Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]: Ephēmeris archaiologikē (1906)

113

ϋΤΡΗΜΑΤΛ ΛΝΑ1ΚΛΊΊΙΣ ΊΌΤ ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΑΡΝΗΘΟΣ ΛΝΤΡΟΤ

114

Βυζαντίου ή εις άγιους δέν δύναμαι νά κρίνω. Ση- ρης 18 πρδγ.). Έπειτα ανά 4 μετά του Τ καί Κ,

υ,ειώνω μόνον ό'τι όμοιος προς τον ύπ άρ. 11 κατά ανά δύο μετά του Ε, ΠΤ, ΠΑ και τέλος είς μετά

τήν παράστασιν λύχνος προερχόμενος εξ Αϊγίνης του XI

είναι εκτεθειμένος έν τη συλλογή λύχνων τοΰ Εθν. Ούτως εχομεν έκ Πάρνηθος τά εργοστάσια τοΰ

Μουσείου (άρ. 3254). Ιο αυτό ένδυμα ομοίως πα- Θεοδούλου, της Διονυσίας, του Αγαπίου (;) ουχί έν

ριστώμενον δεικνύει καί εΐκών του χύ-ον.ράτορος 1!άρη άντιπροσωπευόμενα. Αλλά και το άνάπα-

Νικηφόρου Φωκά έπ'ι νομίσματος (ί'δε Σ. Λάμπρου, λιν συμβαίνει, ώστε τά έκ Βάρης της Καρπήμης,

Νέον Έλληνομνήμονα τ. Λ' τεΰχ. Α', έν σ. 65 τοΟ Μαρτυρίου, τοΰ Εύδώρου και άλλων δέν άντι

και 66 εικόνας). Αίνιγματώδης δι' έμέ είναι καί ή προσωπεύονται επί των μέ/ρι τοθδε ευρεθέντων

παοάστασις του λύ'/νου 8. Παρίσταται μέγα πτη- λύχνων της Πάρνηθος. Κοινά καί είς τους δύο τό-

νον απέναντι μορφής ανθρωπινής άλλα καί ταύτα πους είναι τά έργοστάσια της Χιόνης, του Εύκάρ-

μετά μεγάλης άσαφείας. Ή έπί τοΰ 10 παριστώ- που, της Σωτηρίας, τοΰ Πα—, τοΰ Κυ..., Μ....

μένη άλώπηξ (μεγάλη Ουσανωτή ουρά) δέν είναι, καί Τ —

καθόσον ήδυνήΟην νά ίδω ·/ριστιανικόν τι σύμβολον. Ως προς το τεχνικόν μέρος παρελίπομεν άνω-
Λί έπί τοΰ όπισθεν μέρους έπιγραφαί αί όνομά- τέρω νά εί'πωμεν, ό'τι τινές των χριστιανικών λύ-
ζουσαι κατά γενικήν το όνομα τοΰ κατόχου τοΰ έρ- χνων παρουσιάζουσιν ενίοτε άτελή τινα ύάλωσιν,
γοστασίου ή τά άρχικά μόνον γράμματα εχαρά- έπειτα ότι οί πλείστοι τούτων δεικνύουσι τον μυ-
χθησαν πάσαι έπί τοΰ εισέτι μαλακού πηλοΰ έκτος κτήρα τοΰ λύχνου μετά σημείων επιδράσεως της
δεκάδος περίπου « ρωμαϊκών » λύχνων τοΰ τύπου φλογός της Ορυαλλίδος, όπερ σημαίνει, ότι οί λυ-
τών 5 καί 6 εχόντων ώς σήμα το στοιχεΐον Α ανά- χνοι δέν έχρησίμευσαν ώς τά ελληνικά άναΟή-
γλυπτον. ματα, Ίνα άνατεΟώσι μόνον, άλλά ίνα φωτίζωσι το
Του έργοστασίου της Χιόνης ευρέθησαν 12 έν σπήλαιον κατά τήν διάρκειαν των ιεροτελεστιών.

