ΑΡΧΑΙΟΛ. ΔΕΛΤΙΟΝ.— ΕΤΟΣ 1890. — ΦΕΒΡΟΤΡΙΟΣ 31
τημέονον, έν ω τίθησι τον άριστερόν πόδα επί την όσφυν αύτοΰ
ούτως, ώστε κάμπτεται ένεκα της πιέσεως το τέρας μικρόν τους
πόδας συγκλίνον Έν τοιαύτη θέσει ό Νέσσος κρατούμενος, αδυ-
νάτων η νά φύγη η να άμυνθγ), εκλιπαρεί τδν άντίπαλον δια των
χειρών στρεφομένων προς τά όπίσω (παρά φύσιν όμως και άτέ-
/νως) της ετέρας τούτων άπτομένης τοϋ σφηνοειδούς γενε/ου του
Ηρακλέους, δστις αμείλικτος πειράται νά έμπήξη το δια της
δεξιάς κρατούμενον ξίφος εις τά στέρνα τοϋ κενταύρου. Ό Νέσσος
εχει μακράν κατά σχήμα πεποιημένην γενειάδα. Ή ε'ικών φέρει
και έπιγραφάς άρχαΐκάς : ΗΕΡΑΚΛ.ΕΣ μεν υπεράνω του
μυθικού ηρωος έκ των δεξιών προς τάριστερά άναγινωσκομένην,
καί : ΝΕΤΟΣ ( άττικιστί αντί Νέσος ) παρά τον κένταυρον, ταύ-
την έκ τών δεξιών προς τά αριστερά. Περί τό στόμιον υπάρχει
κόσμημα ελικοειδές έξέχον πλαστικώς κατά το κέντρον, καί ύπε-
ράνοί κύκλω στοίχος νησσών συμμετρικώς. ΑΙ λαβαί αύτοϋ είσί
παχεΐαι, αλλά κεναί εσωτερικώς· έπ' αυτών δέ εικονίζονται ανά
δύο πτηνά, γλαύξ επί της άνω χώρας της διά μαιάνδρου χο>ριζο-
μένης καί κύκνοι επί της κάτω. Ή όπισθεν επιφάνεια του αγγείου,
ή καί κατά τδ πλείστον συμπεπληρωμένη πηλώ, ουδέν εικονίζει,
είναι δέ μόνον άμελώς ένιαχοϋ βεβαμμένη διά μέλανος χρώματος
εις γραμμάς ακανόνιστους. ( Εύρετ. Γεν. 'Εφορ. 1304 ).
2. Μέγα άγγεΐον άρχαϊκδν σχήματος άμφορέως μετά ταπεινού
λαιμού καί ευρείας κοιλίας υψ. 0,60. Εικόνα φέρει εκατέρωθεν επί
της κοιλίας ( ύπδ τδν λαιμδν) έν πλαισίω, ου τδ έδαφος κιρρόν,
προτομήν Τππου, ου τίνος ή μ.ακρά χαίτη είναι κατά σχήμα πε-
ποιημένη δι' έγκεχαραγμένων γραμμών. Τδ άγγεΐον ευρέθη εις τε-
μάχια* πολλά τούτων έχουσιν άρχαίαν συγκόλλησιν δι' έλασμάτων
μολύβδινων. ( Εύρετ. Γεν. 'Εφορ. 1305 ).
