Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1888)

197

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

198

Ώς βλέπει ό αναγνώστης είκονίζετο άνήρ (ή κε-
φαλή μετά τοΟ λαιμού" έξέλιπον) ιστάμενος, προς
τάριστερά έστραμμένος και σκήπτρον έν τη δεξιά
κρατών" δτι έφόρει στικτάν χιτώνα και έπ' αύτοΟ
ίμάτιον, όπερ δίχρουν έν τώ συνόλω αύτοΟ διεποι-
κίλλετο συγχρόνως και διά τίνων άλλων κοσμη-
μάτων, δήλον" ασαφές μόνον, έμοι τούλάχιστον,
είναι τίνι τρόπω περιεβάλλετο αύτό Ό εικονιζόμε-
νος και ίσως δ μόνος λόγος δ δυνάμενος νά κινήση
τινάς εις άμφιβολίαν περί τοΟ αν και το τέταρτον
τεμάχιον (το κάτω) άληΟώς της αύτής πινακίδος
είναι" επίσης ασαφές είναι και τοΟ αριστερού" βρα-
χίονος ή άπεικόνισις αν τω όντι τούτου είναι λεί-
ψανον ύπό τοΟ ιματίου περικεκαλυμμένου 1 τό υπέρ
τά γράμματα δρώμενον έρυΟρόν μέρος της πινακί-
δος και δέν είναι της κόμης μέρος, δπότε πάλιν ή
έ'λλειψις και της ελαχίστης δηλώσεως τοΰ βρα-.
χίονος Οά ήτο έ'τι παραδοξοτέρα. Προ του" άνδρός
είκονίζετο γυνή καθ' δμοίαν περίπου στάσιν, ήτοι
προς τάριστερά ωσαύτως βλέπουσα, ώς και τό
σώμα αυτής ούχι δλως έν καταγραφή ήτο, ώς φαί-
νεται, άπεικονισμένον* έφόρει έπίσης ώραΐον στι-
κτον χιτώνα άχειρίδωτον, και έπι της κεφαλής
έφερε μικρόν διάδημα έχουσα προς τούτοις τήν εις
κόρυμβον δμοιον τω τοΟ δισκοβόλου τοΰ Διπύλου
άπολήγουσαν κόμην διά διπλής ταινίας κατά τήν

θέσιν περίπου των ώτων άναδεδεμένην. Δυστυχώς
ταύτης πολύ όλιγώτερον μέρος διεσώΟη" και δ'μως
τό περίγραμμα αύτής κάλλιον και σαφέστερον τοΟ
άνδρός φαίνεται όν. Τρίτη μορφή δέν πιστεύω νά
είκονίζετο έπι της πινακίδας , ής αί δύο όπα! (ή
κάτω μόλις κατά τό ήμισυ σώζεται) κατά μέσον
που του όλου της πλάτους τοποΟετημέναι έ/ρησί-
μευον πράς προϋή.Ιωΰυν της πινακίδος" λέγω δέ
προσήάωσον και όχι άνάρτηϋιν διότι προς τοΟτο ή
κάτω οπή Οά ήτο άνεξήγητος. Άλλά τίνα αρά γε
ήσαν τά εικονιζόμενα πρόσωπα; Τά πινάκια ταΟτα
ήσαν ώς τό πολύ, ώς ορθώς δ \νο1ΐβΓ8 άνωτέρω
παρατηρεί (σελ. 181-182) άναΘηματικά' ούδόλως
άπίΟανον λοιπόν νά είκονίζοντο έπ! της ήμετέρας
πινακίδος δ ΠΛούτων κα! ή Περσεφόνη. Άλλά τήν
άξίαν αύτης δέν άποτελοΰσι κυρίως τά εικονιζό-
μενα πρόσωπα, άλλ' ή έπ' αύτής έπιγραφή, ές- ής
και νέος ήαϊν γνωρίζεται αγγειογράφος της μελα-
νόμορφου άγγειογραφίας και ούτος, ώς έκ της πι-
νακίδας φαίνεται, ούκ ευκαταφρόνητος" Εύφίλετο
........ν φΟέγγονται τά γράμματα, δ'τι δέ Εύ-
φίλετο^ έποίησε]ν ή όρΟότερον 1 Εύφίλετο[ς έγρα-
ψε] ν πρέπει νά συμπληρώσωμεν, ού χρήζει μα-
κρών λόγων εις άπόδειξιν.

Έν Μεγάροις τί) 28 Ιουνίου 1889.