ολω ενεπίγραφοι λύχνοι ώς έξης : Χ 1 ° (3 πρδγ.), Τ° αύ~* ^αρετηρήΟη καί έπί τών έκ τοΰ σπηλαίου

Ν ™- της Βάρης χριστιανικών λύχνων.
ν ι ~ η ^"^ Ωί άνωτέοω έλενθη έν τή Αυννοσπηλαιά εΰρέ-

X I Ο ίβ * ψ < ... Ρ \ Κιι_ι /ί!\ 1 /. 1 .1 /. ι .ι

υ, ων εις μετά του μονογραφ.-ρ , ΝΗ ο . η , . , > * „ -. ,

Ν Η □ 1 Γ ' 1 Οησαν και περι την οωοεκαοα ελληνικών λύχνων

Γρ , , μετά γανοηυ,ατος. Εκ τούτων απεικονίζονται 4 οί

1 ου αύτοΰ εογοστασιου εύαεΟησαν έν τώ σπη- . , «

, ' ' , , ' καλυτερον οιατηοουυ,ενοι έν τή πρώτη σειρά τοΰ
λαιω της Βάρης οο ένεπίΎοαοοι λύχνοι. , , ,' ·' ,

ΘΕΟ πινακος και περι τούτων σα ειπωμεν ακόμη ουο

τ ~ > /,. /-ι ? . ©ΕΟ ιπ\ ΛΛν, ιο\ λέξεις. Αναμφιβόλως δ ώοαιότεοος είναι ο πρώτος.

1 ου εργοστάσιου του ν'εοοουλου: (<)ΔΟΥ(ο). „ 1 ' " " , Α Αί>

ΔΟ' ΛΟΥ "Ανευλαβής καί σχετικώς λίαν βαθύς (ύψος 0,06)

ΕΥ ^ συνδυάζει τήν καλλονήν μετά τής πρακτικής χρη-

ΐοΰ Εύκάρπου: ΚΑΡ (3) (2). Έκ Βάρης τέσ- σιμότητος. Ό ύπ' άρ. 2 έχει προς τά αριστερά

ΠΟΥ διάτρητόν τι εξόγκωμα. Ή διάτρησις αύτη έχρη-

σαρα παραδείγματα. σίμευε βεβαίως, ίνα προσπερονάται έπί τίνος λε-

Μετά τών αρχικών ΕΠΟΥ δύο λύχνοι. πτοΰ οςέος υποστηρίγματος. Έπί τίνος έν Όλυμ-

^ | ο πία ευρεθέντος όμοιου λύχνου το εξόγκωμα είναι

Τής Διονυσίας είς : ΝΥΕΙΙ μεγαλύτερον καί άνευ οπής, προδήλως αντί λαβής

Α^ χρησιμεΟον (ίδε ΡιιιΊ\ρ&η§1θΓ, ΒΓοηζβη σελ. 205

Είΐΐ άρ. 1317). Έπί άλλου δέ έκ Αυχνοσπηλαιάς όμοιου

Τής Σωτηρίας δύο: ΤΗΡΙ καί ΠωΤΗΡΙ (πάμπολοι παραδείγματος τό εξόγκωμα καί μικρότερον κατά

εκ

Βάρης) Α Ε -πολύ είναι καί όπήν δέν έχει, ώστε φαίνεται ό'τι

Το Αναπί υ Η Χ ' ^ ^

^ ' ' ^ 1 ΤΤ I Ο Υ 1 ^~^?'/ι'- Καϊ ε''? [**τίι τΛν έξης άσαοών γενομένων γραμμάτων

Ζ ίιΐ , τα όποια δεν ήδυντ{Οην να άποδοΐσΐ;) εϊς εν γνω3»ον όνομα.

Μετά τών άρχικών ΚΥ ύπάρχουσιν 8 (έκ Βά- ουο