DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.29776#0129
124
ufundowała dla tutejszego kościoła srebrną tabliczkę wo-
tywną oraz kapę zdobną kwiatami i przetykaną srebrem.
W gablotach oglądać można jeszcze wiele interesują-
cych przedmiotów: monety, biżuterię, rozmaite pamiątki.
Wystawiono tu także dzieła poświęcone Bardu: wydane
drukiem wspomniane książki Balbinusa i Kleinwaechtera,
a także rękopiśmienną kronikę Millera z 1836, której fron-
tispis zdobi miniatura z widokiem miasta. W osobnym
pomieszczeniu zgromadzono wiele przedmiotów związa-
nych z kościołem, np. cenną kolekcję żelazek do wyrobu
opłatków, zespół chorągwi procesyjnych, feretronów itd.
KAPLICA GÓRSKA I DROGA KALWARYJSKA
Wznosząca się nad przełomem Nysy Góra Bardzka
(Kalwaria) •—■ lesisty masyw o dwu szczytach (niższy bez-
pośrednio nad stokiem od strony rzeki i miasta) — oto-
czona była zawsze legendami. We wczesnym średniowie-
czu, jak o tym była mowa, odgrywała niewątpliwie ważną
rolę obserwacyjną. Później utraciła to znaczenie, lecz od
XV w. zaczęła budzić coraz większe zainteresowanie piel-
grzymów, przybywających tu ze względu na cudowną fi-
gurkę. W początku XV w., jak głosi podanie, miała się
ukazać pewnemu młodzieńcowi, siedząca na szczycie góry
na skale płacząca Matka Boska. Można przypuszezać, że
legenda ta zrodziła się w związku z najazdami husyckimi,
że była niejako ideową reakcją wobec reformatorskich
założeń ruchu i wobec praktyki (niszczenie klasztorów),
że rozpropagowali ją kamienieccy cystersi, trafiając do
wyobraźni pątników poprzez wizję litującej się nad ludz-
kością Matki Bożej. W końcu XV w. odbywały się już
regularne pielgrzymki na szczyt góry i zapewne wtedy
powstał pomysł budowy tam kaplicy, co jednak •— w
związku z ofensywą reformacji •— nie zostało zreałizowa-
ne przez cały wiek XVI. Tuż przed przystąpieniem do bu-
ufundowała dla tutejszego kościoła srebrną tabliczkę wo-
tywną oraz kapę zdobną kwiatami i przetykaną srebrem.
W gablotach oglądać można jeszcze wiele interesują-
cych przedmiotów: monety, biżuterię, rozmaite pamiątki.
Wystawiono tu także dzieła poświęcone Bardu: wydane
drukiem wspomniane książki Balbinusa i Kleinwaechtera,
a także rękopiśmienną kronikę Millera z 1836, której fron-
tispis zdobi miniatura z widokiem miasta. W osobnym
pomieszczeniu zgromadzono wiele przedmiotów związa-
nych z kościołem, np. cenną kolekcję żelazek do wyrobu
opłatków, zespół chorągwi procesyjnych, feretronów itd.
KAPLICA GÓRSKA I DROGA KALWARYJSKA
Wznosząca się nad przełomem Nysy Góra Bardzka
(Kalwaria) •—■ lesisty masyw o dwu szczytach (niższy bez-
pośrednio nad stokiem od strony rzeki i miasta) — oto-
czona była zawsze legendami. We wczesnym średniowie-
czu, jak o tym była mowa, odgrywała niewątpliwie ważną
rolę obserwacyjną. Później utraciła to znaczenie, lecz od
XV w. zaczęła budzić coraz większe zainteresowanie piel-
grzymów, przybywających tu ze względu na cudowną fi-
gurkę. W początku XV w., jak głosi podanie, miała się
ukazać pewnemu młodzieńcowi, siedząca na szczycie góry
na skale płacząca Matka Boska. Można przypuszezać, że
legenda ta zrodziła się w związku z najazdami husyckimi,
że była niejako ideową reakcją wobec reformatorskich
założeń ruchu i wobec praktyki (niszczenie klasztorów),
że rozpropagowali ją kamienieccy cystersi, trafiając do
wyobraźni pątników poprzez wizję litującej się nad ludz-
kością Matki Bożej. W końcu XV w. odbywały się już
regularne pielgrzymki na szczyt góry i zapewne wtedy
powstał pomysł budowy tam kaplicy, co jednak •— w
związku z ofensywą reformacji •— nie zostało zreałizowa-
ne przez cały wiek XVI. Tuż przed przystąpieniem do bu-