DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.22614#0174
160 ΑΡΧ. ΔΕΛΤ.— ΕΤΟΣ 1890.—ΝΟΕΜΒΡ. κα\ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ
δια συγκλίσεως εκατέρωθεν τών πλευρών αύτοϋ· το δε κυκλοτερες
του τάφου (ό θ/ισαυρός, ώς κοινώς καλείται) δεν εΐνε εν τω τάφοι
τούτω εντελώς κυκλικύν άλλ' ελλειψοειδές, της θολώσεως αύτοϋ
σχηματιζούσης είδος σάγματος προεκτεινομένου μέχρι του ήμίσεος
του δρόμου.
»Ό τάφος ήτο, ώς είπον, έξηρευνημένος ύπρ άοχαιοκαπήλων
ιδίοις κατά το περιφερικον αύτοϋ, όπερ και εγώ άνερευνήσας δια
μεταθέσεως του χώματος μέχρι του στέρεου εύρον τεμάχια αγ-
γείων του Μυκηναίου τρόπου, τεμάχιον χαλκής αιχμής και τεμά-
χιον χαλκού ξιφιδίου(;) προς τούτοις δε λείψανα οστών, επί τών
οποίων ίχνη πύρας και ανθράκων. Τδν « δρόμον » δεν ήδυνηθην να
ερευνήσω δια σκάφης, διότι φόβος έπέκειτο καταορεύσεο^ς τών επι-
κλινών εκατέρωθεν τοίχιον, ών λίθοι άπεσπασμένοι ήδη της θέσεως
των έπικρέμανται, έτοιμοι να καταπέσωσιν άμα τ?ί αφαιρέσει του
ύποβαστάζοντος αυτούς χώματος. Δια την έκκαθάρισιν του τάφου
τούτου προαπαιτείται μηχανική εργασία προς στερέωσιν τών τόίχοίν.
«Πλησίον τοΰ τάφου τούτου (εις άπόστασιν 20 βημάτο>ν) έφαίνετο
κυκλοτερες κτιστον και θολο^τδν ο'κοδόμηυια, εν ειδει τάφου και
αύτό προϊστορικού, μή έςικνούμενον υπεράνω της επιφανείας της
γης, άλλ' οιονεί τεμνόμενον την κορυφήν. Άνασκάψας τοϋτο εύρον
το παράδοξον το'ύτο κτίριον άβαθες (1 */ μ.) σχήματος ελλειψοει-
δούς (μηκ. 4 μ. πλ. 1 */2) εχον είδος θύρας κατά τ6 !ν άκρον. Ό
τοίχος δηλ. της ετέρας τών πλευρών αύτοϋ, της εξωτερικής, της
προς την κατωφέρειαν, διακόπτεται σχηματίζων γο^νίαν δια προε-
ξοχής του τοίχου τούτου ένος μέτρου μήκους άμφοτέρωθεν. Ή οιονεί
πύλη όμως αύτη δεν κείται κατά το μέσον τής πλευράς, άλλ' επί
του ένός τών άκοων αύτής. Το παράδοξον τοϋτο κτίσμα ευρέθη
περιέχον πλήθος άγγείων (ληκυθίων μελανόμορφων) και είδωλ'κον
έξ όπτ?,ς γής αρχαϊκών. Το περίεργον όμο>ς είνε ότι ουδέν σχεδόν
τών ευρημάτων τούτων είνε άρτιον ! άπαντα ευρέθησαν τεθλασμένα
και ελλιπή. Δεν είνε δέ βεβαίως τοϋτο τάφος; διότι ούτε όστα ευ-
ρέθησαν εν αύτώ, ούτε τα ευρήματα ταϋτα εκειντο εις τρόπον,
ώστε νά δικαιολογώσι την υπόθεσιν περί ύπάρξεο^ς τάφου. Πιθανώς
το κτίριον είνε βόθρος ή άλλο τι παοαπλήσιον, εν ω έρρίφθησαν
τα άοχαΐα ταύτα όπ(ος μή βεβηλοίθώσιν, άτε αναθηματικά ό'ντα
δια συγκλίσεως εκατέρωθεν τών πλευρών αύτοϋ· το δε κυκλοτερες
του τάφου (ό θ/ισαυρός, ώς κοινώς καλείται) δεν εΐνε εν τω τάφοι
τούτω εντελώς κυκλικύν άλλ' ελλειψοειδές, της θολώσεως αύτοϋ
σχηματιζούσης είδος σάγματος προεκτεινομένου μέχρι του ήμίσεος
του δρόμου.
