DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.22614#0097
ΑΡΧΑΙΟΛ. ΔΕΛΤΙΟΝ.— ΕΤΟΣ 1890.—ΙΟΤΝΙΟΣ 89
1 - 1^. Τά εξής ύπ' άρ. 1-18 άρχαΐα ευρεθέντα έν ταΐς
έν Έρετρία άνασκαφαΐς (συνέχεια των έν σ. 84 άρ. 22 - 35) :
1. Εΐδώλιον πηλινον (υψ. 0,17) κόρης ίσταμένης έπι τετρα-
γώνου βάσεως και έχούσης προτεταμένον τον δεξιον πόδα. Φέρει
το εΐδώλιον ποδηρη χιτώνα και έπ' αυτόν ίμάτιον καλύπτον το
ανω τοϋ σώματος μετά τών χειρών, ών ή δεξιά ύποκρατεΐ τοΰτο
προ του στήθους, ή αριστερά δε συγκρατεί τοΰτο όπισθεν κατά το
ΐσχίον. Ή κόμη, ής ή ερυθρά βαφή διατηρείται ζωηρά ετι, είναι
επιμελώς διατεταγμένη άπολήγουσα εις κρωβύλον. Τύπος ουχί
σπάνιος, βοιο>τικός. Εργασία λεπτή. (Εύ ρ Γεν. Έφορ. 1 472).
2. Εΐδώλιον πηλινον (υψ. 0,13) κόρης ίσταμένης έπι βάσεο^ς
τετραγώνου, φερούσης ποδηρη χιτώνα και ίμάτιον καλύπτον το
σώμα χπο τοΰ λαιμού μέχρι τών κνημών. Διά της αριστεράς κρα-
τεί ριπίδιον. Ό χρωματισμός διατηρείται ένιαχοΰ ζωηρός, ώς λ. χ.
έπι της κόμης και τών χειλέων το έρυθρόν. Εΐσι δε και αϊ κόραι
τών οφθαλμών δεδηλοψέναι μέλανι -/ρώματι. Τύπος συνήθης* ερ-
γασία λεπτή. ( Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1473 ).
3. Εΐδώλιον πηλινον υψ. 0,25. Έπι βάσεως υψηλής ( 0,04 )
γυνή Ίσταμένη, τον άριστερ^ν πόδα έπι υποποδίου στηρίζουσα άνυ-
ψωμένον ούτως, ώστε νά έρείδηται έπ' αύτοΰ ή άριστερά ή κρα-
τούσα πτερυγοφόρον "Ερωτα. Ή γυνη φέρει ποδηρη χιτώνα και Ιμά-
τιον άπο της κεφαλής (8 άνέχει τη δεξιά), καταλεΐπον άσκε-
πες τ6 στήθος. Έπι της κεφαλής φέρει πόλον ΰψηλόν. Χρώμα
λευκον και έρυθρον ιδία έπι τής κόμης και τοΰ σώματος του Έρω-
τος. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1474 ).
4 - 4 α' Εΐδώλιον όμοιον ακριβώς τω προηγουμένω. Εΐδώλιον
πηλινον παρεμφερές τω προηγουμένου άνευ τοΰ "Ερωτος. Ή δεξιά
χειρ άνέχει ταπεινότερον το Ίμάτιον ώσεί άποκαλύπτουσα το γυ-
μνον στήθος. Εργασία κοινή. ( Εύρ. Γεν. Έφορ. 1475-1475 Α').
5. Εΐδώλιον πηλινον κόρης έπι βάσεως υψ. 0,22, φερουσης πο-
δηρη χιτώνα έζωσμένον η άριστερά ^ειρ άνέχει τ6 ένδυμα κατά
τον μηρόν, ή δεξιά δέ άπτεται τούτου κατά την όσφύν.
Ή κόμη καταπίπτουσα έπί τών ώμων έκατέρο>θεν είναι υπεράνω
τοΰ μετώπου εις κρωβύλον διατεταγμένη. Τύπος συνήθης· (Εύρετ.
