De Dietsche warande: tijdschrift voor kunst en Zedegeschiedenis (3: 12.1899)

258

LIBRE ESTHÉTIQUE.

Wij kunnen niet zeggen dat genoemd gezel-
schap de bandeloosheid boven de begrensde vrijheid
verkiest, al zijn er onder de invités ook cenige
schilders, welke hunne kunst misbruikten, om den
toeschouwer cene ware 1 ui vering \an afkeer in te
boezemen.

Doch de uitzet bestaat niet uit schilderwerk alleen,
afgewisseld door beeldhouwwerk. Ook andere Muzen
deelden haren geest daaraan mede : litteraire cau-
series over kunst en hare geschiedenis, muzikale
voordrachten, wisselden het genot der beschouwing af.

Hierop zou men ook het woord vrijheid van
kunst zeer wel kunnen toepassen.

Welnu, dit is een loffelijk streven : de wereld
op de gedachte te brengen dat bij voorbeeld de
plastische kunst niet bepaald blijft bij doek of paneel,
maar dat een stoel, een vaas, een berd, een kussen,
een windschut, voor vorm en kleur geene andere
kunst behoeft te hulp te roepen dan die welke van
zelf uit den aard des voorwerps ontstaat. Art appltqué
is eenvoudig' een uitdrukking van hen die nog geen
weg weten tot welke kunst zij een boekband, een
tafelschel, enz. enz. zullen rekenen.

Bovengenoemd gezelschap leert ons dit, al mee-
nen sommige kunstenaars (met eene zekere schuch-
tere bescheidenheid) toch het woord art décoratif en
art industriel nog noodig te hebben.

Weet gij wrat tot 1’art industriel behoort ? Dat
zijn bij voorbeeld de zes of acht waterverfteekeningen
van Mej. Joris, zich noemende Leo Jo, want hare
caricatures zijn eenvoudig een smakelooze jacht op
de beurs van den toeschouwer en toch geestig
genoeg om onmiddellijk met het woord « Vendu »
te prijken. Dat is art industriel !