Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1906)

243

ΗΡΩΣ ΕΠΙ ΒΛΑΤΤΗ

244

τά 400 προ Χρίστου έ—ο/ή και πιθανώς οί γ^ρό-
νοι τοΰ Ηρασυοούλου (πρβλ. Σβορώνου — Το έν
Αθήναις Κεντρ. Μουσεΐον σελ. 130).

Πρέπει επίσης νά σημειώσω ένταΰθα τήν τελείαν
συμφωνίαν ήτις ύπάρ'/ει μεταξύ τοΟ τοιούτου
όρισμοΰ του Ηρακλείου τοΰ Διοδώρου και της
άφηγήσεώς μου περί της ναυμαχίας της Σαλα-
μίνος (Ή έν Σαλαμΐνι ναυμαχία άπό ναυτικής και
ιστορικής απόψεως, Αθήναι 1902), ήτις βασί-
ζεται άφ' ένός μεν έπϊ τής ναυτικής στρατηγικής

και τακτικής τών αρχαίων, άφ έτερου δέ έπϊ
ιδίας όλως τών αρχαίων κειμένων έρμηνείας, ήτις
άγει τά άντιστρατευόμενα φαινομενικώς κείμενα
του Ηροδότου και Διοδώρου εις πλήρη συμφωνίαν
άνευ διορθώσεως τοΰ κειμένου του Ηροδότου ώς
επραξεν ό Ι,,ΟΘθοΙίϋΙίθ (ΕρΙιΟΓΟθδΐυάϊθΐι I ^Β.ι\ ά.
Ρΐιΐΐ. 1877 σ. 25) καϊ εσχάτως 6 Ε8&8θ (ϋϊβ
δοΐιίειοΐιί Β-θϊ 8&1&πιΪ8 1905).

Περικλής Δ. Ρεδιαδης

Ανθυποπλοίαρχος τοΰ Β. Νχυτι/.οϋ

ΗΡΩ Σ ΕΠΙ ΒΛΑΥΤΗι

Ή κατωτέρω σ. 240 δημοσιευομένη στήλη άνε-
καλύφθη το 1004 έν Αθήναις, πλησίον τοΰ στρα-
τιωτικοΰ νοσοκομείου, προς μεσημβρίαν τοΰ Διονυ-
σιακού θεάτρου' πεοιεγράφη δέ το πρώτον υπό τοΰ
8θ1ΐΓ£ΐάθΓ 1 και κατόπιν εξεδόθη Οπό τοΰ Απιβίνιη^2
και τοΰ Γ. Βυζαντινού" 3

Η στήλη είναι στενή τετράγωνος και φέρει άνά-
γλυπτον οφιν, ευθύνεται δέ κατά τι άνωτέρω τοΰ
δφεως καϊ έπι τούτου τοΰ εύρυτέρου τμήματος αυ-
τής είναι προσηλωμένος διά δύο σιδηρών γόμφων
λίθινος τύπος σανδαλίου, έντος τοΰ όποιου υπάρχει
έγκεχαραγμένη ή μορφή άνδρος ίκέτου. Μεταξύ
τοΰ σανδαλίου και τοΰ όφεως άναγινώσκεται ή επι-
γραφή Σίλων ανέβηκε, τής οποίας τά τρία τελευ-
ταία γράμματα έχαράχΟησαν έπϊ τής προς τά οε-
ξιά πλαγίας πλευράς τής στήλης. Τά γράμματα
είναι τοΰ τετάρτου προ Χρ. αιώνος. Τό ό'λον ύψος
τοΰ άναΟήματος έχει σήμερον ύψος 2, 39 μ., κάτω
ό'μως είναι ή στήλη ολίγον κολοβή" τό ύψος τοΰ
σανδαλίου είναι 0,515 υ..

Ό 8ο1ΐΓαάθΓ, ό Αιηβ1ιιη§ καϊ ό Βυζαντινός
παραδέχονται άοιστάκτως, ότι ή στήλη τοΰ Σί-
λωνος προέρχεται έκ τοΰ πλησίον τοΰ τόπου τής

' ΑΒι. ΜίΙΙβίΙ. 1904 α. 212.

2 ΑΐΌΐιϊν ϊίΪΓ Κβ1ί§ίοη8\νΪ38θη8θΙΐ3ί'ί VIII σ. 157 έξ., αετα
πίνακο:.

3 Αηηιι&Ι οι ΙΙιθ Βγ. 8ο1ιοο1 1904-δ σ. 146 έξ., [Λετ' εικόνων
IV τω κειαενίο.

ευρέσεως κειμένου Ασκληπιείου. Ώς προς τήν έ'ν-
νοιαν δ' αύτοΰ ό 8ο1ΐΓ&ι1βΓ παρατηρεί, ότι το σαν-
δάλιον ούδεμίαν σχέσιν έ'χει προς τά ίχνη ή πέλ-
ματα ποδών, άτινα άπαντώσιν έγκεχαραγμένα έπϊ
λίθων άνατεθειμένων μάλιστα εις ιερά θεών ια-
τρών ώς αναμνηστικά τής επισκέψεως αυτών υπό
τών άναΟέντων. Κατά τον 8ο1ΐΓίΐάβΓ αιτία τοΰ
άναΟήματος τοΰ Σίλωνος ύπήρξε παράδοξος τις
θεραπεία τοΰ ποδός τοΰ ίκέτου ύποδειχΟεΐσα αύτώ
ύπο τοΰ Άσκληπιοΰ έγκοιμηθέντι έν τώ ίερώ. Ό
Αηιβίαη^ τουναντίον παραδέχεται, ότι τό σανδά-
λιον έ'χει τήν αυτήν εννοιαν, ήν και τά πέλματα
ποδών διότι εάν, λέγει, άνεφέρετο εις θεοαπείαν
άσΟενοΰντος ποδός, το σχήμα αύτοΰ θά εδήλου
κατά τίνα τρόπον τήν άσΟένειαν, ενώ πραγματικώς
το σανδάλιον είναι κανονικώτατον. Τέλος ό Βυζαν-
τινός δεν άποκρούει μεν τήν γνώμην, ότι ή στήλη
τοΰ Σίλωνος ανετέθη προς άνάμνησιν επισκέψεως
τοΰ Ασκληπιείου, εκφέρει όμως συγχρόνως τήν εΐ-
κασίαν, ότι πιθανώς το σανδάλιον έσωσε τον κύ-
ριον αύτοΰ άπό τοΰ δήγματος δφεως ή άπό άλλου
τινός ομοίου κινδύνου.

Ή κατά τής γνώμης τοΰ 8ο1ιγ3(1θγ άντίρρησις
τοΰ Απιβ1ιιη§ νομίζω ό'τι είναι βάσιμος. Άλλά
καϊ ή ιδική του δέν μοι φαίνεται έπαρκώς έστη-
ριγμένη· οιότι κατέστησε μεν ό ΑπιθΙππ^ πιθα-
νόν, ό'τι τά σανδάλια δύνανται νά σημαίνωσιν ό,τι