Γεν. Έφορ. 1476).
1 - 1^. Τά εξής ύπ' άρ. 1-18 άρχαΐα ευρεθέντα έν ταΐς
έν Έρετρία άνασκαφαΐς (συνέχεια των έν σ. 84 άρ. 22 - 35) :
1. Εΐδώλιον πηλινον (υψ. 0,17) κόρης ίσταμένης έπι τετρα-
γώνου βάσεως και έχούσης προτεταμένον τον δεξιον πόδα. Φέρει
το εΐδώλιον ποδηρη χιτώνα και έπ' αυτόν ίμάτιον καλύπτον το
ανω τοϋ σώματος μετά τών χειρών, ών ή δεξιά ύποκρατεΐ τοΰτο
προ του στήθους, ή αριστερά δε συγκρατεί τοΰτο όπισθεν κατά το
ΐσχίον. Ή κόμη, ής ή ερυθρά βαφή διατηρείται ζωηρά ετι, είναι
επιμελώς διατεταγμένη άπολήγουσα εις κρωβύλον. Τύπος ουχί
σπάνιος, βοιο>τικός. Εργασία λεπτή. (Εύ ρ Γεν. Έφορ. 1 472).
2. Εΐδώλιον πηλινον (υψ. 0,13) κόρης ίσταμένης έπι βάσεο^ς
τετραγώνου, φερούσης ποδηρη χιτώνα και ίμάτιον καλύπτον το
σώμα χπο τοΰ λαιμού μέχρι τών κνημών. Διά της αριστεράς κρα-
τεί ριπίδιον. Ό χρωματισμός διατηρείται ένιαχοΰ ζωηρός, ώς λ. χ.
έπι της κόμης και τών χειλέων το έρυθρόν. Εΐσι δε και αϊ κόραι
τών οφθαλμών δεδηλοψέναι μέλανι -/ρώματι. Τύπος συνήθης* ερ-
γασία λεπτή. ( Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1473 ).
3. Εΐδώλιον πηλινον υψ. 0,25. Έπι βάσεως υψηλής ( 0,04 )
γυνή Ίσταμένη, τον άριστερ^ν πόδα έπι υποποδίου στηρίζουσα άνυ-
ψωμένον ούτως, ώστε νά έρείδηται έπ' αύτοΰ ή άριστερά ή κρα-
τούσα πτερυγοφόρον "Ερωτα. Ή γυνη φέρει ποδηρη χιτώνα και Ιμά-
τιον άπο της κεφαλής (8 άνέχει τη δεξιά), καταλεΐπον άσκε-
πες τ6 στήθος. Έπι της κεφαλής φέρει πόλον ΰψηλόν. Χρώμα
λευκον και έρυθρον ιδία έπι τής κόμης και τοΰ σώματος του Έρω-
τος. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1474 ).
4 - 4 α' Εΐδώλιον όμοιον ακριβώς τω προηγουμένω. Εΐδώλιον
πηλινον παρεμφερές τω προηγουμένου άνευ τοΰ "Ερωτος. Ή δεξιά
χειρ άνέχει ταπεινότερον το Ίμάτιον ώσεί άποκαλύπτουσα το γυ-
μνον στήθος. Εργασία κοινή. ( Εύρ. Γεν. Έφορ. 1475-1475 Α').
5. Εΐδώλιον πηλινον κόρης έπι βάσεως υψ. 0,22, φερουσης πο-
δηρη χιτώνα έζωσμένον η άριστερά ^ειρ άνέχει τ6 ένδυμα κατά
τον μηρόν, ή δεξιά δέ άπτεται τούτου κατά την όσφύν.
Ή κόμη καταπίπτουσα έπί τών ώμων έκατέρο>θεν είναι υπεράνω
τοΰ μετώπου εις κρωβύλον διατεταγμένη. Τύπος συνήθης· (Εύρετ.
Γεν. Έφορ. 1476).