Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1891)

ΛΑΡΝΑΞ ΜΑΡΜΑΡΙΝΗ

ΜΕΤ' ΕΚΤΥΠΟΥ ΑΝΑΓΑΥΠΤΟΥ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΣ

("Ορ!Χ.7Υίν. 9 του έτους 1890)

Ή έν τώ ένάτω πίνκχί του παρελθόντος έτους
κπείχονίζοκένη λάρνκζ εύρέθη ρ.έν ευ ΙΙάτρκίς εν
τώ κγρώ της Χκρίχλείκς χκί Ελένης Ρετίνίώτου
παρά την Οέσίν /ω^ί^η^, κγορκσθεΐσκ δέ
χρήκκσί της ήρ,ετέρκς Αρχκίολογίχής Εταιρίας
χκτετέθη κπο του Ιουνίου του 18%) έν τώ χεν-
τρίχώ Μουσείω. Μήχ. 2,10, πλάτ. 0,96, υψ. [λέ-
χρί του χκλύκυ,κτος 0,95, υψ. του χκλύρ.κκτος
[κονου 0,58, Γ. Μ. πρύλ. χκί
1890, σελ. 5, άρ. 3 χκί σελ. 139. κρ. 5.
Το χέντρον της πκρκ-
στάσεως αποτελεί άνήρ γενετών, οστίς χκκκί κεί-
μενος χκί στηρίζομενος επί του οεξίου βρκχίονος

ύψόνεί τον αριστερόν ποδκ, δί^ ου κποπείρκτκί νκ
έμποδίση τον όρμητίχώς χκτ κύτου έπερχομενον
χάπρον, ύφ ου φαίνεται οτί έτρώθη χκίρίως, ώς
οείχνυεί χκί ή αλγεινή έχφρκσίς του προσώπου κύ-
του, δίκχρίνοκένη σκοώς έν τώ ποωτοτύπω* επί
του κρίστεροΰ βρκχίονος έχει ο κνήρ ούτος έρρίμ-
μένην χλκυώδκ. ΙΙρο κύτου πκρκτηροΰντκί τρεις
νεκνίκί έν ζωηρά Χίνήσεί αποπειρώμενοι νκ φονεύ-
σωσί το έφορμών έπίχίνδυνον Οηρίον* τούτων 6 μέν
παρά τον πεπτωχοτκ χκί προ του χάπρου ίστάμε-
μενος, ο την χλαμύδα έπί του κρίστεροΰ φέρων
βρκχίονος είνε έτοιμος νκ έπενέγχη δί^ κγχεμάχου
τίνος όπλου ζίοους η πελέχεω


ς, οπερ έχράτεί Οίά


της κποχεχορ,μενης νυν περί τον κγχωνκ οεςίκς,
θκνάσίμον χτύπημα χκτκ του θηρίου* οί δέ δύο κλ-
λοί, οί προ του πεπτωχοτος χκί όπισθεν του χκ-
πρου έπερχόμενοί, οί χλαμύδα έπί των ώμων κυ-
ματίζονταν φέροντες,προθυμοποίοΰντκί χκίούτοίνκ
συντελέσωσίν εις την καταστροφήν του έπίχίνδύνου
θηρίου* ό μέν εις διά ροπάλονή μάλλον λκγω^όλου,

το όποιον κνέχεί τη οεξίκ, χκί Οίά λίθου, ον χρκτεΐ
τη κρίστερκ— ο λίθος ούτος δέν Οίκχρίνετκί έν τώ
πίνκχί—' ο §έ έτερος Οίκ δίστομου πελέχεως (})ί-

ροπηίδ^,όν έτοίυ,κζετκί νκ χκτενέγχη χκτκ του θη-
ρίου Οίκ τήςδυνάμεωςχκίτώνδύο κύτου χείρών.Ή
φνσίχή δύνκμίς τών ούο τούτων νεανιών,ών ο πρώ-
τος φέρει χκί βρκχυν έτεμομάσχκλον χκί έζωσμένον
χιτώνα, ό οέ δεύτερος εχεί την χλαμύδα έζερχο-
μένην ολίγον της γωνίκς της λάρνκχος, είνε δέ χκί
μικρόν κποχεχρουσμένος περί την κρίστερκν οσφύν
— το κποχεχρονσμένον τούτο μέρος Οίκχρίνετκί έν
τώπρωτοτύπω μόνον—πκρίστκτκίείς τον μέγίστον
κύτης βαθμόν κωφότεροι οί νεκνίκί είνε εύχίνητοί
χκί ισχυροί, κλλ ούτε υπέρ το δέον μυώδεις ούτε
πάλιν χκλκροί, έχουσί οέ την σύμμετρον έχείνην
χκί αρμονικήν κνκπτυξίν τών μυών,τήν μκρτυροΰ-
σκν οτί τκ σώματά των έζησχήθησκν προ πολλοΰ
εις την πκλκίστρκν. "Οπισθεν του /κυ.κί πεπτωχο-
τος ί'στκτκί κνήρ γενείών έν χλκαύόί έπερρίααένη
έπί του κρίστεροΰ ^ρκχίονος, οστίς Οίκ^ε^ηχότκ
έχων τκ σχέλη χκί στηρίζων στερεώς τον ρ.έν κρί-
στερον ποοκ έπί λίθου, τον §έ δεξιόν έπί τοΰ έ$κ-

φους, είνε ετοίρ,ος νκ Οίκτρυπηση

&κ τοΰ §ό.

τον έπερχορ,ενον χκπρον.

Το

υ,εσον τοΰ

κτος

όορκτος


εις το υ,ετκςυ των χείρων Οίκστηυ,κ χκί το κχρον
κύτοΰ είνε τεθρκυσυ,ένκ.—Μετά τον γενείώντκ τού-
τον, τον το όορυ &[υ.φοτέρκίς τκΐς χερσί χρκτοΰντκ
κχολουθεΐ νεκνίκς έν ζωηρότατη στκσεί, οστίς τον
ρ.έν οεζίόν ποοκ χά[υ.πτων χκτκ το γόνυ χκί στηρί-
ζων κύτον στερεώς έπί λίθου, τον οέ αριστερόν έχ-
τείνων προς τκ έαπρος έπί τοΰ έοκφους, λκυ.$κνεί
την στάσίν έχείνην όί' ής κποπείρκτκί νκ ρίψη ολκίς
§υνκρ.εσί χκτκ τοΰ θηρίου το οορυ, το όποιον έχρκ-
τεί βε$κίως Οίά τής $εζίκς τής κποχεχορ,ρίένης όλί
γον κνω τοΰ κγχώνος* τη κρίστερκ συγχρκτεΐ ό
νεκνίκς δύο κλλκ οορκτκ, φέρει δέ χκί χλκκύδκ
έρρίρ,κένην έπί τής ρκχεως. Οπισθεν τοΰ νεκνίου
τούτου χκτκ την γωνίαν τής λάρνκχος πκρκτηρεΐ-
τκί γυνή νεκρά, ήτίς ένδεδυκένη βρκχυν έτερο[κά-