DOI issue:
Nr. 1
DOI article:Artykuły i Komunikaty
DOI article:Myśliński, Michał: Zbiór dzieł złotniczych i biżuterii Leonarda Lepszego w Muzeum Narodowym w Krakowie
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.70769#0078
78
Michał Myśliński, Monika Paś
8. Balsaminka; XVIII w.; srebro kute,
częściowo złocone, rytowane;
nr inw. MNKIV-Z-1030.
Fot. Pracownia Fotograficzna Muzeum
Narodowego w Krakowie
niż do jednoznacznej identyfikacji przedmiotów, choć oczywiście zawarte w ich opisach
cechy charakterystyczne mogą służyć ewentualnemu ich rozpoznaniu. Warto też przy oka-
zji dodać, że wspomniany katalog był jedyną publikacją, w której jawnie określono wła-
sność tak wielu dzieł złotniczych; stąd też wiadomo, że znaczne zbiory złotnictwa
i biżuterii wysokiej klasy artystycznej posiadał Eugeniusz Kleitz, który w 1895 r. przejął
zakład złotniczo-jubilerski Władysława Glixellego34, a także Ignacy Wentzel, Adolf Stem-
schuss i Artur Potocki. Wystawa stała się zatem okazją do prezentacji prywatnych kolek-
cji, istniejących w Krakowie i Lwowie na przełomie XIX i XX w., a towarzyszący jej
katalog pozwala dziś poznać ich bogactwo i różnorodność. Porównanie obu spisów, tj.
depozytowego oraz katalogowego, pozwala zauważyć, że nieznacznie różnią się one mię-
dzy sobą, to zaś jednoznacznie wskazuje, że zdeponowany w Muzeum w latach 1903-
1904 zbiór z pewnością nie stanowił całości kolekcji Lepszego. Przekonując tym również
późniejsze nabytki muzealne, poczynione już w latach 60. XX w., gdy kolekcja wzbogaci-
ła się o kolejne przedmioty ze spuścizny po Lepszym.
W 1908 r. Lepszy złożył pisemne oświadczenie, że w wypadku jego śmierci, przedmio-
ty przez niego zdeponowane przechodzą na własność Muzeum35; mimo to już w roku
1913 część z nich została przez Muzeum wykupiona36. Pozostałe zabytki wykupiono za-
34 Michał MYŚLIŃSKI, Złotnicy krakowscy i ich cech w latach autonomii galicyjskiej 1866-1914, Kraków 2011, s. 25-26.
35 Dziennik Podawczy Muzeum Narodowego w Krakowie 8 kwietnia 1908 (Dzp. 3450).
36 Dziennik Podawczy Muzeum Narodowego w Krakowie 15 lipca 1913 (Dzp. 6566); Sprawozdanie Dyrekcyi Muzeum
Michał Myśliński, Monika Paś
8. Balsaminka; XVIII w.; srebro kute,
częściowo złocone, rytowane;
nr inw. MNKIV-Z-1030.
Fot. Pracownia Fotograficzna Muzeum
Narodowego w Krakowie
niż do jednoznacznej identyfikacji przedmiotów, choć oczywiście zawarte w ich opisach
cechy charakterystyczne mogą służyć ewentualnemu ich rozpoznaniu. Warto też przy oka-
zji dodać, że wspomniany katalog był jedyną publikacją, w której jawnie określono wła-
sność tak wielu dzieł złotniczych; stąd też wiadomo, że znaczne zbiory złotnictwa
i biżuterii wysokiej klasy artystycznej posiadał Eugeniusz Kleitz, który w 1895 r. przejął
zakład złotniczo-jubilerski Władysława Glixellego34, a także Ignacy Wentzel, Adolf Stem-
schuss i Artur Potocki. Wystawa stała się zatem okazją do prezentacji prywatnych kolek-
cji, istniejących w Krakowie i Lwowie na przełomie XIX i XX w., a towarzyszący jej
katalog pozwala dziś poznać ich bogactwo i różnorodność. Porównanie obu spisów, tj.
depozytowego oraz katalogowego, pozwala zauważyć, że nieznacznie różnią się one mię-
dzy sobą, to zaś jednoznacznie wskazuje, że zdeponowany w Muzeum w latach 1903-
1904 zbiór z pewnością nie stanowił całości kolekcji Lepszego. Przekonując tym również
późniejsze nabytki muzealne, poczynione już w latach 60. XX w., gdy kolekcja wzbogaci-
ła się o kolejne przedmioty ze spuścizny po Lepszym.
W 1908 r. Lepszy złożył pisemne oświadczenie, że w wypadku jego śmierci, przedmio-
ty przez niego zdeponowane przechodzą na własność Muzeum35; mimo to już w roku
1913 część z nich została przez Muzeum wykupiona36. Pozostałe zabytki wykupiono za-
34 Michał MYŚLIŃSKI, Złotnicy krakowscy i ich cech w latach autonomii galicyjskiej 1866-1914, Kraków 2011, s. 25-26.
35 Dziennik Podawczy Muzeum Narodowego w Krakowie 8 kwietnia 1908 (Dzp. 3450).
36 Dziennik Podawczy Muzeum Narodowego w Krakowie 15 lipca 1913 (Dzp. 6566); Sprawozdanie Dyrekcyi Muzeum