DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.22614#0100
92
ΑΡΧΑΙΟΛ. ΔΕΛΤΙΟΝ.— ΕΤΟΣ 1890.—ΙΟΥΝΙΟΣ
ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑ ΤΟΥ ΔΕΑΤΙΟΥ
ΔΙΑΤΡ1Β ΑΙ ΚΑΙ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
Έπ&γραφαΙ έκ της Ακροπόλεως.
Δημοσιεύομεν ενταύθα τό κείμενου δύο επιγραφών, αϊτινες
ολον τι άπετελουν, ώς άποδεικνύουσιν ή γραφή, ή διάθεσις των
γραμμάτων και ή ταυτότης του μαρμάρου. Πάντα τά 41 τεμά-
χια, £ξ ων συνηρμολόγησα τάς επιγραφάς ταύτας, προέρχονται
εκ της "Ακροπόλεως, ευρέθησαν δε τά μεν εν προγενεστέραις τά
δε εν ταΐς κατά τά ετη 1881 - 1889 γενομέναις άνασκαφαΐς διεσ-
παρμένα καθ* ολην σχεδόν την ΆκρόποΧιν, παρά τά Προπύ-
λαια, το βόρειον και τ6 νότιον τείχος, προς μεσημβρίαν του
Παρθενώνος καϊ παρά τό Μουσεΐον εκειντο δε εν τοϊς εκ χω-
μάτων και λίθων στρώμασι, δι' ών εν τοΊς μετά τά Περσικά
χρόνοις αϊ φυσικοί άνωμαΧίαι του εδάφους της 'Ακροπόλεως
επληρώθησαν και εζωμαλύνθησαν (« ΡβΓδβΓδοΙίαΙΙ»).
Τών τεμαχίων τών επιγραφών εδημοσιεύθησαν ήδη τινά, ήτοι
εν τω ^. I. Α. ϊ ύττ' άρ. 18 (IV σ. 6 ), 19, 0. I. Α. IV υπ
άρ. 16 ( σ. 51), 19 Β - Γ ( σ. 58 ), IV σ. 128.
Το μάρμαρον εξ οΰ συνίστανται τά τεμάχια δεν εΐνε Άττι-
κόν, αλλά κατά τήν γνώμην εμπείρων τεχνιτών Πάριον. Καϊ
προέρχονται μεν πάντα εκ του αυτοί λατομείου, ή τεχνολογική
ομως εξετασις τών καθέκαστα, προπάντων τών κοινώς καλουμέ-
νων νερών ή φλεβών επεισεν ημάς δτι κατά τά διακριτικά ταύτα
σημεία τά τεμάχια δύνανται νά διαστελλωνται εις δύο συστά-
δας. Ανταποκρίνεται δε ή παρατήρησις αύτη προς τά εν αύταΐς
ταΐς επιγραφαΐς δεδομένα, διότι εν τω τέλει της υπ* άρ. Β επι-
γραφής γίγνεται λόγος προφανώς περι δύο λίθων, εξ άλλου φαί-
νεται οτι ή ύπ' άρ. Β' επιγραφή αμεσον αποτελεί συνεχειαν της
ύπ' άρ. Α'. Τούτο δε αποδεικνύεται πληρέστατα διά της επεξερ-
γασίας τών λίθων, διότι αί προς δεξιά και αριστερά στεναι πλευ-
ρά! του υπ" άρ. Α' λίθου ελειάνθησαν υπό του τεχνίτου ευτελέ-
στατα, αί δέ πλευραϊ του υπ' άρ. Β' λίθου εν τω μεν άνω άκρω
ΑΡΧΑΙΟΛ. ΔΕΛΤΙΟΝ.— ΕΤΟΣ 1890.—ΙΟΥΝΙΟΣ
ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑ ΤΟΥ ΔΕΑΤΙΟΥ
ΔΙΑΤΡ1Β ΑΙ ΚΑΙ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
Έπ&γραφαΙ έκ της Ακροπόλεως.
Δημοσιεύομεν ενταύθα τό κείμενου δύο επιγραφών, αϊτινες
ολον τι άπετελουν, ώς άποδεικνύουσιν ή γραφή, ή διάθεσις των
γραμμάτων και ή ταυτότης του μαρμάρου. Πάντα τά 41 τεμά-
χια, £ξ ων συνηρμολόγησα τάς επιγραφάς ταύτας, προέρχονται
εκ της "Ακροπόλεως, ευρέθησαν δε τά μεν εν προγενεστέραις τά
δε εν ταΐς κατά τά ετη 1881 - 1889 γενομέναις άνασκαφαΐς διεσ-
παρμένα καθ* ολην σχεδόν την ΆκρόποΧιν, παρά τά Προπύ-
λαια, το βόρειον και τ6 νότιον τείχος, προς μεσημβρίαν του
Παρθενώνος καϊ παρά τό Μουσεΐον εκειντο δε εν τοϊς εκ χω-
μάτων και λίθων στρώμασι, δι' ών εν τοΊς μετά τά Περσικά
χρόνοις αϊ φυσικοί άνωμαΧίαι του εδάφους της 'Ακροπόλεως
επληρώθησαν και εζωμαλύνθησαν (« ΡβΓδβΓδοΙίαΙΙ»).
Τών τεμαχίων τών επιγραφών εδημοσιεύθησαν ήδη τινά, ήτοι
εν τω ^. I. Α. ϊ ύττ' άρ. 18 (IV σ. 6 ), 19, 0. I. Α. IV υπ
άρ. 16 ( σ. 51), 19 Β - Γ ( σ. 58 ), IV σ. 128.
Το μάρμαρον εξ οΰ συνίστανται τά τεμάχια δεν εΐνε Άττι-
κόν, αλλά κατά τήν γνώμην εμπείρων τεχνιτών Πάριον. Καϊ
προέρχονται μεν πάντα εκ του αυτοί λατομείου, ή τεχνολογική
ομως εξετασις τών καθέκαστα, προπάντων τών κοινώς καλουμέ-
νων νερών ή φλεβών επεισεν ημάς δτι κατά τά διακριτικά ταύτα
σημεία τά τεμάχια δύνανται νά διαστελλωνται εις δύο συστά-
δας. Ανταποκρίνεται δε ή παρατήρησις αύτη προς τά εν αύταΐς
ταΐς επιγραφαΐς δεδομένα, διότι εν τω τέλει της υπ* άρ. Β επι-
γραφής γίγνεται λόγος προφανώς περι δύο λίθων, εξ άλλου φαί-
νεται οτι ή ύπ' άρ. Β' επιγραφή αμεσον αποτελεί συνεχειαν της
ύπ' άρ. Α'. Τούτο δε αποδεικνύεται πληρέστατα διά της επεξερ-
γασίας τών λίθων, διότι αί προς δεξιά και αριστερά στεναι πλευ-
ρά! του υπ" άρ. Α' λίθου ελειάνθησαν υπό του τεχνίτου ευτελέ-
στατα, αί δέ πλευραϊ του υπ' άρ. Β' λίθου εν τω μεν άνω άκρω