De Dietsche warande: tijdschrift voor kunst en Zedegeschiedenis (3: 12.1899)

DE VLAMINGEN IN SCHOTLAND. 319

jaarboeken dat, op het einde van het Schotsch-Sak-
sische tijdvak, er vlaamsche handelshuizen te Ber-
wick-on-Tweed bestonden.

Van ouds zetelden de burgers der bijzonderste
steden in den grooten raad der koningen van Schot-
land, naast de legerhoofden van hoogen rang, in het
engelsch-deensch Lairds genaamd. Moest het land
verdedigd worden, dan trokken de verschillige am-
bachtsgilden onder hunne eigene vaandels ten strijde;
zij werden aan gevoerd door hunnen burgmastcr. Op
het slagveld hadden zij dus hunne eigene eer te
handhaven en hun aandeel van roem te behalen.

Onder de regeering van koning Willem II (1165),
werd een Vlaming, met name Bartholomeus, als
burgemeester der stad Edimburg aangesteld (1). En
inderdaad, het was naar de koninklijke steden Scone
en Edimburg dat de talrijke vreemde uitwijkelingen
heenstroomden; het grootste deel hunner waren
beproefde en ondervindingrijke soldaten (2).

Reeds onder de koningen David I (1124) en
Malcolm IV (1153) bestatigde men hunne aanwezig-
heid in de stad Sint-AndrewTs, waar de Vlaming
Maynard proost van werd. Omtrent denzelfden tijd
maken de jaarboeken gewag van eenen beroem-
den rijtuigmaker, te Perth verblijvende en bijge-
naamd Lorimer, ter oorzake van zijnen stiel; hij was
geboortig van Brugge en heette Boude wijn. Onder de
voorname lieden vinden wij eenen anderen Vlaming,
Henry Bald, goudsmid, alsook zekeren Swartbrand (3).

(1) Chart. Incholm, bl. 19.

(2) Aug. Thierry, Histoire de la conquête de l’Angleterre par
les Normands, t. 2, bl. 3. (Nouvelle édit. Furne, Jouvet et C'e.)

(3) Chart. Scone, 40; Chari. Bolmerinach, 21-22.