DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26592#0575
(Bent
E UITZET te Gent heeft natuurlijk geleden onder
de tentoonstelling Van Dyck, die eene breede
schaduw moest afwerpen op alle nieuwere kunst.
Te meer omdat de meester der 17® eeuw schitterde door
zijne portretten, en dat ongelukkig op dit oogenblik de
portretten op onze meeste tentoonstellingen nog tot de
beste beschouwde werken behooren.
Van Dycks kerkelijke stukken mogen vooral van
een godsdienstig standpunt geene groote meesterwerken
zijn.. . maar wat heeft onze tijd van groote meesters
in dit vak aan te wijzen ?
Lybaert, van der Ouderaa, van Hove, De Vriendt,
van den Eeden, en enkele anderen, hebben schoone zaken
van die soort geleverd, doch slechts Lybaert heeft zich
hier overtroffen.
Juliaan De Vriendt is geheel afwezig. Ook moeten
wij ons in menig opzicht met reeds vroeger geziene
werken (zooals van Aise’s Pierre ÏHermite) te vreden
stellen, ofschoon zijn schoon portret van van Duyse een
extra-genot oplevert.
Ongelukkig voor eene belgische tentoonstelling is
het dan daarbij dat ook in het portretwerk de vreem-
deling, namelijk Lenbach, hier den vogel komt afschieten,
gelijk in menig ander opzicht de werken van vreemde-
lingen, al is het dan ook de beroemde Breitner niet, toch
E UITZET te Gent heeft natuurlijk geleden onder
de tentoonstelling Van Dyck, die eene breede
schaduw moest afwerpen op alle nieuwere kunst.
Te meer omdat de meester der 17® eeuw schitterde door
zijne portretten, en dat ongelukkig op dit oogenblik de
portretten op onze meeste tentoonstellingen nog tot de
beste beschouwde werken behooren.
Van Dycks kerkelijke stukken mogen vooral van
een godsdienstig standpunt geene groote meesterwerken
zijn.. . maar wat heeft onze tijd van groote meesters
in dit vak aan te wijzen ?
Lybaert, van der Ouderaa, van Hove, De Vriendt,
van den Eeden, en enkele anderen, hebben schoone zaken
van die soort geleverd, doch slechts Lybaert heeft zich
hier overtroffen.
Juliaan De Vriendt is geheel afwezig. Ook moeten
wij ons in menig opzicht met reeds vroeger geziene
werken (zooals van Aise’s Pierre ÏHermite) te vreden
stellen, ofschoon zijn schoon portret van van Duyse een
extra-genot oplevert.
Ongelukkig voor eene belgische tentoonstelling is
het dan daarbij dat ook in het portretwerk de vreem-
deling, namelijk Lenbach, hier den vogel komt afschieten,
gelijk in menig ander opzicht de werken van vreemde-
lingen, al is het dan ook de beroemde Breitner niet, toch