Δ. Φίλιος

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΝ ΒΑΦΕΙΟ ΤΑΦΟΥ

Ό τό 1805 ΰπό τοΟΌΓΟρίΐΙβ ανακαλυφθεί; καί ΰπό πολλών όίλλων
κατόπιν επισκεφθεί; θολωτό; τάφο; παρά τό Βαφειό (δρα ΒοΙ^ογ

Ββϊΐπ'ί^ο ζαι· ΚβηηΙηΪ58 «Ιογ %τ. ΚιιρρβΙβΓίώβΓ σ. 31 Ιξ.) άνε-

σκάφη προ τινο; υπό τοΰ Οποση μειουμένου δαπάνη της Αρχαιολογι-
κή; Εταιρία;. Ή εργασία διήρκεσε 40 ημέρα; περίπου ή'τοι άπό 23
Κως τέλου μαρτίου και άπό 1 μαίου έ'ω; 3 ίουνίου. Ό δρόμο; έ'/ει
μηκο; 29,80 μ., ό δεξιό; ομω; τω είσιο'ντι τοίχο; σώζεται εί; μήκος
23,10' πλάτος τοΰ δρο'μου πρό τοΰ στομίου μεν 3,45, πρό; τά πέρα;
ομω; τοΰ δεςΊοΰ τοίχου 3,18. Οί τοίχοι είναι έκτισμένοι διά μικρών
ακατέργαστων πίακωγ τεμνομένων οϋτω, ώ; μοι είπον, εϊ; τά; υπώ-
ρεια; τοΰ Ταϋγέτου. Τό στόμιον έχει βάθος κάτω 4,56 μ., πλ. δέ ει;
μεν τό εσωτερικόν (πρό; τήν Οόλον) άκρον 1,65, εις δέ τό έξωτερικον
1,93. Οί τοίχοι ('παραστάδε;) αΰτοΰ είναι οικοδομημένοι διά μεγάλων
πελεκητών λίθων, αί δ' άρμογαί αυτών κεκαλυμμένοι υπό άσβεστου,
ώς έν τώ τάφω τοΰ Ηραίου και τώ προπέρυσιν έν Μυκήναι; άνακα-

1 Παράβ. καί ΟβιΊιαπΙ Αα$6ΐΊ. Υαδ. 117, 118.

λυφΟέντι' περιεργότερον ό'μως έν τώ τοΰ Βαφειοΰ είναι, ό'τι καί β.Ιά-
ΰαί των λίθων καί ρωγμαί προξενηΟεΐσαι υπό τοΰ βάρου; τοΰ υπερ-
θύρου έσκεπάσΟησαν υστερώτερον δι' άσβεστου, ό'πω; μή φαίνωνται.
Τών παραστάδων ή μέν άριστ. τώ είσιο'ντι είναι κατεστραμμένη μέχρι
τοΰ μέσου όψου; περίπου, τη; δ' ετέρα; μέρος σώζεται μέχρι 4,20,
δσον ήτο τό άρχικόν ΰ'ψος. Τό υπέρΟυρον λείπει. Έν τώ έδάφει τοΰ
στομίου υπάρχει έσκαμμένο; λάκκο; ουχί λίαν κανονικό; έχων μηκο;
πλευρών 1,00 έ'ω; 1,90 καί βάΟο; 1,90, στενούμενο; δέ πρό; τά κάτω·
τό στόμιον 3έν ευρέθη πεφραγμένον διά τοίχου, Ι'σω; ένεκα τοΰ πρω-
τοφανοΰ; έν τώ έδάφει αΰτοΰ λάκκου. Ή θόλο; έχει διάαετοον 10,15
εω; 10,35,είναι δέ έκτισμένη ώ; καί οί τοΰ δρόμου τοίχοι,διά μικρών
πλακών οί δόμοι αύτη; σώζονται ένιαχοϋ μέχρι; ύψους 3 μέτρων.
Τό έδαφος αύτής, ο αποτελεί ό φυσικός βράχος, ήν έπεστρωμένον,
πλήν ολίγων μερών, διά στρώματος γη; μελανής καί τίνων ανθράκων
έκ πύρας προερχομένων έν τω στρώματι τούτω εΰρίσκοντο διεσπαρ-
μένα τά κτερίσματα (μόνον τό πρός τό στόμιον τρίτον μέρο; τοΰ τά-

4 Παράβ. ΚΙβίη, Οηοοίι. ναδοη ιηϊΐ ΜοίβΙΟΓδί^ααΙαιοιι, 1886,

σελ. 6, σημ. καί σελ. 49.