De Dietsche warande: tijdschrift voor kunst en Zedegeschiedenis (3: 12.1899)

BIJLAGEN.

Ufsd]ri&.

Ü&an een örienöen^uis fc Xcuben,

Mijn hert... mijn hert is krank en broos,
En onstandvastig in ’t verblijden;

Maar, als ’t hem wel gaat éénen stond,
’t Kan dagen lang weêr honger lijden!

Pank U, dank U duizendmaal
Voor uw hertelijk onthaal!

’k Hebbe binst die korte stonden
Iets van het geluk gevonden
Dat ik in mijn Vlaandren liet.

Vond ik er mijn moeder niet,

’k Kwam er toch drie herten tegen
Mij zoo vriendlijk, zoo genegen!

Mijne ziel heeft er gesmaakt
Dat genot waar zij naar haakt:
Vriendschap!... Alles zou ik geven
Voor dien schat, den troost van ’t leven...
Dank, Mevrouwe, dank mijn Heer,

Dank Mejuffer, nog ne keer!

Dat des Hemels beste zegen
Dale en ruste op uwe wegen!

G. G.

C. V. C.