3. Μικρδν άγγειον υψ. 9,16, σχήματος ληκύθου μετά ευρείας
κοιλίας μελανόμορφον. Εικονίζεται παις ( δ Τρώϊλος ) έπί ίππου
καλπαστί 4φεύγοντος, όπισθεν εικονίζεται διώκων άνήρ ( δ Άχιλ-
λευς) εν πανοπλία, κρατών γυμνδν ξίφος έν τή δεξιά καί διά της
αριστεράς προτεταμένην ασπίδα. Έμπροσθεν του Τππου, κάτο)θεν
της κοιλίας του όποιου εικονίζονται δύο έρριμμένα αγγεία ( εις εν-
δειξιν της πηγής, ώς συνήθους ), γυνή ( ή Πολυξένη ) φεύγουσα εν-
τημέονον, έν ω τίθησι τον άριστερόν πόδα επί την όσφυν αύτοΰ
ούτως, ώστε κάμπτεται ένεκα της πιέσεως το τέρας μικρόν τους
πόδας συγκλίνον Έν τοιαύτη θέσει ό Νέσσος κρατούμενος, αδυ-
νάτων η νά φύγη η να άμυνθγ), εκλιπαρεί τδν άντίπαλον δια των
χειρών στρεφομένων προς τά όπίσω (παρά φύσιν όμως και άτέ-
/νως) της ετέρας τούτων άπτομένης τοϋ σφηνοειδούς γενε/ου του
Ηρακλέους, δστις αμείλικτος πειράται νά έμπήξη το δια της
δεξιάς κρατούμενον ξίφος εις τά στέρνα τοϋ κενταύρου. Ό Νέσσος
εχει μακράν κατά σχήμα πεποιημένην γενειάδα. Ή ε'ικών φέρει
και έπιγραφάς άρχαΐκάς : ΗΕΡΑΚΛ.ΕΣ μεν υπεράνω του
μυθικού ηρωος έκ των δεξιών προς τάριστερά άναγινωσκομένην,
καί : ΝΕΤΟΣ ( άττικιστί αντί Νέσος ) παρά τον κένταυρον, ταύ-
την έκ τών δεξιών προς τά αριστερά. Περί τό στόμιον υπάρχει
κόσμημα ελικοειδές έξέχον πλαστικώς κατά το κέντρον, καί ύπε-
ράνοί κύκλω στοίχος νησσών συμμετρικώς. ΑΙ λαβαί αύτοϋ είσί
παχεΐαι, αλλά κεναί εσωτερικώς· έπ' αυτών δέ εικονίζονται ανά
δύο πτηνά, γλαύξ επί της άνω χώρας της διά μαιάνδρου χο>ριζο-
μένης καί κύκνοι επί της κάτω. Ή όπισθεν επιφάνεια του αγγείου,
ή καί κατά τδ πλείστον συμπεπληρωμένη πηλώ, ουδέν εικονίζει,
είναι δέ μόνον άμελώς ένιαχοϋ βεβαμμένη διά μέλανος χρώματος
εις γραμμάς ακανόνιστους. ( Εύρετ. Γεν. 'Εφορ. 1304 ).
2. Μέγα άγγεΐον άρχαϊκδν σχήματος άμφορέως μετά ταπεινού
λαιμού καί ευρείας κοιλίας υψ. 0,60. Εικόνα φέρει εκατέρωθεν επί
της κοιλίας ( ύπδ τδν λαιμδν) έν πλαισίω, ου τδ έδαφος κιρρόν,
προτομήν Τππου, ου τίνος ή μ.ακρά χαίτη είναι κατά σχήμα πε-
ποιημένη δι' έγκεχαραγμένων γραμμών. Τδ άγγεΐον ευρέθη εις τε-
μάχια* πολλά τούτων έχουσιν άρχαίαν συγκόλλησιν δι' έλασμάτων
μολύβδινων. ( Εύρετ. Γεν. 'Εφορ. 1305 ).
3. Μικρδν άγγειον υψ. 9,16, σχήματος ληκύθου μετά ευρείας
κοιλίας μελανόμορφον. Εικονίζεται παις ( δ Τρώϊλος ) έπί ίππου
καλπαστί 4φεύγοντος, όπισθεν εικονίζεται διώκων άνήρ ( δ Άχιλ-
λευς) εν πανοπλία, κρατών γυμνδν ξίφος έν τή δεξιά καί διά της
αριστεράς προτεταμένην ασπίδα. Έμπροσθεν του Τππου, κάτο)θεν
της κοιλίας του όποιου εικονίζονται δύο έρριμμένα αγγεία ( εις εν-
δειξιν της πηγής, ώς συνήθους ), γυνή ( ή Πολυξένη ) φεύγουσα εν-