DOI article:
Miodońska, Barbara: Przedstawienie państwa polskiego w Statucie Łaskiego z r. 1506
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.20355#0029
2. Statut Łaskiego, drzeworyt sejmowy (fot. Muzeum Narodowe w Krakowie)
półkolem dostojnicy duchowni i świeccy. Znad
ich ramion wychylają się głowy postaci stojących
za nimi. Miejsca najbliższe tronu zajmują czterej
biskupi „in pontificalibuscc. Krzyże widoczne nad
głowami dwóch dostojników kościelnych po prawicy
królewskiej świadczą, że to arcybiskupi. Po lewicy
widzimy pastorały. Dalsze miejsca zajmuje sześciu
wielmożów noszących szuby podobne do królewskiej.
Głowy ich okrywają bądź długie, trefione loki, bądź
drobno sfałdowane czepce ozdobione nad czołem
zaponą z klejnotów. Jeden z nich przykrył czepiec
beretem o sztywnie sterczącym rondzie. Stroje te,
jak już dawno zauważono10, mają charakter w pełni
realistyczny — odpowiadają modzie, jaką zarejestro-
wało również współczesne malarstwo krakowskie.
Jej wszechstronny przegląd daje już ołtarz św. Jana
Jałmużnika (około r. 1504), zwłaszcza kwatery
przedstawiające Spór patriarchy z Nicetą i Dar
wdowy. Nierównie bogatszy materiał porównawczy
prezentują Kodeks Behema11 i Pontyfikat Ciołka12,
10 F. Kopera, Spis druków epoki Jagiellońskiej w zbiorze
Emeryka hrabiego Hutten-Czapskiego w Krakowie., Kraków
1900, szp. 24—29.
11 Np. panowie próbujący kusze w warsztacie rzemieślnika
wyrabiającego kusze i luki, klienci malarza, ludwisarza, mie-
cznika, kupiec na miniaturze przedstawiającej Skład przejezd-
nego kupca. Reprodukuje Z. Ameisenowa, Kodeks Baltazara
Behema, Warszawa 1961, ryc. 8, tabl. barwna II, ryc. 2, 13,
16, 44, 47, 50.
12 Wielmoże stojący w stallach w scenach przedstawiają-
23
półkolem dostojnicy duchowni i świeccy. Znad
ich ramion wychylają się głowy postaci stojących
za nimi. Miejsca najbliższe tronu zajmują czterej
biskupi „in pontificalibuscc. Krzyże widoczne nad
głowami dwóch dostojników kościelnych po prawicy
królewskiej świadczą, że to arcybiskupi. Po lewicy
widzimy pastorały. Dalsze miejsca zajmuje sześciu
wielmożów noszących szuby podobne do królewskiej.
Głowy ich okrywają bądź długie, trefione loki, bądź
drobno sfałdowane czepce ozdobione nad czołem
zaponą z klejnotów. Jeden z nich przykrył czepiec
beretem o sztywnie sterczącym rondzie. Stroje te,
jak już dawno zauważono10, mają charakter w pełni
realistyczny — odpowiadają modzie, jaką zarejestro-
wało również współczesne malarstwo krakowskie.
Jej wszechstronny przegląd daje już ołtarz św. Jana
Jałmużnika (około r. 1504), zwłaszcza kwatery
przedstawiające Spór patriarchy z Nicetą i Dar
wdowy. Nierównie bogatszy materiał porównawczy
prezentują Kodeks Behema11 i Pontyfikat Ciołka12,
10 F. Kopera, Spis druków epoki Jagiellońskiej w zbiorze
Emeryka hrabiego Hutten-Czapskiego w Krakowie., Kraków
1900, szp. 24—29.
11 Np. panowie próbujący kusze w warsztacie rzemieślnika
wyrabiającego kusze i luki, klienci malarza, ludwisarza, mie-
cznika, kupiec na miniaturze przedstawiającej Skład przejezd-
nego kupca. Reprodukuje Z. Ameisenowa, Kodeks Baltazara
Behema, Warszawa 1961, ryc. 8, tabl. barwna II, ryc. 2, 13,
16, 44, 47, 50.
12 Wielmoże stojący w stallach w scenach przedstawiają-
23