ZAPOLSKA, „Przegląd Tygodniowy" 1894, s. 28-30.
Aleksander Wojciechowski
15. Grzegorz Moryciński, Imperialna, z cyklu Trybuny, 1983, ol., pł.
Fot. Witalis Wolny
Romantyzm, Symbolizm, Młoda Polska
O symbolizmie tak wypowiadał się jeden z głównych teoretyków tego kierunku we
Francji, Albert G. Aurier, w 1891 r.: są to dzieła ideowe, ponieważ ich jedynym celem
będzie wyrażenie idei; syntetyczne, ponieważ określają one te znaki w sposób ujmujący
całość; subiektywne, ponieważ przedmiot nie będzie brany pod uwagę jako przedmiot,
lecz jako znak idei9.
W tym samym czasie, w korespondencji z Paryża, pisała Gabriela Zapolska: Symbo-
lizm jest najdoskonalszym indywidualizmem i każdy z symbolistów daje nam w swym ob-
razie [...] cząstkę swej duszy".
Na Zachodzie symbolizm pogrążał się w roztrząsaniu spraw „ostatecznych", operując
tak rozległymi pojęciami, jak tęsknota, melancholia, rozpacz, przedmioty jako znaki idei...
9 A.G. AURIER, Le symbolisme en peinture, „Mercure de France" 1891, III, s. 162-163.
10 G. ZAPOLSKA, „Przegląd Tygodniowy" 1894, s. 28-30.