»Ό τάφος ήτο, ώς είπον, έξηρευνημένος ύπρ άοχαιοκαπήλων
ιδίοις κατά το περιφερικον αύτοϋ, όπερ και εγώ άνερευνήσας δια
μεταθέσεως του χώματος μέχρι του στέρεου εύρον τεμάχια αγ-
γείων του Μυκηναίου τρόπου, τεμάχιον χαλκής αιχμής και τεμά-
χιον χαλκού ξιφιδίου(;) προς τούτοις δε λείψανα οστών, επί τών
οποίων ίχνη πύρας και ανθράκων. Τδν « δρόμον » δεν ήδυνηθην να
ερευνήσω δια σκάφης, διότι φόβος έπέκειτο καταορεύσεο^ς τών επι-
κλινών εκατέρωθεν τοίχιον, ών λίθοι άπεσπασμένοι ήδη της θέσεως
των έπικρέμανται, έτοιμοι να καταπέσωσιν άμα τ?ί αφαιρέσει του
ύποβαστάζοντος αυτούς χώματος. Δια την έκκαθάρισιν του τάφου
τούτου προαπαιτείται μηχανική εργασία προς στερέωσιν τών τόίχοίν.
«Πλησίον τοΰ τάφου τούτου (εις άπόστασιν 20 βημάτο>ν) έφαίνετο
κυκλοτερες κτιστον και θολο^τδν ο'κοδόμηυια, εν ειδει τάφου και
αύτό προϊστορικού, μή έςικνούμενον υπεράνω της επιφανείας της
γης, άλλ' οιονεί τεμνόμενον την κορυφήν. Άνασκάψας τοϋτο εύρον
το παράδοξον το'ύτο κτίριον άβαθες (1 */ μ.) σχήματος ελλειψοει-
δούς (μηκ. 4 μ. πλ. 1 */2) εχον είδος θύρας κατά τ6 !ν άκρον. Ό
τοίχος δηλ. της ετέρας τών πλευρών αύτοϋ, της εξωτερικής, της
προς την κατωφέρειαν, διακόπτεται σχηματίζων γο^νίαν δια προε-
ξοχής του τοίχου τούτου ένος μέτρου μήκους άμφοτέρωθεν. Ή οιονεί
πύλη όμως αύτη δεν κείται κατά το μέσον τής πλευράς, άλλ' επί
του ένός τών άκοων αύτής. Το παράδοξον τοϋτο κτίσμα ευρέθη
περιέχον πλήθος άγγείων (ληκυθίων μελανόμορφων) και είδωλ'κον
έξ όπτ?,ς γής αρχαϊκών. Το περίεργον όμο>ς είνε ότι ουδέν σχεδόν
τών ευρημάτων τούτων είνε άρτιον ! άπαντα ευρέθησαν τεθλασμένα
και ελλιπή. Δεν είνε δέ βεβαίως τοϋτο τάφος; διότι ούτε όστα ευ-
ρέθησαν εν αύτώ, ούτε τα ευρήματα ταϋτα εκειντο εις τρόπον,
ώστε νά δικαιολογώσι την υπόθεσιν περί ύπάρξεο^ς τάφου. Πιθανώς
το κτίριον είνε βόθρος ή άλλο τι παοαπλήσιον, εν ω έρρίφθησαν
τα άοχαΐα ταύτα όπ(ος μή βεβηλοίθώσιν, άτε αναθηματικά ό'ντα