De Dietsche warande: tijdschrift voor kunst en Zedegeschiedenis (3: 12.1899)

3|tt toaU'? fcan 5ê Jfntg5.

jSprooftje öan JRuö- BaumBacïj, (0

vertaald door JULIUS PÉE.

g5jjg|K|ET was op den dag van den zonnestilstand, en
IK hg* Sa de middaggloed lag op de korenvelden. Som-
Birafta wijlen waaide een frissche wind van het naburig
bergwoud; dan bogen zich de halmen neer, en het
slaapkruid aan den akkerboord strooide zijn teedere
bloemblaadjes uit. Krekel en juffer zongen in het koren,
en uit den sleedoorn aan den kant liet de wielewaal
nu en dan zijn zacht geroep weerklinken.

Door het korenveld, dat zich van het dal naar den
berg uitstrekte, schreed op het smalle pad een jonge
boerin van slanke en krachtige gestalte. Ze droeg den
landsgebruikelijken rok met talrijke plooien, en als
beschutting tegen de zonnestralen een rood hoofddoek;
aan haar linkerarm hing een korf, en in haar rechter-
hand hield ze een steenen kruik.

Toen de geelvink in den hagedoorn haar in ’t oog
kreeg, fladderde hij op den hoogsten twijg en riep
groetend : « Meisje, meisje, alles bloeit! » Maar de vogel (i)

(i) Met toelating van den uitgever I. Van der Poorten, te Gent.