Polska Akademia Umieje̜tności <Krakau> / Komisja Historii Sztuki [Hrsg.]; Polska Akademia Nauk <Warschau> / Oddział <Krakau> / Komisja Teorii i Historii Sztuki [Hrsg.]: Folia Historiae Artium (13.1977)

2. Kaplica zamkowa w Lublinie, widok na południowo- wschodnią część sklepienia nawy

(fot. J. Szandomirski)

nej jest obszar bizantyńskiej kultury artystycznej,
jak to rozumiał Michał Walicki i inni poprzedni
badacze, a czemu przeciwstawiała Celina Osiecz-
kowska pogląd o bezpośredniej zależności oma-
wianego zabytku od tradycji zachodniej 2 4.

4 Przyznając wprawdzie, że „formy tych malowideł
są ... greckie”, Osieczkowska przeprowadza jednak
analizę ich treści wyłącznie na tle teologii, liturgii i sztu-
ki zachodniej, a jeśli sięga do tradycji wschodniej, to
tylko dla wyjaśnienia samych początków niektórych for-
muł ikonograficznych. W ten sposób zbudowała pomost
prowadzący od wschodnich źródeł ikonografii chrześci-
jańskiej do malowideł w Lublinie drogą okrężną, przez

HIERARCHIE ANIELSKIE W DOKTRYNIE
I IKONOGRAFII

Moce niebiańskie, czyli niezliczone zastępy
bezcielesnych istot zwanych aniołami, powołane
do bytowania przy Bogu i służące mu w cha-

średniowieczną sztukę włoską, katalońską i nadmozań-
ską. Jeśli są punkty styczne między np. formułami
Maiestas Domini i Deisis zastosowanymi w zabytku lu-
belskim i innych bizantyńsko-ruskich malowidłach w
Polsce (por. przypis 49), a przyjętymi we wskazanych
szkołach zachodnich, to tylko w sensie pochodzenia
z wspólnego pnia. Podobnie nie łączą się omawiane ma-
lowidła więzią historyczno-genetyczną z wcześniejszymi

21